บท 22
“ขอให้เป็นไปตามที่พระยะโฮวาต้องการเถอะ”
เปาโลตั้งใจทำตามความต้องการของพระเจ้าและไปกรุงเยรูซาเล็ม
จากกิจการ 21:1-17
1-4. ทำไมเปาโลถึงเดินทางไปกรุงเยรูซาเล็ม และเขาจะต้องเจออะไรที่นั่น?
ตอนที่เปาโลต้องออกจากเมืองมิเลทัส คงไม่ง่ายเลยที่เปาโลกับลูกาจะต้องร่ำลาผู้ดูแลในเมืองเอเฟซัสที่พวกเขารัก ตอนนี้มิชชันนารีสองคนยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือ กระเป๋าของพวกเขาเต็มไปด้วยสิ่งของที่จำเป็นสำหรับการเดินทาง นอกจากนั้น พวกเขายังเอาเงินบริจาคสำหรับพี่น้องที่ยากจนในแคว้นยูเดียมาด้วย พวกเขาพร้อมแล้วที่จะนำส่งเงินบริจาคนี้ให้ถึงมือพี่น้องที่นั่น
2 สายลมอ่อน ๆ พัดใบเรือ แล้วเรือก็แล่นออกจากท่าที่เสียงดังวุ่นวาย ผู้ชายทั้ง 2 คนพร้อมกับเพื่อนร่วมเดินทางอีก 7 คนมองพวกพี่น้องที่ยืนหน้าเศร้าอยู่บนชายฝั่ง (กจ. 20:4, 14, 15) เปาโลและเพื่อนร่วมเดินทางโบกมือให้เพื่อน ๆ บนฝั่งจนพวกเขาค่อย ๆ ลับสายตาไป
3 เป็นเวลาประมาณ 3 ปีที่เปาโลได้ทำงานอย่างใกล้ชิดกับพวกผู้ดูแลในเมืองเอเฟซัส ตอนนี้ โดยการชี้นำจากพลังบริสุทธิ์ เขากำลังเดินทางไปที่กรุงเยรูซาเล็ม เปาโลพอจะรู้อยู่บ้างว่าเขาจะต้องเจอกับอะไรที่นั่น ก่อนหน้านั้น เปาโลได้บอกพวกผู้ดูแลว่า “พลังของพระเจ้ากระตุ้นผมให้เดินทางไปกรุงเยรูซาเล็ม ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผมที่นั่นบ้าง แต่ในทุกเมืองที่ผมไป พลังบริสุทธิ์ยืนยันกับผมหลายครั้งแล้วว่า ผมจะต้องติดคุกและเจอความยากลำบากหลายอย่าง” (กจ. 20:22, 23) ทั้ง ๆ ที่มีอันตราย เปาโลรู้สึกว่า “พลังของพระเจ้ากระตุ้น” เขา เปาโลเลยต้องทำตามการชี้นำของพลังบริสุทธิ์ที่ให้ไปกรุงเยรูซาเล็ม และเขาก็ทำอย่างนั้นด้วยความเต็มใจ ถึงแม้เปาโลมองว่าชีวิตของตัวเองมีค่า แต่การทำตามความต้องการของพระเจ้าเป็นเรื่องสำคัญที่สุดสำหรับเขา
4 คุณก็รู้สึกอย่างนั้นด้วยไหม? เมื่อเราอุทิศตัวให้กับพระยะโฮวา เราได้สัญญาอย่างจริงจังว่าจะให้การทำตามความประสงค์ของพระองค์เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเรา ในบทนี้ เราจะได้เรียนมากขึ้นเกี่ยวกับตัวอย่างของอัครสาวกเปาโล และสิ่งที่เราจะเลียนแบบเขาได้
ผ่าน “เกาะไซปรัส” (กิจการ 21:1-3)
5. เปาโลกับเพื่อน ๆ เดินทางไปเมืองไทระโดยเส้นทางไหน?
