ทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล
ทำไมสื่อลามกจึงเป็นอันตราย
สื่อลามกไม่ได้ถูกจำกัดอยู่เพียงแค่ร้านขายสิ่งพิมพ์ลามกและการแสดงทางเพศอีกต่อไปแล้ว. เป็นสิ่งที่มีอยู่อย่างกลาดเกลื่อนทุกหนทุกแห่ง. ในประเทศแล้วประเทศเล่า มันถูกยัดเยียดสู่สายตาประชาชนในรูปของนิตยสาร, หนังสือพิมพ์, หนังสือ, รายการโทรทัศน์, ภาพยนตร์ และวีดิโอ. สิ่งซึ่งแพร่หลายมากมายเช่นนี้อาจเป็นอันตรายได้จริง ๆ หรือ?
แต่สื่อลามกคืออะไร? มีการนิยามสื่อลามกว่าเป็น “การพรรณนาถึงพฤติกรรมทางกาม (ด้วยรูปภาพหรือข้อเขียน) โดยมุ่งหมายจะให้เกิดความตื่นเต้นทางเพศ.” คำนิยามนั้นชัดเจน. แต่ข้อโต้แย้งเกิดขึ้นเมื่อมาถึงการตัดสินลงไปว่าอะไรที่ปลุกเร้าความตื่นเต้นทางเพศและอะไรที่ไม่ใช่. เป็นความจริงอยู่บ้าง สิ่งที่ถือเป็นสื่อลามกนั้นขึ้นอยู่กับทัศนะของแต่ละบุคคล. อีกนัยหนึ่ง สิ่งที่เร้าใจบุคคลหนึ่งในทางเพศอาจไม่เร้าใจอีกคนหนึ่ง. อย่างไรก็ตาม การสำรวจ 5,000 คนในเยอรมนีเมื่อไม่นานมานี้เผยให้เห็นว่าในบางระดับสื่อทางกามมีผลกระทบเกือบจะทุกคน ทั้งผู้ชายและผู้หญิง.
การปลุกเร้าความปรารถนาเป็นสิ่งผิดไหม?
การเร้าความปรารถนาที่ถูกต้องเป็นธรรม—ไม่ว่าจะแบบใดก็ตาม—เป็นการไม่ฉลาดถ้าไม่มีทางตอบสนองได้อย่างเหมาะสม. ตัวอย่างเช่น ถ้าอาหารจานโปรดอย่างหนึ่งของคุณหาทานไม่ได้ คุณคงจะไม่อิ่มใจถ้าคุณจ้องเสมอที่รูปของอาหารนั้นในนิตยสารหรือหนังสือ. ในอีกแง่หนึ่งถ้าคุณ—บางทีเนื่องจากปัญหาด้านสุขภาพ—ไม่ได้รับอนุญาตให้รับประทานสิ่งนั้น การหมกมุ่นครุ่นคิดอยู่กับอาหารนั้นคงจะนำไปสู่การละเมิดหลายอย่างที่เป็นอันตราย. ในทำนองเดียวกัน นักสูบบุหรี่ที่กำลังพยายามเลิกนิสัยการสูบ คงไม่เพิ่มโอกาสที่จะทำเช่นนั้นโดยใช้เวลาจ้องดูอย่างใจจดใจจ่อเมื่อผู้อื่นสูบ.
เกี่ยวกับความปรารถนาทางเพศ จากทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล ความสุขเป็นผลจากการตอบสนองความปรารถนานั้นอย่างเหมาะสมภายในข้อผูกพันแห่งสายสมรสด้วยความรัก. (1 โกรินโธ 7:2-5; เฮ็บราย 13:4) ดังนั้น ช่างเป็นการไม่ฉลาดสำหรับคนโสดที่จะปลุกเร้าความปรารถนาซึ่งเขาไม่สามารถสนองตอบได้! สิ่งนี้รังแต่จะนำไปสู่ความไม่สมหวัง หรือแม้กระทั่งร้ายกว่านั้นอีก นำไปสู่การสนองความปรารถนานั้นโดยสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองหรือด้วยการผิดประเวณี ดังนั้น จึงฝ่าฝืนกฎหมายและหลักการของพระเจ้า.—1 เธซะโลนิเก 4:3-7.
นี้หมายความว่าสื่อลามกไม่เป็นอันตรายถ้าคุณสมรสแล้วไหม? ไม่ กฎแห่งการประพฤติตามหลักพระคัมภีร์เหล่านั้นประยุกต์ใช้กับคนที่สมรสแล้วด้วย. เช่นกัน สื่อลามกยั่วยวนให้เกิดตัณหาอันเห็นแก่ตัว ส่งเสริมการตอบสนองความปรารถนาส่วนตัว ขณะที่ความรักรวมจุดอยู่ที่การตอบสนองความต้องการของคู่สมรสต่างหาก. สื่อลามกชักนำไปสู่เรื่องเพศแบบไม่คำนึงถึงผู้อื่นและมุ่งแต่ตนเอง ซึ่งแม้แต่ภายในสายสัมพันธ์แห่งการสมรสก็กลายเป็นการลดเกียรติภูมิและขาดความรัก.—1 โกรินโธ 13:5.
แทนที่จะทำให้ความรักแห่งการสมรสแน่นแฟ้นขึ้น สื่อลามกกลับทำลายความรักโดยบิดเบือนทำให้เสื่อมลง ความสัมพันธ์ทางเพศดังพรรณนาไว้ในสื่อลามกเป็นความเพ้อฝันชนิดเลวทรามต่ำช้าที่สุด เพราะสื่อข่าวสารอันไม่ถูกต้องและเป็นอันตรายเกี่ยวกับความสนิทสนมในสายสมรส. นอกจากนั้น สายสัมพันธ์ต่าง ๆ ในชีวิตจริงมีมากยิ่งกว่าความสัมพันธ์ทางเพศ สัมพันธ์เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นโดยอาศัยความอ่อนโยน อารมณ์ขัน การติดต่อสนทนา และการเอาใจใส่กัน. ในทางตรงข้ามสื่อลามกอาจกลายเป็นลิ่มที่แทรกอยู่ระหว่างคู่สมรส.
