แพทย์, ผู้พิพากษา, และพยานพระยะโฮวา
ย้อนไปในเดือนมีนาคม 1995 พยานพระยะโฮวาเป็นผู้อุปถัมภ์การสัมมนาสองรายการในบราซิล. เพื่อจุดประสงค์อะไร? เพื่อแสวงหาความร่วมมือจากบุคลากรทางแพทย์และทางกฎหมายเมื่อผู้ป่วยในโรงพยาบาลเป็นพยานพระยะโฮวาและไม่อาจรับการถ่ายเลือดได้.—กิจการ 15:29.
น่าเศร้า ในบางกรณี พวกแพทย์ละเลยความประสงค์ของผู้ป่วยที่เป็นพยานฯ และหาทางได้รับคำสั่งศาลเพื่อบังคับให้มีการถ่ายเลือด. ในสถานการณ์เช่นนั้นพยานฯ ใช้วิธีการทางกฎหมายทุกทางที่หาได้เพื่อปกป้องตนเอง. กระนั้น พวกเขาปรารถนาความร่วมมือมากกว่าการประจันหน้ากัน. ดังนั้น การสัมมนาทั้งสองรายการจึงเน้นว่า มีวิธีการอื่นอีกมากมายที่ใช้แทนการรักษาด้วยการถ่ายเลือด และพยานพระยะโฮวายินดีรับการรักษาด้วยวิธีการเหล่านั้น.a
การประชุมหนึ่งของแพทยสภาภูมิภาคของเซาเปาโลได้สนับสนุนจุดยืนของพยานฯ แล้ว. ในเดือนมกราคม 1995 สภานี้ตัดสินว่า หากมีข้อคัดค้านการรักษาที่แพทย์เสนอแนะ ผู้ป่วยมีสิทธิ์จะปฏิเสธการรักษานั้นและมีสิทธิ์เลือกแพทย์คนอื่นได้.
ที่น่าชมเชยคือ บัดนี้มีผู้มีอาชีพทางแพทย์หลายร้อยคนในแวดวงการแพทย์ของบราซิลซึ่งเต็มใจจะดำเนินการรักษาโดยไม่ใช้เลือดแก่ผู้ป่วยที่ร้องขอ. ตั้งแต่การสัมมนาในเดือนมีนาคม 1995 ความร่วมมือระหว่างแพทย์, ผู้พิพากษา, และพยานพระยะโฮวาในบราซิลดีขึ้นอย่างน่าสังเกต. ในปี 1997 วารสารทางแพทย์ในบราซิลอัมบีตู ออสปีตาลาร์ ได้ลงพิมพ์บทความหนึ่งซึ่งยืนยันว่าควรจะนับถือสิทธิของพยานพระยะโฮวาในการถือจุดยืนเกี่ยวกับประเด็นเรื่องเลือด. บัดนี้ ดังที่แพทยสภาภูมิภาคได้แถลงแก่รัฐริโอเดอจาเนโรและรัฐเซาเปาโล ได้เป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางแล้วว่า “หน้าที่ของแพทย์ในการป้องกันชีวิตผู้ป่วยไม่ควรสำคัญกว่าหน้าที่ของเขาในการปกป้องสิทธิในการเลือกของผู้ป่วย.”
[เชิงอรรถ]
a สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม โปรดดูจุลสารเลือดจะช่วยชีวิตคุณได้อย่างไร? พิมพ์โดยสมาคมว็อชเทาเวอร์ ไบเบิล แอนด์ แทร็กต์ แห่งนิวยอร์ก.