พระเจ้าองค์ไหนที่คุณน่าจะนมัสการ?
ก่อนอื่น ใครคือพระเจ้าองค์เดียวซึ่งควรได้รับการนมัสการแต่ผู้เดียว? พระคัมภีร์ตอบในแบบที่ตรงไปตรงมาทีเดียว. พระธรรมวิวรณ์แถลงว่า “พระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย พระองค์คู่ควรจะได้รับสง่าราศีและเกียรติยศและอำนาจ เพราะพระองค์ได้ทรงสร้างสรรพสิ่ง และเนื่องด้วยพระทัยประสงค์ของพระองค์ สรรพสิ่งนั้นจึงได้ดำรงอยู่และถูกสร้างขึ้น.” (วิวรณ์ 4:11, ล.ม.) ถูกแล้ว พระยะโฮวา พระผู้สร้าง เป็นพระเจ้าองค์เดียวเท่านั้นที่คู่ควรกับการนมัสการของเรา. ทำไม? เราจะกลับไปยังคำถามนั้นในไม่ช้า. แต่ทีแรก ให้เราพูดถึงพระเจ้าอื่น ๆ ที่มนุษยชาตินมัสการกันก่อน.
เบื้องหลังพระเจ้าจอมปลอมทั้งมวล
ถึงแม้มนุษย์รับใช้พระเจ้าหลายองค์ก็ตาม ความจริงคือว่าการนมัสการทั้งมวลที่มอบให้แก่พระเจ้าทุกองค์ในทุกประเทศชาติ—นอกเหนือจากการนมัสการที่ถวายแด่พระยะโฮวาพระผู้สร้างนั้น—ส่งเสริมจุดมุ่งหมายของพระเจ้าองค์เดียวเท่านั้น. ในทางใด? โปรดอ่านถ้อยคำของอัครสาวกเปาโลถึงคริสเตียนในเมืองโกรินโธ. ในเมืองนั้น มีการนมัสการพระเจ้ามากมาย ตั้งแต่อัฟโฟรดีเทผู้เสเพลไปจนถึงแอสคูลาพีอุส เทพเจ้าแห่งการเยียวยารักษาของพวกเขา. อย่างไรก็ดี เปาโลเผยให้เห็นว่า ที่จริงแล้ว มีอำนาจชั่วร้ายอย่างเดียวเท่านั้นอยู่เบื้องหลังพระเจ้าเหล่านั้นทั้งหมด. ท่านเขียนว่า “เครื่องบูชาซึ่งพวกต่างประเทศถวายนั้น เขาก็ถวายบูชาแก่พวกปีศาจ ไม่ได้ถวยบูชาแก่พระเจ้า.” (1 โกรินโธ 10:20) ถูกแล้ว ชาวโกรินโธนอกรีตนมัสการผีปีศาจ.
พวกผีปีศาจมีจุดเริ่มต้นอยู่ในการกบฏ. ผู้แรกและเป็นผู้ที่สำคัญที่สุดในพวกเหล่านั้นคือ สิ่งทรงสร้างที่เป็นทูตสวรรค์ที่ได้ชักจูงฮาวาเข้าสู่การละเมิดกฎหมายของพระเจ้าย้อนหลังไปในสวนเอเดน. (เยเนซิศ 3:1-6; โยฮัน 8:44) โดยการทำเช่นนั้น บุคคลผู้นี้ได้กบฏต่อพระบรมเดชานุภาพของพระผู้สร้าง. หลังจากนั้น มันได้ชื่อว่าซาตาน หมายถึง “ผู้ต่อต้าน.” ต่อมา บุคคลวิญญาณองค์อื่น ๆ ได้สมทบกับมันในการกบฏ. พวกเหล่านี้กลายเป็นผีปีศาจเช่นกัน และซาตานได้รับการระบุตัวว่าเป็น “นายผี.” (มัดธาย 12:24, 26) ในพระธรรมวิวรณ์ผีปีศาจเหล่านี้ถูกเรียกว่า “บริวาร” ของซาตาน. (วิวรณ์ 12:7) ดังนั้น การนมัสการผีปีศาจก็เหมือนกันกับการนมัสการซาตาน.
