พระยะโฮวา—“นักรบองอาจ”
กองทัพชั้นยอดของอียิปต์ได้จมหายไป. ซากศพของสารถีและทหารม้าถูกคลื่นโหมซัดไปมาและยุทโธปกรณ์เกลื่อนกลาดตามชายฝั่งทะเลแดง. พวกยิศราเอลโดยการนำของโมเซแสดงความยินดีปรีดาด้วยบทเพลงแห่งชัยชนะ: “ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระยะโฮวา เพราะสำแดงพระองค์เป็นเลิศ. ม้าและพลม้า พระองค์ได้ทรงกวาดลงในทะเล. พระยะโฮวาทรงเป็นนักรบองอาจ. ยะโฮวาเป็นนามของพระองค์.”—เอ็กโซโด 15:1, 3, ล.ม.
ชัยชนะของพระยะโฮวา ณ ทะเลแดงเป็นการแสดงความเหนือกว่าในด้านการสู้รบของพระองค์. พวกยิศราเอลได้จัดขบวนออกจากอียิปต์ แต่ทว่าสมรรถนะในการต่อสู้มีไม่มากนัก. โดยเสาเมฆที่กลายเป็นเสาไฟระหว่างกลางคืน พระยะโฮวาได้ทรงนำพวกเขาจากเมืองราเมเซสถึง “ชายป่ากันดาร” ที่ตำบลเอธาม. (เอ็กโซโด 12:37; 13:18, 20–22) ครั้นแล้วพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า “จงสั่งชนชาติยิศราเอลให้ย้อนกลับไปหยุดพักที่ตำบลพีฮาฮีโรธ ซึ่งอยู่ระหว่างกลางหอคอยมิฆดลและทะเล ตรงหน้าตำบลบาละซะโฟน. . . . แล้วกษัตริย์ฟาโรห์จะกล่าวว่า ‘ชนชาติยิศราเอลหลงติดอยู่ในป่า’. . . . และเขาจะ . . . ไล่ตามเขาไป.” (เอ็กโซโด 14:1-4) ด้วยความเชื่อฟัง พวกยิศราเอลได้กลับหลังหันแล้วเดินไปยังตำบลพีฮาฮีโรธ. คนสอดแนมของฟาโรห์ได้รายงานสภาพที่ดูท่าสับสนอลหม่าน และดังที่ได้บอกไว้ล่วงหน้า ฟาโรห์ได้ระดมพลกองทัพของตนเพื่อการติดตาม.—เอ็กโซโด 14:5-9.
กับดัก—สำหรับพวกยิศราเอลหรือฟาโรห์?
โดยถูกห้อมล้อมด้วยภูเขาทั้งสองข้าง ทะเลอยู่ข้างหน้า และพวกอียิปต์อยู่ข้างหลัง ชนยิศราเอลที่ตกใจกลัวดูเหมือนว่าติดกับ ดังนั้น พวกเขาได้ร้องขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า. เมื่อเรียกชุมนุมพลไพร่ โมเซกล่าวว่า “อย่ากลัวเลย. จงยืนอยู่นิ่ง ๆ จะได้เห็นความรอดมาแต่พระยะโฮวา ซึ่งพระองค์จะทรงประทานแก่เจ้าทั้งหลายในวันนี้. ด้วยชาวอายฆุปโตซึ่งเจ้าทั้งหลายได้เห็นในวันนี้ ตั้งแต่นี้ต่อไปจะไม่ได้เห็นอีกเลย. พระยะโฮวาจะทรงรบแทนเจ้าทั้งหลาย เจ้าทั้งหลายจงอยู่สงบเถิด.” (เอ็กโซโด 14:10-14) จริงตามคำสัญญา “เสาเมฆซึ่งอยู่ข้างหน้าก็ได้กลับมาตั้งอยู่ข้างหลังเขา. คือเสานั้นได้ตั้งอยู่ระหว่างค่ายของชนยิศราเอลและค่ายของชนชาติอายฆุบโต. . . . ทั้งสองฝ่ายมิได้เข้าใกล้กันตลอดเวลากลางคืนนั้น.”—เอ็กโซโด 14:15-20.
ตามที่พระยะโฮวาทรงบัญชา โมเซได้ยกไม้เท้าของท่านขึ้นเหนือทะเลและ “ทำให้น้ำในทะเลนั้นแหวกออกเป็นช่อง” เพื่อชนยิศราเอลจะหนีรอดไปได้. และการอัศจรรย์อันน่าพิศวงได้อุบัติขึ้น! (เอ็กโซโด 14:16, 21) ลมกล้าจากทิศตะวันออกได้เริ่มทำให้น้ำในทะเลแดงแยกออก ก่อให้เกิดช่องกว้างพอสำหรับทั้งชาติ—ราว ๆ สามล้านคน—ผ่านไปเป็นขบวน. แนวข้างซ้ายและข้างขวาของชนยิศราเอล น้ำ “เป็นกลุ่มก้อน” ตั้งเป็นเหมือนกำแพงใหญ่โตทั้งสองข้าง.—เอ็กโซโด 15:8.