5 เรือที่เปาโลกับเพื่อน ๆ นั่งไปนั้นแล่น “ตรงไป” ซึ่งแสดงว่ามีลมพัดแรงทำให้เรือแล่นตรงไปได้อย่างรวดเร็ว นี่ทำให้พวกเขาไปถึงเกาะโขสในวันเดียวกันนั้น (กจ. 21:1) ดูเหมือนว่าเรือจอดค้างคืนที่นั่น และหลังจากนั้นก็แล่นไปที่เกาะโรดส์และเมืองปาทารา ที่เมืองปาทาราซึ่งอยู่บนชายฝั่งทางใต้ของเอเชียไมเนอร์ เปาโลกับเพื่อน ๆ ได้ลงเรือสินค้าขนาดใหญ่ซึ่งพาพวกเขาตรงไปถึงเมืองไทระในแคว้นฟีนิเซีย ระหว่างทาง พวกเขา “แล่นผ่านเกาะ [ไซปรัส] ไปโดยให้เกาะอยู่ทางซ้าย” (กจ. 21:3) ทำไมลูกาผู้เขียนหนังสือกิจการถึงบอกรายละเอียดในเรื่องนี้?
6. (ก) ทำไมการเห็นเกาะไซปรัสอาจทำให้เปาโลได้รับกำลังใจ? (ข) ถ้าคิดถึงพรจากพระยะโฮวาและวิธีที่พระองค์ช่วยคุณ จะทำให้คุณรู้สึกยังไง?
6 เปาโลอาจชี้ไปที่เกาะนั้นและเล่าประสบการณ์ที่เขาเจอที่นั่น ประมาณ 9 ปีก่อนหน้านี้ตอนที่เปาโลเดินทางประกาศในต่างประเทศรอบแรก เปาโล บาร์นาบัสและยอห์นมาระโกได้เจอกับพ่อมดเอลีมาสซึ่งต่อต้านการประกาศของพวกเขา (กจ. 13:4-12) ตอนที่เห็นเกาะนั้น เปาโลคงนึกถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับเขา เขาคงได้กำลังใจและเข้มแข็งขึ้นเพื่อรับมือกับสิ่งที่รอเขาอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม เราเองก็ได้ประโยชน์เหมือนกัน ถ้าเราคิดถึงพรต่าง ๆ จากพระเจ้า และวิธีที่พระองค์เคยช่วยเราให้อดทนกับความยากลำบากมาได้ เราก็จะรู้สึกเหมือนที่ดาวิดเขียนไว้ว่า “คนทำดีเจอความลำบากหลายอย่าง แต่พระยะโฮวาจะช่วยเขาให้ผ่านพ้นทุกอย่างไปได้”—สด. 34:19
“พวกเราหาพวกสาวกจนพบ” (กิจการ 21:4-9)
7. เปาโลกับเพื่อน ๆ ทำอะไรเมื่อไปถึงเมืองไทระ?
7 เปาโลรู้ว่าสำคัญมากที่เขาจะต้องใช้เวลาอยู่กับพี่น้องและเปาโลอยากอยู่กับพี่น้องมาก ลูกาเขียนว่า เมื่อไปถึงเมืองไทระ “พวกเราหาพวกสาวกจนพบ” (กจ. 21:4) เปาโลและเพื่อน ๆ รู้ว่ามีเพื่อนคริสเตียนอยู่ในเมืองไทระ พวกเขาจึงตามหาพี่น้องเหล่านี้จนพบและอาจจะพักอยู่กับพวกเขาด้วย พรอย่างหนึ่งของการที่เราได้มารู้จักความจริงก็คือ ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน เราก็จะเจอพี่น้องคริสเตียนที่ยินดีต้อนรับเรา คนที่รักพระเจ้าและนมัสการพระองค์จะมีเพื่อนอยู่ทั่วโลก
8. เราควรจะเข้าใจกิจการ 21:4 ยังไง?