ซาตานมีอิทธิพลอย่างมหาศาล. อัครสาวกโยฮันกล่าวว่า “มนุษย์โลกทั้งสิ้น” อยู่ในอำนาจของมัน และเปาโลเรียกมันว่า “พระเจ้าของระบบนี้.” (1 โยฮัน 5:19; 2 โกรินโธ 4:4, ล.ม.) เนื่องจากเหตุนี้ การนมัสการพระเจ้าใด ๆ นอกเหนือจากพระยะโฮวา ที่แท้แล้วจึงเป็นการนมัสการซาตาน. อย่างน้อยที่สุด นั่นก็ส่งเสริมจุดมุ่งหมายของซาตาน เพราะเป้าประสงค์ของมันคือที่จะชักจูงลูกหลานของอาดามและฮาวาให้กบฏต่อพระยะโฮวา. เนื่องจากซาตาน “ลวงมนุษย์โลกทั้งปวง” ปรากฏชัดว่ามันได้ประสบผลสำเร็จในหลายกรณี. (วิวรณ์ 12:9) แต่ไม่ใช่ในทุกกรณี. ยังมีหลายล้านคนผู้ซึ่งมุ่งมั่นพยายามจะนมัสการพระยะโฮวาอยู่. ทำไม?
ผลลัพธ์จากการนมัสการที่ผิด
ประการหนึ่ง พวกเขาทราบว่าการนมัสการพระเจ้าต่าง ๆ นอกเหนือจากพระยะโฮวาทำให้สูญเสียมากกว่าที่เขาต้องการจะเสีย. การขุดค้นทางโบราณคดีที่เมืองคาร์เธจในแอฟริกาเหนือเผยให้เห็นสุสานของพวกเด็ก. ในนั้นมีโครงกระดูกของเด็กเล็ก ๆ ที่ถูกบูชายัญแก่พระบาละของชาวฟินิเชียน. การเอาเด็กมาบูชายัญเป็นค่าตอบแทนอันน่าสยดสยองที่ชาวคาร์เธจเหล่านั้นต้องชำระเพื่อการนมัสการพระบาละ. นิกายคาทอลิกเช่นกัน ได้บีบบังคับเอาค่าตอบแทนเมื่อนิกายนั้นก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานสุดคณานับด้วยสงครามครูเสดที่กระหายเลือดและศาลศาสนาอันทารุณ. การนมัสการพระเจ้าของพวกอินคาในยุคก่อนโคลัมบัสพบทวีปอเมริกานั้นพัวพันกับพิธีสังหารคนนับพัน.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบัน การนมัสการในรูปแบบต่าง ๆ กันได้มีส่วนพัวพันในการสังหารหมู่ในอินเดีย และการนมัสการนั้นได้มีส่วนก่อปัญหาด้านการเมืองอันร้ายแรงในตะวันออกกลางและไอร์แลนด์เหนือ. ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ การถือโชคลาง และความกลัวน่าจะถูกจัดเป็นส่วนของราคาที่มนุษย์ต้องชดใช้ให้กับการนมัสการพระเจ้าหลายองค์ของเขา.
ทำไมคุณน่าจะรับใช้พระยะโฮวาพระเจ้า?
อีกด้านหนึ่ง การนมัสการพระยะโฮวานำมาซึ่งผลประโยชน์เท่านั้น. สิ่งหนึ่งคือ พระองค์เป็น “ผู้ทรงสภาพอยู่เป็นนิตย์ ผู้ได้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และสรรพสิ่งที่อยู่ในสวรรค์นั้น และทรงสร้างแผ่นดินโลกกับสรรพสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินโลกนั้น และทรงสร้างทะเลกับสรรพสิ่งที่อยู่ในทะเลนั้น.” (วิวรณ์ 10:6) ด้วยเหตุนี้ เราควรนมัสการพระองค์เพราะพระองค์ทรงเป็นพระผู้สร้างของเรา.
