ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

ถูกยึดไว้โดยความหวัง ถูกผลักดันโดยความรัก

หอสังเกตการณ์ 1999 | 15 กรกฎาคม
- ความหวังซึ่งเปรียบกับสมอเรือ
  
  10, 11. เปาโลเปรียบความหวังของเรากับอะไร และเหตุใดการเปรียบเทียบดังกล่าวจึงเหมาะสม?
  
  ¹⁰ เปาโลชี้ว่าพระยะโฮวาทรงสัญญาเกี่ยวกับพระพรที่จะมาทางอับราฮาม. จากนั้นท่านอัครสาวกอธิบายว่า “พระเจ้า . . . ทรงให้คำปฏิญาณแถมไว้ด้วย, เพื่อด้วยลักษณะสองประการนั้นที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ [พระดำรัสและคำปฏิญาณของพระองค์] ในซึ่งพระองค์จะตรัสมุสาไม่ได้นั้น, เราซึ่งได้หนีมาพึ่งนั้นจึงจะได้มีการหนุนน้ำใจมากมายที่จะฉวยเอาความหวังซึ่งมีอยู่ตรงหน้าเรา. ความหวังนั้นเรายึดไว้ต่างสมอของจิตต์วิญญาณ, เป็นความหวังทั้งแน่และมั่นคง.” (เฮ็บราย 6:17-19_; เยเนซิศ 22:16-18) ความหวังที่ตั้งไว้ตรงหน้าคริสเตียนผู้ถูกเจิมคือชีวิตอมตะในสวรรค์. ปัจจุบัน ผู้รับใช้พระยะโฮวาส่วนใหญ่มีความหวังอันยอดเยี่ยมเกี่ยวกับชีวิตนิรันดร์บนแผ่นดินโลกที่เป็นอุทยาน. (ลูกา 23:43) หากปราศจากความหวังเช่นนั้น คนเราก็ไม่อาจมีความเชื่อได้.
  
  ¹¹ สมอเรือเป็นอุปกรณ์เพื่อความปลอดภัยที่ทรงพลัง จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับยึดเรือไว้ให้อยู่กับที่และป้องกันการลอยไปตามกระแสน้ำ. ไม่มีนักเดินเรือคนใดยอมออกจากท่าโดยไม่มีสมอเรือ. เนื่องจากเปาโลเผชิญภัยเรือแตกหลายครั้ง ท่านทราบจากประสบการณ์ของตัวเองว่าชีวิตของนักเดินเรือบ่อยครั้งขึ้นอยู่กับสมอเรือ. (กิจการ 27:29, 39, 40; 2 โกรินโธ 11:25) ในศตวรรษแรก เรือไม่มีเครื่องยนต์ให้กัปตันเรือสามารถบังคับควบคุมเรือได้อย่างใจ. นอกจากเรือสงครามซึ่งใช้กำลังฝีพายแล้ว เรือทั้งหลายล้วนอาศัยลมเป็นกำลังขับเคลื่อนหลัก. หากเรือลำใดตกอยู่ในอันตรายอาจถูกซัดไปชนเข้ากับหิน ทางเดียวที่กัปตันจำเป็นต้องทำคือทิ้งสมอเรือเพื่อจะผ่านมรสุมร้ายไปได้อย่างปลอดภัย โดยหวังว่าสมอเรือจะไม่หลุดจากการเกาะท้องทะเล. ด้วยเหตุนั้น เปาโลเปรียบเทียบความหวังของคริสเตียนกับ “สมอของจิตต์วิญญาณ, เป็นความหวังทั้งแน่และมั่นคง.” (เฮ็บราย 6:19) เมื่อเราถูกโจมตีอย่างรุนแรงด้วยพายุแห่งการต่อต้านขัดขวางหรือประสบการทดลองอย่างอื่น ความหวังอันมหัศจรรย์ของเราเป็นเหมือนสมอเรือที่ทำให้ยืนหยัดมั่นคงในฐานะจิตวิญญาณซึ่งมีชีวิตอยู่ เพื่อนาวาแห่งความเชื่อของเราจะไม่ลอยไปเกยหาดทรายแห่งความสงสัยที่เป็นอันตรายหรือชนเข้ากับหินโสโครกแห่งการออกหากอันนำมาซึ่งความหายนะ.—เฮ็บราย 2:1; ยูดา 8-13.
  
  12. เราจะหลีกเลี่ยงการเอาตัวออกห่างจากพระยะโฮวาได้อย่างไร?
  
  ¹² เปาโลเตือนคริสเตียนชาวฮีบรูว่า “พี่น้องทั้งหลาย จงระวังให้ดี ด้วยเกรงว่าจะมีผู้ใดผู้หนึ่งในพวกท่านเกิดมีหัวใจชั่ว ซึ่งขาดความเชื่อโดยเอาตัวออกห่างจากพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่.” (เฮ็บราย 3:12, ล.ม.) ในข้อความภาษากรีก วลี “เอาตัวออกห่าง” ตามตัวอักษรหมายถึง “ยืนห่าง ๆ” ซึ่งก็คือการออกหากนั่นเอง. แต่เราสามารถหลีกเลี่ยงการอับปางอย่างสิ้นเชิงเช่นนั้น. ความเชื่อและความหวังจะช่วยเราให้ติดสนิทกับพระยะโฮวาแม้แต่ในช่วงที่มีพายุแห่งการทดสอบที่รุนแรงที่สุด. (พระบัญญัติ 4:4; 30:19, 20) ความเชื่อของเราจะไม่เป็นเหมือนเรือที่ถูกซัดไปซัดมาด้วยลมปากแห่งคำสอนออกหาก. (เอเฟโซ 4:13, 14) และด้วยความหวังที่เป็นเช่นสมอเรือของเรานั่นเอง เราจะสามารถฟันฝ่าพายุแห่งชีวิตในฐานะผู้รับใช้พระยะโฮวา.

ถูกยึดไว้โดยความหวัง ถูกผลักดันโดยความรัก

หอสังเกตการณ์ 1999 | 15 กรกฎาคม
- รุดหน้าต่อไปสู่จุดหมายปลายทางของเรา!
  
  18. อะไรจะทำให้เราสามารถอดทนการทดสอบความเชื่อใด ๆ ที่อาจมีมาในอนาคต?
  
  ¹⁸ ความเชื่อและความรักของเราอาจถูกทดสอบอย่างรุนแรงก่อนที่เราจะบรรลุถึงระบบใหม่. แต่พระยะโฮวาได้ทรงจัดเตรียมสมอเรือที่ “ทั้งแน่และมั่นคง” ไว้ให้เรา ซึ่งก็คือความหวังอันยอดเยี่ยมของเรานั่นเอง. (เฮ็บราย 6:19; โรม 15:4, 13) เมื่อเราถูกกระหน่ำด้วยการต่อต้านหรือการทดลองอื่น ๆ เราอดทนได้ถ้าเรามีความหวังที่ยึดเราไว้อย่างมั่นคงดุจสมอเรือ. หลังจากพายุลูกหนึ่งสงบลง แต่ก่อนที่พายุอีกลูกหนึ่งจะเกิดขึ้น ให้เราตั้งใจแน่วแน่ที่จะเสริมสร้างความหวังของเราให้มั่นคงและทำให้ความเชื่อของเราเข้มแข็งขึ้น.