โดยมีแสงสว่างจากเสาไฟช่วย ชนยิศราเอลจึงหนีข้ามท้องทะเลที่แห้งไปเนื่องจากลมพัด. ครั้นรุ่งเช้าคนสุดท้ายของชนยิศราเอลได้โผล่ขึ้นที่ชายฝั่งตรงกันข้าม. “ชาวอายฆุบโตก็ได้ไล่ตามไปท่ามกลางทะเล คือกองม้าและราชรถและพลม้าทั้งปวงของกษัตริย์ฟาโรห์.” พวกผู้ติดตามได้ถลำเข้าสู่กับดักเสียแล้ว!”—เอ็กโซโด 14:23.
“[พระยะโฮวา] ได้ทรงบันดาลให้กองทัพชาวอายฆุบโตเกิดโกลาหลขึ้น. พระองค์ได้ทำให้ล้อรถนั้นฝืดโคลนจนแล่นไปไม่ใคร่ไหว.” บัดนี้ โมเซยื่นมือออกไปเหนือทะเล และ “ทะเลก็ได้ไหลกลับเชี่ยวดังเก่า.” กำแพงน้ำพังทะลายแล้วเริ่มท่วมกลืนชาวอียิปต์. พวกเขาพยายามจะหนี “แต่พระยะโฮวาได้ทรงกระทำให้พวกเขาพินาศไปท่ามกลางทะเล.” ไม่มีใครสักคนรอดชีวิต! ด้วยความปีติยินดี ชนยิศราเอลร้องเพลงแห่งชัยชนะถึงพระยะโฮวา.—เอ็กโซโด 14:24–15:3; บทเพลงสรรเสริญ 106:11.
พระยะโฮวาทรงสู้รบแทนยะโฮซูอะ
พระยะโฮวาได้พิสูจน์ว่าเป็น “นักรบองอาจ” ในสงครามอื่น ๆ. สงครามหนึ่งก็คือการต่อสู้ที่เมืองฮาย. การโจมตีเมืองนั้นครั้งแรกล้มเหลวเนื่องจากการกระทำผิดร้ายแรงของอาคาน. เมื่อเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว พระยะโฮวาทรงแถลงพระบัญชาเรื่องการสู้รบแก่ยะโฮซูอะ.—ยะโฮซูอะ 7:1, 4, 5, 11–26; 8:1, 2.
โดยปฏิบัติตามคำแนะนำของพระยะโฮวา ในเวลากลางคืนยะโฮซูอะได้ตั้งกองซุ่มไว้ ณ ข้างหลังเมืองทางด้านตะวันตกของเมืองนั้น. กำลังสำคัญของท่านได้เคลื่อนไปทางเหนือถึงหุบเขานอกเหนือฮายพอดี และดูเหมือนเตรียมพร้อมสำหรับการบุกด้านหน้า. ชาวเมืองฮายถูกล่อไปติดกับ. เพราะยังคงปลื้มปีติกับความสำเร็จจากการปะทะกันคราวก่อนของพวกเขาอยู่ พวกเขาจึงเร่งรีบออกไปจากเมืองอย่างเลินเล่อเพื่อต่อสู้พวกยิศราเอล. โดยแกล้งทำเป็นล่าถอย พวกยิศราเอลถอยหลังไป “ทางป่า” ล่อศัตรูให้ห่างจากเมืองฮายออกไปอีก.—ยะโฮซูอะ 8:3-17.
ในขณะนั้นทีเดียวพระยะโฮวาตรัสแก่ยะโฮซูอะว่า “จงยื่นหอกซึ่งอยู่ในมือเจ้าออกไปยังเมืองฮาย ด้วยเราจะมอบเมืองนั้นไว้ในมือเจ้า.” พอให้สัญญาณเช่นนี้ พลทหารในกองซุ่มก็ได้เข้าจู่โจมเมือง ทำลายเมืองแล้วจุดไฟเผา. ครั้นเห็นควันไฟ กองกำลังศัตรูที่อยู่นอกเมืองก็หมดกำลังใจอย่างสิ้นเชิง. โดยเปลี่ยนจากการล่าถอยมาเป็นการโจมตี ยะโฮซูอะได้ทำให้พวกศัตรูติดกับระหว่างกองกำลังสองกลุ่มของท่าน. ชัยชนะของมนุษย์หรือ? เปล่าเลย. พวกยิศราเอลได้รับชัยชนะ ดังที่ยะโฮซูอะได้กล่าวแก่พวกยิศราเอลในภายหลังว่าเพราะ “พระยะโฮวาพระเจ้าของท่านเป็นผู้รบพุ่งแทนท่าน.”—ยะโฮซูอะ 8:18-27; 23:3.