นอกจากนี้ เราน่าจะนมัสการพระยะโฮวาพระเจ้าเพราะคุณลักษณะต่าง ๆ ของพระองค์ดึงดูดชวน ให้เรานมัสการพระองค์. อัครสาวกโยฮันกล่าวว่า “พระเจ้าทรงเป็นความรัก.” (1 โยฮัน 4:8) โยบบุรุษผู้ซื่อสัตย์กล่าวว่า “[พระเจ้า] ฉลาดอยู่ในพระทัย และพระกำลังก็แข็งแรง.” (โยบ 9:4, ฉบับแปลใหม่) โมเซได้ร้องเพลงเกี่ยวกับพระองค์ว่า “ศิลา กิจการของพระองค์สมบูรณ์พร้อม เพราะทางทั้งปวงของพระองค์ยุติธรรม. พระเจ้าแห่งความซื่อสัตย์ ซึ่งกับพระองค์นั้นไม่มีความอยุติธรรม พระองค์ทรงชอบธรรมและซื่อตรง.” (พระบัญญัติ 32:4, ล.ม.) ใครหรือจะลังเลที่จะรับใช้พระเจ้าดังกล่าว?
นอกจากนี้ พระคัมภีร์แจ้งว่า “ความเลื่อมใสในพระเจ้ามีประโยชน์ทุกทาง เพราะอำนวยประโยชน์แก่ชีวิตในปัจจุบันและชีวิตอนาคต.” (1 ติโมเธียว 4:8, ล.ม.) เรื่องนี้เป็นจริงสักเพียงไร! พระยะโฮวาทรงประสงค์สิ่งที่เป็นประโยชน์สำหรับมนุษยชาติ. พระองค์ทรงจัดเตรียมแผ่นดินโลกเป็นบ้านอันสวยงามสำหรับสิ่งทรงสร้างของพระองค์ และพระองค์ทรงจัดเตรียมอย่างอุดมบริบูรณ์เพื่อว่าชีวิตจะเป็นที่น่าเพลิดเพลินได้. ทั้ง ๆ ที่มีการกบฏของมนุษย์ พระเจ้ายังได้ทรงค้ำจุนชีวิตบนแผ่นดินโลกนี้ต่อ ๆ ไป จัดเตรียมสิ่งจำเป็นทางด้านวัตถุทั้งสิ้นของมนุษยชาติ ขณะที่ “พระองค์ทรงบันดาลให้ดวงอาทิตย์ขึ้นส่องสว่างแก่คนดีและคนชั่ว และให้ฝนตกแก่คนชอบธรรมและคนอธรรม.”—มัดธาย 5:45.
แต่ “ประโยชน์แก่ชีวิตในปัจจุบัน” ยังมีอีก. การรับใช้พระเจ้าเป็นสิ่งที่น่าพอใจและสนองความต้องการ. เราได้รับการออกแบบมาให้ทำเช่นนั้นแหละ. และพระเจ้าทรงช่วยคนเหล่านั้นที่รับใช้พระองค์อย่างซื่อสัตย์ให้ประสบผลสำเร็จในชีวิต. โดยทางคัมภีร์ไบเบิล พระองค์ทรงให้เครื่องนำทางแก่บุคคลที่เป็นโสด คู่สมรส เด็ก ๆ—ผู้คนในทุกวงการ. พระองค์ทรงประทานสติปัญญาที่ไว้ใจได้ ตรงกับสภาพจริงเพื่อช่วยในทุกสถานการณ์เพื่อว่าเราจะสามารถแก้ปัญหาในการดำเนินชีวิตฐานะมนุษย์ไม่สมบูรณ์ในโลกภายใต้อิทธิพลของซาตานได้. หากเรานมัสการพระเจ้าในวิธีที่ทำให้พระองค์พอพระทัย เราจะประสบ “สันติสุขแห่งพระเจ้าที่เหนือกว่าความคิดทุกอย่าง.”—ฟิลิปปอย 4:7, ล.ม.
