“นั่นคือวิธีที่คริสเตียนแท้ควรปฏิบัติ”
ในหนังสือปี 1990 ของเขาชื่องานคร่าชีวิตคุณ—วัยหนุ่มในเอาชวิทซ์ (ภาษาเยอรมัน) ทีโบร์ โวห์ล ผู้รอดจากค่ายกักกันเอาชวิทซ์บันทึกรายละเอียดการสนทนาที่เขาบังเอิญได้ยินระหว่างเพื่อนนักโทษสองคน. คนหนึ่งซึ่งเป็นชาวออสเตรียอ้างว่าเป็น “คนที่ไม่มีความเชื่อ.” กระนั้น เขายกย่องนักโทษที่ติดแถบสามเหลี่ยมสีม่วง นั่นคือพวกนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิล ซึ่งเป็นชื่อที่ใช้เรียกพยานพระยะโฮวาในค่าย.
คนออสเตรียพูดกับเพื่อนของเขาว่า “พวกเขาไม่เข้าร่วมสงคราม. พวกเขายอมถูกฆ่า ดีกว่าจะไปฆ่าผู้อื่น. ในทัศนะของผม นั่นเป็นวิธีที่คริสเตียนแท้ควรปฏิบัติ. ขอผมเล่าถึงช่วงที่ผมได้อยู่อย่างสบายอกสบายใจกับพวกนี้. เราอยู่ด้วยกันกับทั้งคนยิวและนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลในอาคารเดียวกันในค่ายชตุทโฮฟ. สมัยนั้น พวกนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลต้องทำงานหนักกลางแจ้งในสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ. เราไม่อาจเข้าใจได้ว่า พวกเขามีชีวิตรอดได้อย่างไร. พวกเขาบอกว่า พระยะโฮวาประทานกำลังแก่เขา. เขาต้องการขนมปังของตนเหลือเกิน เพราะเขาอดอยาก. แต่พวกเขาทำอย่างไร? เขารวบรวมขนมปังทั้งหมดที่เขามีอยู่, เอาไว้ครึ่งหนึ่งและให้อีกครึ่งหนึ่งแก่พี่น้องของเขา ซึ่งเป็นพี่น้องฝ่ายวิญญาณ ที่มาจากค่ายอื่นด้วยความหิวโหย. และเขาต้อนรับและกอดจูบพี่น้องเหล่านี้. ก่อนรับประทาน เขาอธิษฐาน และหลังจากนั้นใบหน้าของเขาอิ่มเอิบด้วยความสุข. เขากล่าวว่า ไม่มีใครหิวอีกต่อไป. ดังนั้น ผมจึงรำพึงกับตนเองว่า ‘พวกนี้เป็นคริสเตียนแท้.’ นั่นคือสิ่งที่ผมคิดเสมอว่าคริสเตียนแท้ควรเป็นเช่นนั้น. คงจะดีสักเพียงไรที่ให้การต้อนรับเช่นนั้นแก่เพื่อนผู้หิวโหยในเอาชวิทซ์นี้!”