การสู้รบ ณ หุบเขาคีโซน
มีการแสดงถึงความเหนือกว่าของพระยะโฮวาในการสู้รบอีกครั้งหนึ่ง ณ หุบเขาคีโซน ใกล้เมืองเมกิดโด. กษัตริย์ยาบีนเจ้าแผ่นดินคะนาอันได้กดขี่พวกยิศราเอลมาเป็นเวลา 20 ปี. กองทัพของเขาภายใต้การบัญชาของซีซะรารวมเอารถรบ 900 คันพร้อมกับมีใบมีดโค้งทำด้วยเหล็กอยู่ที่ล้อรถ—ดูเหมือนเป็นกองกำลังที่ไม่มีใครพิชิตได้ในยุคนั้น.—วินิจฉัย 4:1-3.
ถึงกระนั้น โดยทางผู้พยากรณ์หญิงดะโบรา พระยะโฮวาได้ทรงเรียกตัวผู้วินิจฉัยบาราคให้ชุมนุมพลรบหมื่นคนบนยอดภูเขาธาโบนเพื่อท้าทายกองทัพของยาบีน. ซีซะรามีปฏิกิริยาอย่างฉับไวต่อการรวมพลกำลังทหารครั้งนี้ โดยรีบรุดจากฮะโรเซ็ธมายังหุบเขาคีโซน ระหว่างภูเขาธาโบนกับเมืองเมกิดโด. ไม่ต้องสงสัยเขาคิดว่าบนพื้นที่ราบนี้ พวกทหารราบของยิศราเอลที่ไม่ค่อยจะได้เตรียมพร้อมคงจะไม่มีโอกาสต่อสู้กับรถรบของเขา. แต่เขามิได้คาดคิดว่าจะต้องต่อสู้กับศัตรูฝ่ายสวรรค์.—วินิจฉัย 4:4-7, 12, 13.
พระยะโฮวาทรงบัญชาบาราคให้เคลื่อนทัพจากยอดภูเขาธาโบนอันปลอดภัยไปสู่ที่ราบในหุบเขา ล่อกองทัพของซีซะราเข้าสู่การสู้รบ. ครั้นแล้วพระยะโฮวาทรงจู่โจม! น้ำท่วมแบบฉับพลันได้ทำให้สมรภูมิกลายเป็นปลักเลน กองทัพของซีซะราขยับเขยื้อนไม่ได้. ในสภาพตื่นตระหนกที่ติดตามมานั้น ทหารราบของยิศราเอลได้ตีศัตรูของพวกเขาแตกพ่ายไปอย่างง่ายดาย. “พลทหารของซีซะราก็ต้องอาวุธล้มตายหมด ไม่เหลือสักคนเดียว.” น้ำที่ไหลบ่าเอ่อล้นของแม่น้ำคีโซนได้ทำให้รถรบของพวกคะนาอันจมอยู่ในปลัก และอาจได้กวาดเอาซากศพไปบ้าง.—วินิจฉัย 4:14-16; 5:20, 21.
ชัยชนะเหนือโฆฆและฝูงชนของมัน
เหตุการณ์ในโบราณกาลเหล่านี้เป็นตัวอย่างถึงชัยชนะอันใหญ่ยิ่งที่สุดของพระยะโฮวาที่ยังจะมีมา. ที่ปรากฏให้เห็นราง ๆ คือการสู้รบซึ่งจะเกิดขึ้น “ในปีทั้งหลายเป็นที่สุด” นั้น. ตามคำพยากรณ์ของยะเอศเคล โฆฆ สัญลักษณ์ของ “ผู้ครอบครองโลกนี้” ซาตานพญามาร จะระดมกองกำลังจู่โจมระดับนานาชาติ. มันจะนำกองทัพเข้าบุกรุก “ภูเขาทั้งหลายแห่งยิศราเอล” โดยอุปมา นั่นคือ สถานฝ่ายวิญญาณอันสูงส่งของคริสเตียน “ยิศราเอลของพระเจ้า.”—ยะเอศเคล 38:1-9; โยฮัน 12:31; ฆะลาเตีย 6:16.
อะไรจูงใจโฆฆให้ทำการจู่โจมพลไพร่ของพระเจ้าอย่างสุดกำลังเช่นนี้? คำพยากรณ์ชี้ถึงสภาพสงบสุขรุ่งเรืองทางฝ่ายวิญญาณของพวกเขา. โฆฆกล่าวว่า “‘เราจะขึ้นไปยังแผ่นดิน อันมีแต่บ้านเล็กน้อย. และจะไปยังคนอันอยู่ในที่ ๆ เขาไม่มีกำแพงและประตูและดานสลัก ซึ่งเป็นสุขอยู่ปกติทั้งสิ้น.’ เพื่อจะแย่งชิงและปล้นเอาทรัพย์สมบัติ . . . [ของ] คน . . . อันมีฝูงสัตว์และทรัพย์สมบัติ.”—ยะเอศเคล 38:10-12.