ที่พึงเอาใจใส่ด้วยก็คือ “ประโยชน์แก่ชีวิต . . . อนาคต.” พระเยซูได้แจ้งแก่ชาวฟาริซายชื่อนิโกเดโมว่า “เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลกมากจนถึงกับได้ประทานพระบุตรผู้ได้รับกำเนิดองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่แสดงความเชื่อในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์.” (โยฮัน 3:16, ล.ม.) ชีวิตนิรันดร์! พระเจ้าองค์ใดนอกเหนือจากพระยะโฮวาที่สามารถสัญญาดังกล่าว แล้วกระทำสมจริงตามคำสัญญาได้? สภาพการณ์ในที่สุดของคนเหล่านั้นที่ได้รับของประทานอันเยี่ยมยอดนั้นได้รับการพรรณนาไว้ในวิวรณ์ว่า “[พระเจ้า] จะทรงเช็ดน้ำตาทุก ๆ หยดจากตาของเขา ความตายจะไม่มีต่อไป การคร่ำครวญและร้องไห้และการเจ็บปวดอย่างหนึ่งอย่างใดจะไม่มีอีกเลย. เพราะเหตุการณ์ที่ได้มีอยู่แต่ดั้งเดิมนั้นได้ล่วงพ้นไปแล้ว.” (วิวรณ์ 21:4, 5) ที่จริง ความหวังเกี่ยวกับชีวิตในอนาคตนั้นแหละน่าจะทำให้เราต้องการจะรับใช้พระยะโฮวา!
ดังนั้นแล้ว เราน่าจะนมัสการพระเจ้าองค์ไหน? พระยะโฮวา พระผู้สร้างเท่านั้น. ในบรรดาพระเจ้าทั้งมวล เฉพาะแต่พระองค์ผู้เดียวเท่านั้นที่ถ้อยคำต่อไปนี้นำมาใช้ได้: “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า [พระยะโฮวา, ล.ม.] ผู้เป็นพระเจ้าที่ทรงฤทธานุภาพทุกประการ กิจการของพระองค์ทรงใหญ่โตและน่ามหัศจรรย์นัก. ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นมหากษัตริย์แห่งประเทศทั้งปวง วิธีการทั้งหลายของพระองค์ทรงเป็นอันยุติธรรมและแท้จริง. โอ องค์พระผู้เป็นเจ้า [พระยะโฮวา, ล.ม.] ใครผู้ใดจะไม่เกรงกลัวพระองค์ และจะไม่ถวายเกียรติยศแก่พระนามของพระองค์เล่า เพราะพระองค์ผู้เดียวทรงเป็นผู้บริสุทธิ์? ด้วยว่าประเทศทั้งปวงจะมาบูชาเฉพาะพระพักตร์พระองค์ เพราะว่ากิจการอันยุติธรรมของพระองค์ทรงปรากฏแจ้งอยู่แล้ว.” (วิวรณ์ 15:3, 4) คนเหล่านั้นที่ตอบรับคำตักเตือนของผู้ประพันธ์บทเพลงสรรเสริญที่ว่า “มาเถิด ให้เราทั้งหลายอ่อนน้อมกายลงนมัสการ ให้คุกเข่าลงตรงพระยะโฮวาผู้ทรงสร้างพวกเรา” ช่างฉลาดสุขุมสักเพียงไร!—บทเพลงสรรเสริญ 95:6.
[รูปภาพหน้า 7]
ความหวังเกี่ยวกับชีวิตในอนาคตน่าจะทำให้เราต้องการรับใช้พระยะโฮวา