8 เปาโลกับเพื่อนร่วมเดินทางพักอยู่ที่เมืองไทระ 7 วัน สิ่งที่ลูกาบันทึกเกี่ยวกับเหตุการณ์ในตอนนั้นอาจทำให้รู้สึกสับสน ลูกาบอกว่า “พวกเขา [พี่น้องในเมืองไทระ] พยายามห้ามเปาโลไม่ให้ไปที่กรุงเยรูซาเล็มเพราะสิ่งที่พลังของพระเจ้าเปิดเผยให้พวกเขารู้” (กจ. 21:4) นี่หมายความว่าพระยะโฮวาเปลี่ยนใจไหม? ตอนนี้พระองค์กำลังชี้นำเปาโลไม่ให้ไปที่กรุงเยรูซาเล็มไหม? ไม่ใช่ พลังบริสุทธิ์ได้เปิดเผยว่าเปาโลจะถูกทำร้ายในกรุงเยรูซาเล็ม แต่ไม่ได้บอกว่าเขาไม่ต้องไปที่นั่น ดูเหมือนว่า โดยทางพลังบริสุทธิ์ พวกพี่น้องในเมืองไทระได้เข้าใจอย่างถูกต้องว่าเปาโลจะเจอกับความยากลำบากในกรุงเยรูซาเล็ม ดังนั้น ด้วยความที่พวกเขาเป็นห่วงเปาโล พวกเขาเลยพยายามห้ามไม่ให้เปาโลขึ้นไปที่กรุงเยรูซาเล็ม เราพอจะเข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงทำแบบนี้ พวกเขาไม่อยากให้เปาโลต้องไปเจอกับอันตราย แต่ถึงอย่างนั้น เปาโลก็ตั้งใจที่จะทำตามความต้องการของพระยะโฮวา เขาเลยเดินทางต่อไปยังกรุงเยรูซาเล็ม—กจ. 21:12
9, 10. (ก) ตอนที่พี่น้องในเมืองไทระขอร้องเปาโลไม่ให้ไปที่เยรูซาเล็ม เขาอาจนึกถึงเหตุการณ์อะไรที่คล้ายกัน? (ข) แนวคิดแบบไหนที่ผู้คนในทุกวันนี้คิดกัน และแนวคิดนั้นต่างกันยังไงกับคำพูดของพระเยซู?
9 ตอนที่พี่น้องขอร้องไม่ให้เปาโลไปที่กรุงเยรูซาเล็ม เปาโลคงนึกถึงตอนที่พวกสาวกของพระเยซูได้พูดคล้าย ๆ กันนี้กับท่านตอนที่ท่านกำลังจะไปที่กรุงเยรูซาเล็มเพื่อทนทุกข์และถูกฆ่า ตอนนั้นเปโตรได้พูดกับพระเยซูด้วยความเป็นห่วงว่า “อาจารย์ สงสารตัวเองเถอะ ท่านจะไม่เจอเรื่องร้าย ๆ อย่างนั้นหรอก” พระเยซูตอบว่า “หยุดพูดได้แล้ว ซาตาน! คุณกำลังขัดขวางผม ที่คุณคิดอยู่นี้ไม่ใช่ความคิดของพระเจ้า แต่เป็นความคิดของมนุษย์” (มธ. 16:21-23) พระเยซูตั้งใจที่จะทำตามความต้องการของพระเจ้าและสละชีวิตของท่าน เปาโลก็เหมือนกัน เขาเต็มใจที่จะเจอความลำบากหรืออาจถึงกับต้องตายเพื่อจะทำตามความต้องการของพระเจ้า เหมือนกับอัครสาวกเปโตร พวกพี่น้องในเมืองไทระมีเจตนาที่ดี แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าการที่เปาโลต้องไปกรุงเยรูซาเล็มนั้นเป็นความประสงค์ของพระเจ้า
เราต้องเสียสละเพื่อที่จะติดตามพระเยซู
10 แนวคิดที่ให้สงสารตัวเองหรือทำอะไรสบาย ๆ เพื่อตัวเองเป็นสิ่งที่หลายคนในทุกวันนี้ทำกัน คนทั่วไปมีแนวโน้มที่จะหาศาสนาที่ไม่เรียกร้องให้พวกเขาทำอะไรมาก ในทางตรงกันข้าม พระเยซูกระตุ้นให้มีแนวคิดที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง ท่านบอกสาวกว่า “ถ้าใครอยากติดตามผม ก็ให้คนนั้นเลิกใช้ชีวิตเพื่อตัวเอง ยอมแบกเสาทรมานของตัวเอง แล้วติดตามผมเรื่อยไป” (มธ. 16:24) การติดตามพระเยซูเป็นแนวทางที่ฉลาดและถูกต้อง แต่ก็ไม่ง่ายที่จะทำอย่างนั้น
11. พวกสาวกในเมืองไทระแสดงยังไงว่าเขารักและสนับสนุนเปาโล?
