-
คำถามจากผู้อ่าน (ต่อ)หอสังเกตการณ์ 1991 | 1 สิงหาคม
-
-
พระธรรมสุภาษิตมีหลายข้อที่อยู่โดด ๆ เป็นถ้อยคำแนะนำที่สั้นกระทัดรัด แต่ทว่าสุภาษิต 27:23 เป็นส่วนประกอบของหลายข้อรวมกัน: “จงหมั่นพิจารณาดูความเป็นไปแห่งฝูงแกะของตน และจงรักษาฝูงวัวของตนไว้ให้ดีเถิด เพราะว่าทรัพย์สินนั้นจะไม่ยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์และสมบัติ [มงกุฏ, ล.ม.] นั้นจะไม่ถาวรชั่วลูกชั่วหลาน. เมื่อได้ขนหญ้าแห้งเก็บไว้แล้ว และหญ้าอ่อนก็ได้งอกขึ้นมาอีก และเมื่อได้เก็บผักหญ้าบนเนินเขาไว้แล้ว. เวลานั้นลูกแกะทั้งหลายจะยังผลให้เกิดเป็นเสื้อผ้าของเจ้า และค่าของฝูงแพะนั้นจะพอซื้อไร่นา. และจะมีน้ำนมแพะบริบูรณ์เป็นอาหารสำหรับเจ้า เป็นอาหารสำหรับครอบครัวของตัว และสำหรับพวกนางสาวของเจ้าด้วย.”—สุภาษิต 27:23-27.
-
-
คำถามจากผู้อ่าน (ต่อ)หอสังเกตการณ์ 1991 | 1 สิงหาคม
-
-
สุภาษิต 27:26, 27 กล่าวถึงผลลัพธ์ประการหนึ่งจากความบากบั่นพยายามดังกล่าว—อาหารและเสื้อผ้า. เป็นที่ยอมรับว่า คำพรรณนานั้นมิใช่เกี่ยวกับอาหารที่สะดวกแบบฟุ่มเฟือยหรือสำหรับนักกินโดยเฉพาะ ทั้งมิได้ให้ผู้ทำงานหนักมีเหตุผลที่จะคาดหมายเสื้อผ้าแบบล่าสุดของนักออกแบบชื่อดัง หรือผ้าชนิดดีที่สุด แต่หากเขาเต็มใจบากบั่นพยายามแล้ว ผู้เลี้ยงแกะและครอบครัวของเขาก็สามารถได้นม (และโดยวิธีนี้ได้เนยแข็งด้วย) จากฝูงสัตว์ อีกทั้งขนสัตว์สำหรับทอเสื้อผ้าที่ทนทาน.
-