คนรุ่นปี 1914 ทำไมจึงมีความสำคัญ?
“ผู้อ่านของเราทราบว่าเป็นเวลาหลายปี เราได้คาดหมายว่ายุคนี้จะจบลงด้วยช่วงแห่งความยุ่งยากที่น่าหวาดกลัว และเราคาดว่านั่นจะเกิดขึ้นโดยฉับพลันและพลัง ไม่นานหลังจากเดือนตุลาคม 1914.”—จากหอสังเกตการณ์และผู้ประกาศการประทับของพระคริสต์ (ภาษาอังกฤษ) ฉบับวันที่ 15 พฤษภาคม 1911.
ตั้งแต่ปี 1879 วารสารที่รู้จักกันตอนนั้นว่า หอสังเกตการณ์และผู้ประกาศการประทับของพระคริสต์ (ปัจจุบันเป็นที่รู้กันว่าหอสังเกตการณ์ ประกาศราชอาณาจักรของพระยะโฮวา) ชี้บ่อย ๆ ถึงปี 1914 ว่าเป็นปีที่มีลักษณะสำคัญในคำพยากรณ์ของพระคัมภีร์. ขณะที่ปีนั้นคืบใกล้เข้ามา ผู้อ่านได้รับการเตือนว่าจะคาดหมาย “ช่วงระยะแห่งความยุ่งยากที่น่าหวาดกลัว” ได้.
ข่าวสารนี้ได้รับการตีพิมพ์ไปอย่างกว้างขวางโดยพวกคริสเตียน ผู้ซึ่งข่าวสารนี้อาศัยความเข้าใจของเขาในเรื่อง “เจ็ดวาระ” และ “เวลากำหนดของคนต่างประเทศ” ตามที่กล่าวถึงในพระคัมภีร์เป็นพื้นฐาน.a พวกเขาเข้าใจว่าช่วงเวลานี้เป็นระยะ 2,520 ปี—เริ่มต้นด้วยการล้มล้างอาณาจักรดาวิดโบราณในกรุงยะรูซาเลมและสิ้นสุดลงในเดือนตุลาคมปี 1914.b—ดานิเอล 4:16, 17; ลูกา 21:24, ฉบับแปล คิง เจมส์.
ในวันที่ 2 ตุลาคม 1914 ชาร์ลส เทส รัสเซลล์ นายกของสมาคมว็อชเทาเวอร์ไบเบิลแอนด์แทรกต์ ในขณะนั้นได้แถลงอย่างกล้าหาญว่า “เวลากำหนดของคนต่างประเทศได้สิ้นสุดแล้ว กษัตริย์ของพวกเขาได้ผ่านยุคของตนไปแล้ว.” ถ้อยคำของท่านปรากฏว่าเป็นจริงสักเพียงไร! โดยไม่ประจักษ์แก่ตามนุษย์ในเดือนตุลาคม 1914 เหตุการณ์ที่มีความสำคัญสะเทือนโลกได้อุบัติขึ้นในสวรรค์. พระเยซูคริสต์ รัชทายาทองค์ถาวรแห่ง “พระที่นั่งของดาวิด” ได้เริ่มต้นการปกครองของพระองค์ฐานะพระมหากษัตริย์เหนือมวลมนุษยชาติ.—ลูกา 1:32, 33; วิวรณ์ 11:15.
คุณอาจถามว่า ‘แต่ถ้าหากพระคริสต์เริ่มปกครองในปี 1914 แล้ว ทำไมสภาพการณ์บนแผ่นดินโลกจึงแย่ลง?’ เพราะว่าซาตานศัตรูที่ไม่ประจักษ์ของมนุษยชาติยังคงดำรงอยู่. จนกระทั่งปี 1914 ซาตานเข้าในสวรรค์ได้. สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปพร้อมกับการตั้งราชอาณาจักรของพระเจ้าขึ้นในปี 1914. “มีการสงครามในสวรรค์.” (วิวรณ์ 12:7) ซาตานกับพวกผีปีศาจของมันพ่ายแพ้แล้วถูกเหวี่ยงลงมายังแผ่นดินโลก พร้อมกับผลกระทบที่เป็นภัยพิบัติต่อมนุษยชาติ. พระคัมภีร์บอกล่วงหน้าไว้ว่า “วิบัติแก่แผ่นดินโลกและทะเล เพราะพญามารได้ลงมาถึงพวกเจ้าแล้ว มีความโกรธยิ่งนัก ด้วยรู้ว่ามันมีระยะเวลาอันสั้น.”—วิวรณ์ 12:12, ล.ม.