สื่อลามกลดฐานะมนุษย์ลงไปอยู่ในระดับของสัตว์ซึ่งดำเนินชีวิตโดยอาศัยสัญชาตญาณเพียงอย่างเดียว. สื่อลามกไม่ส่งเสริมให้เกิดการควบคุมตนเองซึ่งเป็นผลอย่างหนึ่งแห่งพระวิญญาณของพระเจ้า. (ฆะลาเตีย 5:22, 23) มันอาจปูทางไว้สำหรับความวิตถารทางเพศ. เหล่านี้เป็นเพียงเหตุผลบางประการที่ว่าทำไมคริสเตียนจึงหลีกหนีสื่อลามก.
ฉะนั้น คำแนะนำอันฉลาดสุขุมของคัมภีร์ไบเบิลคือดังนี้: “จงชื่นใจยินดีด้วยกันกับภรรยาซึ่งอยู่ด้วยกันมาแต่หนุ่มสาว . . . ศิษย์ของเราเอ๋ย ด้วยเหตุประการใดเจ้าจึงไปรื่นเริงยินดีกับหญิงชั่วและแนบอกหญิงโสเภณีเล่า [ตามตัวอักษรหรือโดยมีสื่อลามกเป็นตัวแทน].”—สุภาษิต 5:15-20.
ดังนั้น คนเราสามารถหลีกเลี่ยงหรือหนีให้พ้นจากอิทธิพลของสื่อลามกได้อย่างไร?
วิธีตัดขาดจากอิทธิพลของสื่อลามก
เพื่อต่อต้านแรงดึงดูดของสื่อลามก พระคัมภีร์แนะนำว่า “เหตุฉะนั้น จงประหารอวัยวะของท่านซึ่งอยู่ฝ่ายโลกนี้คือ การล่วงประเวณี การโสโครก ราคะตัณหา.” (โกโลซาย 3:5) ณ ที่นี้คำว่า “ประหาร” ชวนให้นึกถึงการตีให้ตาย—ไม่ใช่แค่ปราบปราม—อวัยวะใด ๆ ซึ่งอาจถูกใช้ไปในความเลวทรามต่ำช้าเหล่านั้น.
อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ต้องเข้าใจในแง่ของคำอุปมาไม่ใช่ตามตัวอักษร. คริสเตียนต้องไม่ทำให้ร่างกายพิการ. ถ้าเรา “ประหาร” ความคิดเรื่องเพศแบบไม่เหมาะสมอย่างเด็ดขาด เราจะไม่ยอมแพ้ต่อเครื่องล่อใจแห่งสื่อลามก ซึ่งสิ่งนี้เป็นการใช้อวัยวะของเราเช่น ตา ในวิธีที่ผิด. (เปรียบเทียบมัดธาย 5:29, 30.) คัมภีร์ไบเบิลจึงแนะนำว่าให้แทนที่ความปรารถนาอันไม่เหมาะสมด้วย “สิ่งใดที่ยุติธรรม [ชอบธรรม, ล.ม.] สิ่งใดที่บริสุทธิ์” และแล้ว “จงใคร่ครวญสิ่งเหล่านี้.”—ฟิลิปปอย 4:8.
อะไรอีกซึ่งสามารถช่วยได้? พึงรักษาข้อคัมภีร์ไบเบิลไว้ในใจ—บางทีอาจถึงกับท่องจำข้อคัมภีร์เช่นข้อต่อไปนี้:
“ขอให้ลูกตาของข้าพเจ้าเมินไปเสียจากของอนิจจัง.”—บทเพลงสรรเสริญ 119:37.
“สารพัดซึ่งมีอยู่ในโลก คือความใคร่ของเนื้อหนังและความใคร่ของตา . . . ไม่ได้เกิดมาจากพระบิดา แต่เกิดมาจากโลก.”—1 โยฮัน 2:16.
“ทุกคนก็ถูกล่อลวงเมื่อตัณหาของตัวชักนำตนให้กระทำผิด แล้วตัวก็กระทำตาม ครั้นตัณหาได้ปฏิสนธิแล้วจึงบังเกิดความผิด และความผิดนั้นเมื่อโตเต็มขนาดแล้วจึงเกิดความตาย.”—ยาโกโบ 1:14, 15.
สิ่งใดก็ตามซึ่งอาจก่อปฏิกิริยาดุจลูกโซ่อันจบลงด้วยความตายสามารถระบุได้อย่างถูกต้องว่าเป็นอันตราย และสื่อลามกช่างเหมาะเจาะกับคำพรรณนานั้น! จำไว้ว่า: “ด้วยว่าผู้ใดที่หว่านสำหรับเนื้อหนังของตนเองจะเกี่ยวเก็บผลอนิจจังจากเนื้อหนังนั้น แต่ผู้ใดที่หว่านสำหรับพระวิญญาณ จะเกี่ยวเก็บชีวิตนิรันดร์จากพระวิญญาณนั้น.” จงอย่ายอมให้สื่อลามกขโมยเอาชีวิตนิรันดร์ไปจากคุณ!—ฆะลาเตีย 6:8.
[จุดเด่นหน้า 15]
แทนที่จะทำให้ความรักแห่งการสมรสแน่นแฟ้นขึ้น สื่อลามกกลับทำลายความรักโดยบิดเบือนทำให้เสื่อมลง