โดยทั่วไปแล้ว พลไพร่ของพระยะโฮวามิได้มั่งคั่งในทางวัตถุ. อย่างไรก็ดี พวกเขาได้ก่อให้เกิดความมั่งคั่งทางฝ่ายวิญญาณอันเป็นผลสืบเนื่องจากงานประกาศของพวกเขาทั่วโลก. “ชนฝูงใหญ่ . . . จากทุกประเทศ” ได้ถูกรวบรวม บัดนี้มีจำนวนกว่าสี่ล้านคน. (วิวรณ์ 7:9, 10, ล.ม.) มั่งคั่งอย่างแท้จริง! ซาตาน ซึ่งเป็นเดือดเป็นแค้นในความรุ่งเรืองฝ่ายวิญญาณนี้ พยายามจะทำลายล้างพลไพร่ของพระเจ้า.
แต่โดยการเข้าจู่โจมแผ่นดินยิศราเอลโดยอุปมา ที่แท้แล้ว โฆฆโจมตีพระยะโฮวาพระเจ้าเอง. พระยะโฮวาตรัสว่า “ความพิโรธของเราจะขึ้นในนาสิกแห่งเรา” ผู้ซึ่งจะแก้แค้นเพื่อเห็นแก่พลไพร่ของพระองค์. กองทัพของโฆฆจะพินาศย่อยยับไปในความยุ่งเหยิงวุ่นวาย. “กระบี่ต่อกระบี่จะต่อสู้กันทุกเล่ม.” ต่อจากนั้น พระยะโฮวาทรงปล่อยพลังในการสังหารทำลายของพระองค์—“ห่าฝนอันใหญ่และลูกเห็บโตใหญ่ ไฟ และกำมะถัน.” เช่นเดียวกับที่ทะเลแดง เมืองฮาย และหุบเขาคีโซน พระยะโฮวาจะทรงสู้รบแทนพลไพร่ของพระองค์และกระทำให้พระนามของพระองค์ได้รับการสรรเสริญ. “เราจะสำแดงตัวเราให้เป็นใหญ่ ให้เป็นที่นับถือ และเราจะให้ประเทศทั้งหลายรู้จักเรา และเขาทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา.”—ยะเอศเคล 38:18-23.
บันทึกทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับการสู้รบของพระยะโฮวาในสมัยโบราณทำให้เรามีเหตุผลในเรื่องความมั่นใจอย่างเต็มที่ในชัยชนะในอนาคตระหว่าง “ความทุกข์ลำบากใหญ่ยิ่ง” นั้น. (มัดธาย 24:21, 22) พระยะโฮวาทรงมีความคิดล้ำหน้าพวกศัตรูของพระองค์ ทรงควบคุมสถานการณ์ได้เสมอ และทรงพลิกผันสภาพการณ์เพื่อความรอดแห่งไพร่พลของพระองค์. ที่จริง นั่นจะพิสูจน์ว่าเป็นไปดังที่ยะซายาได้พยากรณ์ไว้ที่ว่า “พระยะโฮวาจะเสด็จออกไปเหมือนดังนักรบ. พระองค์จะทรงเร้าความกระตือรือร้นของพระองค์เหมือนดังทหาร. พระองค์จะทรงเปล่งพระสุรเสียง และจะทรงส่งเสียงโกญจนาทเข้าประจัญบาน พระองค์จะทรงปราบศัตรูของพระองค์ด้วยอานุภาพอันใหญ่ยิ่ง.” (ยะซายา 42:13) ในสายตาเหล่าพยานของพระองค์ พระองค์จะทรงเป็น พระยะโฮวา “นักรบองอาจ” ตลอดกาล!—เอ็กโซโด 15:3.
[แผนที่หน้า 25]
(รายละเอียดดูจากวารสาร)
เส้นทางอพยพจากอียิปต์
โฆเซ็น
โมฟ
รามะเซส
ซุโคธ
มิฆดล
พีฮาฮีโรธ
เอธาม
[รูปภาพหน้า 26]
ที่นี่แหละ ในบริเวณเมืองฮาย พระยะโฮวาได้ทรงนำยะโฮซูอะและไพร่พลของพระองค์สู่ชัยชนะอันทำให้ตกตะลึงพรึงเพริด
น้ำในหุบเขาคีโซนสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว มีส่วนทำให้พวกศัตรูของพระยะโฮวาพ่ายแพ้ไป
[ที่มาของภาพ]
Photo: Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.