ในศตวรรษแรกสากลศักราช พระเยซูตรัสว่าการประทับของพระองค์อย่างไม่ประจักษ์ฐานะเป็นกษัตริย์องค์ใหม่แห่งแผ่นดินโลกนั้นจะมีลักษณะสำคัญโดยสัญลักษณ์ที่ประจักษ์ได้. เมื่อมีการทูลถามพระองค์ว่า “จะมีอะไรเป็นสัญลักษณ์แห่งการประทับของพระองค์และช่วงอวสานของระบบนี้?” คำตอบของพระองค์หรือ? “ชาติจะลุกขึ้นต่อสู้ชาติ อาณาจักรต่อสู้อาณาจักร และจะมีการขาดแคลนอาหารและแผ่นดินไหวในที่ต่าง ๆ หลายแห่ง. เหตุการณ์ทั้งปวงนี้เป็นการเริ่มต้นแห่งความปวดร้าวของความทุกข์.”—มัดธาย 24:3, 7, 8, ล.ม.
ฉะนั้น สงครามที่ระเบิดขึ้นในปี 1914 นั้น ควบคู่กันไปกับการขาดแคลนอาหารแสนสาหัส เนื่องจากการผลิตอาหารตามปกติได้ถูกขัดจังหวะตลอดเวลาสี่ปี. จะว่าอย่างไรเกี่ยวกับ “แผ่นดินไหวในที่ต่าง ๆ หลายแห่ง”? ในทศวรรษต่อจากปี 1914 แผ่นดินไหวที่ยังความพินาศไม่น้อยกว่าสิบครั้งได้สังหารชีวิตมากกว่า 350,000 คน. (โปรดดูในกรอบ.) ที่จริง คนรุ่นปี 1914 ได้ประสบ “การเริ่มต้นแห่งความปวดร้าวของความทุกข์.” และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ความปวดร้าวของความทุกข์ได้โหมกระหน่ำเป็นประจำในรูปของภัยธรรมชาติ, ความอดอยาก, และสงครามหลายต่อหลายครั้ง.
ถึงกระนั้นก็ตาม ข่าวเกี่ยวกับการสถาปนาราชอาณาจักรของพระเจ้าในปี 1914 เป็นข่าวดีเนื่องจากราชอาณาจักรนั้นจะช่วยแผ่นดินโลกนี้ให้พ้นจากความพินาศ. โดยวิธีใด? ราชอาณาจักรนั้นจะขจัดศาสนาเท็จที่หน้าซื่อใจคด, รัฐบาลที่ทุจริต, และอิทธิพลชั่วของซาตานทั้งสิ้น. (ดานิเอล 2:44; โรม 16:20; วิวรณ์ 11:18; 18:4-8, 24) ยิ่งกว่านั้น ราชอาณาจักรจะนำมาซึ่งโลกใหม่ซึ่ง “ความชอบธรรมจะดำรงอยู่.”—2 เปโตร 3:13.
หลังจากสงครามโลกที่ 1 ไม่นาน พวกนักศึกษาพระคัมภีร์ที่ซื่อสัตย์ ฐานะพยานพระยะโฮวาซึ่งเป็นที่รู้จักกันในขณะนั้น เริ่มต้นสังเกตออกถึงสิทธิพิเศษของพวกเขาเกี่ยวกับอีกด้านหนึ่งของสัญลักษณ์แห่งการประทับของพระเยซูฐานะเป็นกษัตริย์. พระเยซูได้ตรัสไว้ล่วงหน้าว่า “ข่าวดีแห่งราชอาณาจักรนี้จะได้รับการประกาศทั่วแผ่นดินโลกที่มีผู้คนอาศัยอยู่ เพื่อให้คำพยานแก่ทุกชาติ; แล้วจุดอวสานจะมาถึง.”—มัดธาย 24:14.
จากการเริ่มต้นด้วยจำนวนเล็กน้อยในปี 1919 พยานพระยะโฮวาได้ดำเนินการเผยแพร่ “ข่าวดีนี้” เรื่อยไปโดยไม่หยุดหย่อน. ผลก็คือ ขณะนี้หลายล้านคนจาก 200 กว่าประเทศถูกรวบรวมเป็นประชากรแห่งราชอาณาจักรของพระเจ้า. และช่างเป็นพระพรอะไรเช่นนี้รอท่าประชากรเหล่านี้อยู่! ราชอาณาจักรนั้นจะลบล้างสงคราม, ความอดอยาก, อาชญากรรม, และการกดขี่. ราชอาณาจักรนั้นจะพิชิตความเจ็บป่วยและความตายด้วยซ้ำ!—บทเพลงสรรเสริญ 46:9; 72:7, 12-14, 16; สุภาษิต 2:21, 22; วิวรณ์ 21:3, 4.
