คุณรู้ไหม?
คริสเตียนหนีออกจากแคว้นยูเดียก่อนที่กรุงเยรูซาเลมจะถูกทำลายในปีสากลศักราช 70 จริงไหม?
“เมื่อพวกเจ้าเห็นกองทัพมาตั้งค่ายล้อมกรุงเยรูซาเลม จงรู้ว่ากรุงนี้ใกล้จะร้างเปล่าแล้ว. เวลานั้นให้คนที่อยู่ในแคว้นยูเดียเริ่มหนีไปยังภูเขา ให้คนที่อยู่ในกรุงออกไป.” (ลูกา 21:20, 21) พระเยซูทรงสั่งสาวกเช่นนี้เพราะพระองค์ทราบว่ากรุงเยรูซาเลมกำลังจะถูกทำลาย. มีหลักฐานอะไรไหมที่แสดงว่าสาวกเหล่านั้นทำตามคำสั่งของพระเยซู?
หลายสิบปีหลังจากพระเยซูสิ้นพระชนม์ กองทัพโรมันซึ่งนำโดยเซสติอุส กัลลุสได้ยกพลเข้ามาในปาเลสไตน์เพื่อปราบปรามกบฏ. โยเซฟุส นักประวัติศาสตร์ชาวยิวซึ่งมีชีวิตอยู่ในสมัยนั้นได้ยืนยันเรื่องนี้. กองทหารโรมันปิดล้อมกรุงเยรูซาเลมและมีทีท่าว่ากำลังจะยึดกรุงนี้ได้สำเร็จ. แต่แล้วกัลลุสก็สั่งให้ทหารถอนทัพอย่างกะทันหัน. ตามคำกล่าวของยูเซบิอุส นักประวัติศาสตร์แห่งคริสตจักร คริสเตียนในแคว้นยูเดียได้ฉวยโอกาสนี้หนีไปที่เมืองเพลลา เขตเดคาโปลิสซึ่งอยู่ในแถบภูเขา.
หลายปีหลังจากนั้น ใน ส.ศ. 70 นายพลทิทุส แม่ทัพอีกคนหนึ่งได้นำกองทัพโรมันกลับมาล้อมเมืองหลวงของชาวยิวอีกครั้ง. คราวนี้พวกทหารได้สานต่องานที่กัลลุสทำค้างไว้โดยยึดกรุงเยรูซาเลมและทำลายกรุงนี้จนราบคาบ. มีคนนับแสนที่ติดอยู่ในกรุงเยรูซาเลมเสียชีวิตในคราวนั้น.
“เหล่าศิษย์ผู้พยากรณ์” หมายถึงใคร?
บันทึกในคัมภีร์ไบเบิลเกี่ยวกับผู้พยากรณ์ซามูเอล เอลียาห์ และเอลีชา (อะลีซา) พูดถึงกลุ่มคนที่เรียกว่า “เหล่าศิษย์ผู้พยากรณ์.” ตัวอย่างเช่น เมื่อเอลีชาแต่งตั้งเยฮูให้เป็นกษัตริย์ของอิสราเอล เขาได้ส่ง “คนหนึ่งในเหล่าศิษย์ผู้พยากรณ์” ไปเจิมเยฮู.—2 กษัตริย์ 9:1-4
นักวิชาการคิดว่าคำ “เหล่าศิษย์ผู้พยากรณ์” หมายถึงผู้ที่อยู่ในสำนักศึกษาหรือกลุ่มคนที่พักอาศัยและทำงานร่วมกัน. วารสารฉบับหนึ่ง (Journal of Biblical Literature) กล่าวว่า คนเหล่านี้อาจเป็นคนที่ “อุทิศตนเพื่อรับใช้พระยาห์เวห์ [พระยะโฮวา] ตามคำสั่งของผู้พยากรณ์คนหนึ่งซึ่ง [พวกเขานับถือ] . . . เหมือนเป็นบิดา.” (2 กษัตริย์ 2:12) ดังนั้น คนหนุ่มที่ผู้พยากรณ์เอลีชาใช้ให้ไปเจิมเยฮูจึงอาจเป็นคนรับใช้หรือผู้ช่วยของเขา.—2 กษัตริย์ 9:4
ดูเหมือนว่า “เหล่าศิษย์ผู้พยากรณ์” ใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย. คัมภีร์ไบเบิลพูดถึงศิษย์กลุ่มหนึ่งในสมัยเอลีชาว่าพวกเขาสร้างที่อาศัยของตนเองโดยใช้ขวานที่ขอยืมคนอื่นมา. (2 กษัตริย์ 6:1-5) นอกจากนั้น ศิษย์ผู้พยากรณ์บางคนก็แต่งงานมีครอบครัว เพราะพระคัมภีร์อ้างถึงหญิงคนหนึ่งที่เป็นภรรยาม่าย “ของศิษย์ผู้พยากรณ์.” (2 กษัตริย์ 4:1) เห็นได้ชัดว่าชาวอิสราเอลที่ซื่อสัตย์เห็นคุณค่าเหล่าศิษย์ผู้พยากรณ์ เพราะพระคัมภีร์บันทึกว่าพวกเขานำอาหารหลายอย่างมาให้คนเหล่านี้.—2 กษัตริย์ 4:38, 42