11 อีกไม่นานก็จะถึงเวลาที่เปาโล ลูกา และคนอื่น ๆ ที่อยู่กับพวกเขาจะเดินทางต่อไป เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนที่พวกเขาร่ำลากันแสดงให้เห็นว่าพี่น้องที่เมืองไทระรักเปาโลมาก และสนับสนุนเขาให้รับใช้ต่อไป พี่น้องทั้งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก ๆ ตามมาส่งเปาโลกับเพื่อนร่วมเดินทางถึงชายหาด พวกเขาทั้งหมดคุกเข่าลงอธิษฐานด้วยกันแล้วก็บอกลากัน จากนั้น เปาโล ลูกา และเพื่อนร่วมเดินทางลงเรืออีกลำหนึ่งเดินทางต่อไปยังเมืองทอเลมาอิส และพบกับพวกพี่น้องที่นั่นและพักอยู่กับพวกเขาหนึ่งวัน—กจ. 21:5-7
12, 13. (ก) ฟีลิปมีประวัติการรับใช้ที่ซื่อสัตย์ยังไง? (ข) ฟีลิปเป็นตัวอย่างที่ดียังไงสำหรับคริสเตียนที่เป็นพ่อในทุกวันนี้?
12 ต่อจากนั้น ลูกาบอกว่า เปาโลและคนที่ไปกับเขาก็เดินทางไปยังเมืองซีซารียา เมื่อไปถึง พวกเขา “เข้าไปพักอยู่ในบ้านของฟีลิปผู้ประกาศข่าวดี”a (กจ. 21:8) พวกเขาคงดีใจมากที่ได้พบฟีลิป ประมาณ 20 ปีก่อนหน้านั้นในกรุงเยรูซาเล็ม ฟีลิปได้รับการแต่งตั้งจากพวกอัครสาวกให้ช่วยดูแลการแจกจ่ายอาหารในประชาคมคริสเตียนที่ตั้งขึ้นใหม่ ฟีลิปเป็นผู้ประกาศที่กระตือรือร้นมาเป็นเวลานาน คุณคงจำได้ว่าตอนที่พวกสาวกกระจัดกระจายไปเพราะถูกข่มเหง ฟีลิปไปที่แคว้นสะมาเรียและเริ่มประกาศที่นั่น ต่อมา เขาได้ประกาศกับข้าราชการชาวเอธิโอเปียและให้เขารับบัพติศมา (กจ. 6:2-6; 8:4-13, 26-38) นับว่าเป็นประวัติการรับใช้ที่ซื่อสัตย์จริง ๆ
13 ตอนนี้ฟีลิปอยู่ในเมืองซีซารียา เขายังประกาศอย่างกระตือรือร้นต่อไป เรารู้เรื่องนี้ได้เพราะลูกาเรียกเขาว่า “ผู้ประกาศข่าวดี” เรายังรู้อีกด้วยว่าตอนนี้เขามีลูกสาว 4 คนที่เป็นผู้พยากรณ์ ซึ่งแสดงว่าพวกเธอได้ทำตามตัวอย่างที่ดีของพ่อb (กจ. 21:9) ดังนั้น ฟีลิปคงต้องทำหลายอย่างเพื่อช่วยครอบครัวให้รักและใกล้ชิดพระยะโฮวา คริสเตียนที่เป็นพ่อในทุกวันนี้น่าจะเลียนแบบตัวอย่างของฟีลิปโดยนำหน้าในงานประกาศและช่วยลูก ๆ ให้รักงานนี้
14. ตอนที่เปาโลไปเยี่ยมพี่น้องเกิดผลดีอะไร และในทุกวันนี้เราจะเลียนแบบพวกเขาได้ยังไง?
