อย่า​แสวง​หา “ของ​ใหญ่”

ระหว่าง​ที่​เขียน​หนังสือ​ม้วน​แรก​เป็น​ช่วง​เวลา​ที่​บารุค​ต้อง​เจอ​กับ​ความ​ทุกข์​ลำบาก. เขา​ร้อง​ออก​มา​ว่า “บัด​นี้​จะ​มี​วิบาก​แก่​ข้าพเจ้า, เพราะ​พระ​ยะโฮวา​ได้​เพิ่ม​เติม​ความ​เศร้า​หมอง​แก่​ความ​ทุกข์​ของ​ข้าพเจ้า, ข้าพเจ้า​ได้​สลบ​ไป​ใน​ความ​หายใจ​ใหญ่​ของ​ข้าพเจ้า, แล​ข้าพเจ้า​เสาะ​หา​ความ​สงบ​เงียบ​มิ​ได้.” ทำไม​จึง​เป็น​เช่น​นั้น?—ยิระมะยา 45:1-3.

ไม่​มี​คำ​ตอบ​ตรง ๆ สำหรับ​คำ​ถาม​นี้. แต่​ลอง​นึก​ภาพ​ดู​ซิ​ว่า​บารุค​ต้อง​เจอ​สภาพการณ์​เช่น​ไร. การ​กล่าว​ถึง​คำ​เตือน​ที่​มี​การ​แจ้ง​แก่​ชาว​อิสราเอล​และ​ยูดาห์​ตลอด 23 ปี​คง​ทำ​ให้​การ​ออก​หาก​ของ​พวก​เขา​และ​การ​ถูก​พระ​ยะโฮวา​ปฏิเสธ​เห็น​เด่น​ชัด​อย่าง​ยิ่ง. การ​ที่​พระ​ยะโฮวา​ตัดสิน​พระทัย​จะ​ทำลาย​กรุง​เยรูซาเลม​และ​ยูดาห์ แล้ว​ให้​พวก​เขา​ไป​เป็น​เชลย​ใน​บาบิโลน​นาน 70 ปี ดัง​ที่​ทรง​เปิด​เผย​ให้​ทราบ​ใน​ปี​เดียว​กัน​นั้น​และ​บาง​ที​อาจ​จะ​เขียน​ไว้​ใน​ม้วน​หนังสือ​ด้วย​คง​ต้อง​ทำ​ให้​บารุค​ตกใจ​มาก​ที​เดียว. (ยิระมะยา 25:1-11) ยิ่ง​กว่า​นั้น การ​ที่​บารุค​สนับสนุน​ยิระมะยา​อย่าง​เต็ม​ที่​ใน​ช่วง​เวลา​วิกฤติ​นี้​ยัง​อาจ​ทำ​ให้​เขา​สูญ​เสีย​ตำแหน่ง​และ​อาชีพ​ได้​อีก​ด้วย.

ไม่​ว่า​จะ​อย่าง​ไร พระ​ยะโฮวา​ทรง​เข้า​แทรกแซง​ด้วย​พระองค์​เอง​เพื่อ​ช่วย​บารุค​ให้​คิด​ถึง​การ​พิพากษา​ที่​กำลัง​จะ​มา​ถึง. พระ​ยะโฮวา​ตรัส​ว่า “สิ่ง​ซึ่ง​เรา​ได้​ก่อ​ขึ้น​เรา​จะ​หัก​พัง​ลง​เสีย, แล​สิ่ง​ซึ่ง​เรา​ได้​ปลูก​ลง​แล้ว​เรา​จะ​ถอน​ขึ้น, คือ​ว่า​ประเทศ​นี้​ทั้ง​หมด.” แล้ว​พระองค์​ทรง​แนะ​นำ​บารุค​ว่า “แล​เจ้า​ได้​แสวง​หา​ซึ่ง​ของ​ใหญ่​สำหรับ​ตัว​หรือ, อย่า​หา​เลย.”—ยิระมะยา 45:4, 5.

พระ​ยะโฮวา​ไม่​ได้​ทรง​ระบุ​ว่า​อะไร​คือ “ของ​ใหญ่” ที่​ว่า​นี้ แต่​บารุค​ย่อม​จะ​รู้ ไม่​ว่า​ของ​ใหญ่​นั้น​จะ​เป็น​ความ​ทะเยอทะยาน​ที่​เห็น​แก่​ตัว, ชื่อเสียง, หรือ​ความ​มั่งคั่ง​ด้าน​วัตถุ. พระ​ยะโฮวา​ทรง​แนะ​เขา​ให้​มอง​สิ่ง​ต่าง ๆ ตาม​ความ​เป็น​จริง​และ​คิด​ถึง​สิ่ง​ที่​กำลัง​จะ​เกิด​ขึ้น โดย​ตรัส​ดัง​นี้: “นี่​แน่ะ, เรา​จะ​นำ​ความ​ร้าย​มา​บน​บรรดา​เนื้อหนัง, . . . แต่​ชีวิต​ของ​เจ้า​จะ​ยก​ให้​แก่​เจ้า​เป็น​ของ​ปล้น​สำหรับ​เจ้า​ใน​บรรดา​ตำบล​ที่​เจ้า​จะ​ไป​อยู่​นั้น.” สิ่ง​สำคัญ​ที่​สุด​ที่​บารุค​มี คือ​ชีวิต​ของ​เขา​เอง​จะ​ได้​รับ​การ​พิทักษ์​รักษา​ไม่​ว่า​เขา​จะ​ไป​ที่​ใด.—ยิระมะยา 45:5.

เมื่อ​บารุค​ได้​รับ​การ​เตือน​ว่า​ใน​ช่วง​วาระ​สุด​ท้าย​ของ​อาณาจักร​ยูดาห์​ไม่​ใช่​เวลา​ที่​จะ​แสวง​หา “ของ​ใหญ่” สำหรับ​ตน​เอง​ก็​ดู​เหมือน​ว่า​เขา​ตอบรับ​อย่าง​เชื่อ​ฟัง เพราะ​เขา​ได้​รับ​การ​ไว้​ชีวิต. นับ​ว่า​มี​เหตุ​ผล​ที่​เรา​จะ​นำ​คำ​แนะ​นำ​นี้​มา​ใช้​กับ​ตน​เอง เพราะ​เรา​ก็​มี​ชีวิต​อยู่​ใน​สมัย​สุด​ท้าย​ของ​ระบบ​นี้​เช่น​กัน. พระ​ยะโฮวา​ทรง​ให้​คำ​สัญญา​เดียว​กัน​กับ​เรา นั่น​คือ เรา​จะ​ได้​รับ​การ​ไว้​ชีวิต. เรา​จะ​ตอบรับ​คำ​เตือน​เหมือน​ที่​บารุค​ทำ​ได้​ไหม?