เรื่องที่ 95
วิธีที่พระเยซูสั่งสอน
วันหนึ่ง พระเยซูบอกกับชายผู้หนึ่งว่าเขาควรรักเพื่อนบ้านของตน. ชายนั้นทูลถามว่า: ‘ใครคือเพื่อนบ้านของข้าพเจ้า?’ เอาละ พระเยซูทราบความคิดนึกของชายผู้นี้. เขาคิดว่าเพื่อนบ้านคือคนที่มีศาสนาและเชื้อชาติเดียวกันกับตนเท่านั้น. ดังนั้น ให้เราดูว่าพระเยซูบอกกับเขาว่าอย่างไร?
บางครั้งพระเยซูสั่งสอนโดยวิธีเล่าเรื่อง. นั่นแหละเป็นสิ่งที่พระองค์กระทำในตอนนี้. พระองค์เล่าเรื่องเกี่ยวด้วยชาวยิวคนหนึ่งและชาวซะมาเรียคนหนึ่ง. เราได้เรียนรู้แล้วว่าชาวยิวส่วนมากไม่ชอบชาวซะมาเรีย. เอาละ เรื่องที่พระเยซูเล่าคืออย่างนี้:
วันหนึ่ง ชาวยิวผู้หนึ่งกำลังเดินทางตามชายเขาลงไปยังเมืองยะริโฮ. แต่ถูกพวกโจรปล้น. โจรเหล่านั้นได้แย่งชิงเอาเงินไปและทุบตีเขาจนเกือบจะตาย.
ต่อมาปุโรหิตชาวยิวคนหนึ่งเดินมาตามทางนั้น. เขาแลเห็นชายที่ถูกตีนั้น. เธอคิดว่าเขาทำอย่างไร? อ๋อ เขาข้ามไปอีกฟากหนึ่งของถนนและเดินต่อไป. ครั้นแล้วก็มีนักศาสนาอีกคนหนึ่งเดินมา. เขาเป็นพวกเลวี. ชายคนนี้หยุดดูหรือเปล่า? เปล่าเลย ไม่ได้หยุดให้ความช่วยเหลือเช่นกัน. เธอจะมองเห็นปุโรหิตและชาวเลวีนั้นได้แต่ไกลขณะที่กำลังเดินไปนั้น.
แต่ดูซิที่นี่มีใครคนหนึ่งซึ่งอยู่กับชายที่ถูกตี. คนนี้คือชาวซะมาเรีย. เขากำลังช่วยเหลือชาวยิวผู้นี้อยู่. เอายาใส่แผลให้. หลังจากนั้นก็พาไปยังสถานที่ซึ่งเขาจะพักผ่อนอยู่ได้จนหาย.
ครั้นเล่าเรื่องจบแล้ว พระเยซูจึงตรัสแก่ชายผู้ซึ่งถามพระองค์นั้นว่า: ‘ท่านคิดว่าในสามคนนั้นคนไหนปฏิบัติเหมือนเป็นเพื่อนบ้านของชายที่ถูกตี? ปุโรหิตคนเลวีหรือว่าชาวซะมาเรีย?’
ชายนั้นตอบว่า: ‘ชายชาวซะมาเรียคนนี้แหละ. เขามีใจเมตตาต่อชายผู้ถูกตี.’
พระเยซูตรัสว่า: ‘ท่านพูดถูก. ดังนั้นจงไปทำกับคนอื่น ๆ อย่างเดียวกันนี้เถิด.’
เธอชอบวิธีที่พระเยซูสอนไหม? เราสามารถเรียนรู้สิ่งสำคัญหลาย ๆ อย่างได้ถ้าเรารับฟังสิ่งที่พระเยซูบอกไว้ในพระคัมภีร์ มิใช่หรือ?