14 ในทุกที่ที่เปาโลไป เขาจะไปหาพี่น้องคริสเตียนและใช้เวลากับพวกเขา พี่น้องท้องถิ่นต้องดีใจมากแน่ ๆ ที่จะได้ต้อนรับเปาโลและเพื่อน ๆ ที่เดินทางมาด้วยกัน การเยี่ยมแบบนี้เปิดโอกาสให้ทั้งสองฝ่าย “ได้ให้กำลังใจกัน” (รม. 1:11, 12) ทุกวันนี้เราก็มีโอกาสให้กำลังใจกันได้ เราจะได้ประโยชน์มากถ้าเราเชิญผู้ดูแลหมวดกับภรรยามาพักที่บ้าน แม้ว่าบ้านของเราจะเล็กหรือไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกก็ตาม—รม. 12:13
“ผมพร้อมจะ . . . ตาย” (กิจการ 21:10-14)
15, 16. อากาบุสนำข่าวอะไรมาบอก และข่าวนั้นมีผลยังไงกับคนที่ได้ยิน?
15 ตอนที่เปาโลพักอยู่กับฟีลิป อากาบุสก็มาถึง คนที่ชุมนุมกันที่บ้านของฟีลิปรู้ว่าอากาบุสเป็นผู้พยากรณ์ เพราะเขาเคยบอกล่วงหน้าถึงการขาดแคลนอาหารครั้งใหญ่ในช่วงที่คลาวดิอัสปกครอง (กจ. 11:27, 28) พวกเขาอาจสงสัยว่า ‘อากาบุสมาทำไม? และเขานำข่าวอะไรมาบอก?’ ตอนที่พวกเขากำลังมองดูอยู่ อากาบุสก็ถอดผ้าคาดเอวของเปาโลออก ผ้านี้เป็นผ้ายาวที่เอาไว้พันรอบเอวเหมือนเข็มขัดซึ่งสามารถใส่เงินหรือของอื่น ๆ ไว้ในนั้น อากาบุสเอาผ้านั้นมามัดมือและเท้าของตัวเองแล้วพูดว่า “พลังบริสุทธิ์บอกว่า ‘เจ้าของผ้าคาดเอวผืนนี้จะถูกชาวยิวในกรุงเยรูซาเล็มมัดไว้แบบนี้ แล้วพวกเขาจะมอบคนนั้นไว้ในเงื้อมมือคนต่างชาติ’”—กจ. 21:11
16 คำพยากรณ์นี้ยืนยันว่าเปาโลจะต้องไปที่กรุงเยรูซาเล็ม คำพยากรณ์ยังบอกให้รู้ด้วยว่า ชาวยิวที่นั่นจะมอบเปาโล “ไว้ในเงื้อมมือคนต่างชาติ” คนที่อยู่ที่นั่นก็กังวลมากเมื่อได้ยินคำพยากรณ์นี้ ลูกาเขียนว่า “พอได้ยินอย่างนั้น พวกเรากับคนที่อยู่ที่นั่นจึงอ้อนวอนเปาโลไม่ให้ไปกรุงเยรูซาเล็ม เปาโลตอบว่า ‘ทำไมพวกคุณต้องร้องไห้ และพยายามทำให้ผมเปลี่ยนความตั้งใจ ผมพร้อมจะถูกมัด และพร้อมจะตายที่กรุงเยรูซาเล็มเพื่อชื่อของพระเยซูผู้เป็นนาย’”—กจ. 21:12, 13
17, 18. เปาโลได้แสดงความตั้งใจแน่วแน่ยังไง และพวกพี่น้องมีท่าทียังไง?