ก่อนคนรุ่นปี 1914 ล่วงลับไป งานประกาศราชอาณาจักรจะสัมฤทธิ์ผลสมตามวัตถุประสงค์ของงานนั้น. พระเยซูตรัสไว้ล่วงหน้าว่า “ครั้นแล้วจะเกิดความทุกข์ลำบากใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีตั้งแต่โลกเริ่มขึ้นจนกระทั่งบัดนี้ ใช่ และจะไม่เกิดขึ้นอีก. แท้จริง หากไม่ย่นวันเหล่านั้นให้สั้นลง จะไม่มีเนื้อหนังรอดได้; แต่เพราะเห็นแก่ผู้ถูกเลือกสรร วันเหล่านั้นจึงถูกย่นให้สั้นเข้า.”—มัดธาย 24:21, 22.
อย่าเข้าใจผิดดังที่คนรุ่นก่อนปี 1914 ได้เข้าใจนั้น. เหตุการณ์ต่าง ๆ จะไม่ดำเนินอย่างที่เป็นอยู่ขณะนี้เรื่อยไป. การเปลี่ยนแปลงที่น่าตื่นตระหนกมีอยู่ข้างหน้า. แต่สำหรับคนเหล่านั้นที่ลงมือปฏิบัติอย่างฉลาดสุขุม ก็มีความหวังอันน่าพิศวง.
ดังนั้นแล้ว จงฟังถ้อยคำของผู้พยากรณ์ในสมัยโบราณที่ว่า “จงแสวงหาพระยะโฮวา เจ้าทั้งหลายที่มีใจถ่อมในแผ่นดินโลก . . . จงแสวงหาความชอบธรรม แสวงหาความถ่อมใจ. ชะรอยเจ้าอาจถูกกำบังไว้ในวันแห่งความพิโรธของพระยะโฮวา.” (ซะฟันยา 2:3, ล.ม.) เราจะเอาคำแนะนำนี้มาใช้ได้อย่างไร? บทความต่อไปจะช่วยตอบคำถามนั้น.
[เชิงอรรถ]
a หน้าแรกของหนังสือที่มีภาพของภาพยนต์เรื่องราวเกี่ยวกับการทรงสร้าง ปี 1914.
b สำหรับรายละเอียดเพิ่มขึ้น โปรดดูบท 16 ของหนังสือ ท่านจะมีชีวิตอยู่ได้ตลอดไปในอุทยานบนแผ่นดินโลก พิมพ์โดยสมาคมว็อชเทาเวอร์ไบเบิลแอนด์แทรกต์แห่งนิวยอร์ก.
[ตารางแผนภูมิหน้า 7]
แผ่นดินไหวในทศวรรษต่อจากปี 1914
วันที่: สถานที่: ตาย:
13 มกราคม 1915 เมืองอาเวซซาโน อิตาลี 32,600 คน
21 มกราคม 1917 เกาะบาหลี อินโดนีเซีย 15,000 คน
13 กุมภาพันธ์ 1918 มณฑลกวางตุ้ง จีน 10,000 คน
11 ตุลาคม 1918 เปอร์โตริโก (ตะวันตก) 116 คน
3 มกราคม 1920 เวราครูซ เม็กซิโก 648 คน
7 กันยายน 1920 เร็กกิโอดิคาลาเบรีย, อิตาลี 1,400 คน
16 ธันวาคม 1920 มณฑลหนิงเซีย, จีน 200,000 คน
24 มีนาคม 1923 มณฑลเช็ควาน, จีน 5,000 คน
26 พฤษภาคม 1923 อิหร่าน (ตะวันออกเฉียงเหนือ) 2,200 คน
1 กันยายน 1923 โตเกียว-โยโกฮามา, ญี่ปุ่น 99,300 คน
จากตาราง “แผ่นดินไหวครั้งสำคัญของโลก” ในหนังสือเทอรา โนน เฟอร์มา โดยเจมส์ เอ็ม. จีร์ และฮาเร็ช ซี. ชาห์.