คนวัยร้อยปีที่มีจุดมุ่งหมายในชีวิต
เอลิน เป็นคนหนึ่งใน 60 คนในสวีเดนที่ไม่นานมานี้ถูกนับอยู่ในรายชื่อของผู้ที่มีอายุ 105 ขึ้นไป. ตัวเธอเองอายุ 105 ปี. ถึงแม้ว่าต้องอยู่แต่ในบ้านพักคนชรา แต่เธอก็มีสุขภาพดีพอที่จะรับใช้เป็นพยานพระยะโฮวาที่ขยันขันแข็งได้ ซึ่งเป็นแนวทางชีวิตที่เธอได้เลือกเดินมาเป็นเวลากว่า 60 ปีแล้ว.
ในการประกาศแก่คนอื่น ๆ เอลินใช้วิธีแบบที่อัครสาวกเปาโลเคยใช้ตอนที่ท่านถูกกักตัวให้อยู่แต่ในบ้าน. เปาโลประกาศกับทุกคนที่มาเยี่ยมท่าน. (กิจการ 28:16, 30, 31) เอลินก็ทำคล้าย ๆ กันโดยฉวยทุกโอกาสเพื่อพูดคุยกับคนทำความสะอาด, หมอฟัน, หมอ, ช่างทำผม, พยาบาล, และคนอื่น ๆ ที่เธอพบในบ้านพัก และบอกให้คนเหล่านั้นรู้ข่าวดีที่มีอยู่ในคัมภีร์ไบเบิล. บางครั้งบางคราว เพื่อนร่วมความเชื่อในประชาคมของเอลินถึงกับชวนนักศึกษาพระคัมภีร์ของพวกเขาไปเยี่ยมเธอ เพื่อจะได้รับประโยชน์จากความรู้และประสบการณ์ของเธอ.
สมาชิกในประชาคมของเอลินต่างก็ชื่นชอบบุคลิกที่ร่าเริงและนิสัยช่างซักช่างถามของเธอ. เพื่อนพยานฯ คนหนึ่งบอกว่า “เธอสามารถติดตามกิจกรรมต่าง ๆ ของประชาคมได้อย่างน่าทึ่ง. เธอจำชื่อเด็ก ๆ ทุกคนได้ รวมทั้งชื่อของคนที่เพิ่งย้ายเข้ามาในประชาคมด้วย.” นอกจากนี้ ใคร ๆ ก็รู้จักเอลินดีว่าเป็นคนที่มีน้ำใจต้อนรับแขก, มีอารมณ์ขัน, และมองชีวิตในแง่ดี.
อะไรช่วยเอลินให้รักษาความยินดีและจดจ่ออยู่กับจุดมุ่งหมายในชีวิต? ทุก ๆ วันเธอจะอ่านข้อคัมภีร์หนึ่งข้อจากหนังสือการพิจารณาพระคัมภีร์ทุกวัน ซึ่งจัดพิมพ์โดยพยานพระยะโฮวา. นอกจากนั้น เธอยังอ่านส่วนหนึ่งของคัมภีร์ไบเบิลทุกวันโดยใช้แว่นขยาย. เอลินเตรียมตัวสำหรับการประชุมต่าง ๆ ของพยานพระยะโฮวาซึ่งจัดขึ้นทุกสัปดาห์ และแม้ว่าสุขภาพของเธอจะทำให้เธอไม่สามารถเข้าร่วมการประชุมเหล่านั้นได้ แต่เธอจะฟังเทปหรือซีดีที่บันทึกจากการประชุม. การอ่านคัมภีร์ไบเบิลและสรรพหนังสือที่อาศัยคัมภีร์ไบเบิลเป็นหลัก อีกทั้งไม่ขาดการประชุมคริสเตียนสามารถช่วยให้เรามีชีวิตที่น่าพอใจและมีจุดมุ่งหมาย ไม่ว่าเราจะมีอายุเท่าไรก็ตาม.—บทเพลงสรรเสริญ 1:2; เฮ็บราย 10:24, 25.