17 ลองคิดดูสิว่า เหตุการณ์ในตอนนั้นจะเป็นยังไง พวกพี่น้องรวมทั้งลูกาอ้อนวอนเปาโลไม่ให้เดินทางไปกรุงเยรูซาเล็ม พวกเขาบางคนถึงกับร้องไห้เลยด้วยซ้ำ เปาโลเห็นว่าพี่น้องรักและเป็นห่วงเขามาก เขาเลยพูดกับพี่น้องอย่างอ่อนโยนว่า พวกเขากำลังทำให้เปาโล “เปลี่ยนความตั้งใจ” หรือ “ท้อใจ” แต่ถึงอย่างนั้น เปาโลก็ไม่เปลี่ยนความตั้งใจ เหมือนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เปาโลไม่ยอมให้พี่น้องที่เมืองไทระมาหยุดยั้งเขาไม่ให้ไปกรุงเยรูซาเล็ม ตอนนี้ เปาโลก็ไม่ยอมให้การอ้อนวอนหรือการร้องไห้ของพี่น้องที่นี่มาทำให้เขาล้มเลิกความตั้งใจด้วยเหมือนกัน แทนที่จะเป็นอย่างนั้น เปาโลอธิบายให้พวกพี่น้องรู้ว่าทำไมเขาต้องเดินทางต่อไป เปาโลกล้าหาญและมุ่งมั่นจริง ๆ! เหมือนกับพระเยซู เปาโลตั้งใจแน่วแน่ที่จะไปกรุงเยรูซาเล็ม (ฮบ. 12:2) เปาโลไม่ได้อยากตาย แต่ถ้าเขาต้องตาย เขาก็ถือว่าเป็นเกียรติที่จะตายเพราะเป็นสาวกของพระเยซู
18 พวกพี่น้องมีท่าทียังไง? พวกเขานับถือการตัดสินใจของเปาโล คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า “เมื่อเปาโลไม่ยอมเปลี่ยนใจ พวกเราก็หยุดอ้อนวอน และพูดว่า ‘ขอให้เป็นไปตามที่พระยะโฮวาต้องการเถอะ’” (กจ. 21:14) คนเหล่านั้นที่พยายามโน้มน้าวเปาโลไม่ให้ไปกรุงเยรูซาเล็มไม่ได้ยืนกรานว่าเปาโลต้องทำตามที่พวกเขาบอก พวกเขายอมฟังเปาโล เข้าใจและยอมรับความประสงค์ของพระยะโฮวา ถึงแม้การทำแบบนั้นไม่ง่ายเลย แต่มันคงง่ายขึ้นสำหรับเปาโลถ้าคนที่รักเขาไม่ได้พยายามหยุดยั้งเขา เพราะตอนนี้เปาโลจะต้องเดินทางต่อไป และสุดท้ายเขารู้ดีว่าเขาอาจจะต้องตาย
19. เราได้บทเรียนที่สำคัญอะไรจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเปาโล?
19 เราได้บทเรียนที่สำคัญจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเปาโล เราไม่อยากห้ามคนอื่นไว้ไม่ให้เสียสละตัวเองเพื่อที่จะรับใช้พระเจ้า เราสามารถเอาบทเรียนนี้มาใช้ได้ในหลายสถานการณ์ ไม่ใช่แค่กับเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายเท่านั้น ตัวอย่างเช่น ถึงแม้พ่อแม่คริสเตียนหลายคนจะรู้สึกว่ายากที่จะต้องอยู่ห่างจากลูก ๆ ถ้าพวกเขาไปรับใช้ในที่ที่ห่างไกล แต่พวกเขาก็ตั้งใจที่จะไม่รั้งลูกไว้ ฟิลลิสซึ่งอยู่ในอังกฤษเล่าถึงความรู้สึกตอนที่ลูกสาวคนเดียวไปเป็นมิชชันนารีในแอฟริกาว่า “ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่ยากมากสำหรับฉัน มันยากเมื่อคิดว่าลูกไปอยู่ไกลขนาดนั้น ฉันรู้สึกเศร้าแต่ก็รู้สึกภูมิใจด้วย ฉันอธิษฐานบ่อยมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่นี่เป็นการตัดสินใจของลูกและฉันจะไม่โน้มน้าวให้ลูกเปลี่ยนใจ ที่จริง ฉันสอนลูกมาตลอดว่าต้องให้พระยะโฮวามาก่อน! ลูกสาวของฉันได้รับใช้ในต่างประเทศเป็นเวลา 30 ปีแล้ว และฉันขอบคุณพระยะโฮวาทุกวันที่เธอรับใช้อย่างซื่อสัตย์” เราก็มีส่วนช่วยให้กำลังใจพี่น้องคริสเตียนที่เสียสละตัวเองเพื่อรับใช้พระยะโฮวาได้
เราน่าจะสนับสนุนพี่น้องที่เสียสละเพื่อจะรับใช้พระยะโฮวา
“พวกพี่น้องก็มาต้อนรับพวกเราด้วยความดีใจ” (กิจการ 21:15-17)
20, 21. อะไรแสดงให้เห็นว่าเปาโลอยากจะอยู่กับพี่น้อง และทำไมเปาโลถึงอยากอยู่กับพวกเขา?
20 เมื่อพร้อมแล้ว เปาโลก็เดินทางต่อไปโดยมีพี่น้องจากเมืองซีซารียาบางคนไปด้วย นี่ทำให้เห็นหลักฐานว่าพวกเขาสนับสนุนเปาโลอย่างเต็มที่ ในแต่ละจุดที่ได้แวะระหว่างเดินทางไปกรุงเยรูซาเล็ม เปาโลและคนที่ไปกับเขาได้หาทางที่จะเจอกับพี่น้องชายหญิงคริสเตียน ที่เมืองไทระ พวกเขาได้เจอกับพวกสาวกและพักอยู่กับพวกเขา 7 วัน ที่เมืองทอเลมาอิส พวกเขาทักทายพี่น้องชายหญิงและพักอยู่กับพี่น้อง 1 วัน ที่เมืองซีซารียา พวกเขาพักที่บ้านของฟีลิปหลายวัน ต่อจากนั้น สาวกบางคนจากเมืองซีซารียาเดินทางไปด้วยกันกับเปาโลและเพื่อน ๆ ของเขาจนถึงกรุงเยรูซาเล็ม ที่นั่น มนาสันซึ่งเป็นสาวกรุ่นแรก ๆ ได้ให้พวกเขาพักที่บ้าน ในที่สุด เปาโลกับเพื่อนร่วมเดินทางก็มาถึงกรุงเยรูซาเล็ม ลูกาบอกว่า “พวกพี่น้องก็มาต้อนรับพวกเราด้วยความดีใจ”—กจ. 21:17
21 เห็นได้ชัดว่า เปาโลอยากใช้เวลาอยู่กับพี่น้อง เขาได้กำลังใจมากจากพี่น้องชายหญิง เราในทุกวันนี้ก็ได้รับกำลังใจจากพี่น้องด้วยเหมือนกัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่า การให้กำลังใจกันแบบนั้นทำให้เปาโลเข้มแข็งขึ้นเพื่อจะรับมือกับผู้ต่อต้านที่โกรธแค้นซึ่งพยายามจะฆ่าเขา