แหล่งอ้างอิงสำหรับชีวิตและงานรับใช้—คู่มือประชุม
วันที่ 2-8 ตุลาคม
ความรู้ที่มีค่าจากพระคัมภีร์ | ดาเนียล 7-9
“คำพยากรณ์ของดาเนียลบอกล่วงหน้าเรื่องการมาของเมสสิยาห์”
it-2-E น. 902 ว. 2
เจ็ดสิบสัปดาห์
การกระทำผิดและบาปถูกลบล้าง การที่พระเยซูถูกฆ่า ถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นจากตายและกลับไปสวรรค์เป็นการทำ ‘ให้การกระทำผิดสิ้นสุดลง ให้บาปหมดไป และให้อภัยความผิด’ (ดนล 9:24) สัญญาเกี่ยวกับกฎหมายทำให้เห็นได้ชัดว่า ชาวยิวเป็นคนบาป สัญญานี้ตำหนิพวกเขาที่ทำความผิด และทำให้เห็นว่าพวกเขาต้องรับผิดเพราะเป็นผู้ละเมิดกฎหมาย อย่างไรก็ตาม แม้ว่ากฎหมายของโมเสสจะทำให้บาป “เห็นได้ชัดขึ้น” แต่ความเมตตาและความพอใจจากพระเจ้าเห็นได้ชัดมากกว่านั้นอีกโดยทางเมสสิยาห์ (รม 5:20) เครื่องบูชาไถ่ของเมสสิยาห์ ทำให้คนบาปที่ทำผิดซึ่งกลับใจแล้วได้รับการอภัยบาป พวกเขาจึงไม่ต้องรับโทษสำหรับความผิดเหล่านั้น
it-2-E น. 900 ว. 7
เจ็ดสิบสัปดาห์
การมาของเมสสิยาห์หลังจาก ‘69 สัปดาห์’ ในข้อคัมภีร์นี้พูดถึงเวลาสองช่วง ช่วงแรกคือ 7 สัปดาห์ ช่วงที่สองคือ “62 สัปดาห์” (ดนล 9:25) ซึ่งทั้งสองช่วงนี้เป็นส่วนหนึ่งของช่วงเวลา 70 สัปดาห์ตามที่กล่าวถึงในข้อก่อนหน้านี้ ดังนั้น “ตั้งแต่มีคำสั่งออกมา” ให้สร้างกรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่จนถึง “เมสสิยาห์ผู้นำนั้น” จะเป็นเวลา 7 สัปดาห์ บวกกับ 62 “สัปดาห์” เป็น 69 “สัปดาห์” ซึ่งเท่ากับ 483 ปี คือตั้งแต่ปีก่อน ค.ศ. 455 ถึง ค.ศ. 29 และตามที่ได้กล่าวไปก่อนหน้านี้ว่า พระเยซูรับบัพติศมาในน้ำเมื่อฤดูใบไม้ร่วงปี ค.ศ. 29 ตอนนั้นท่านถูกเจิมด้วยพลังบริสุทธิ์และเริ่มทำงานรับใช้ในฐานะ “เมสสิยาห์ผู้นำนั้น”—ลก 3:1, 2, 21, 22
it-2-E น. 901 ว. 2
เจ็ดสิบสัปดาห์
“ถูกฆ่า” กลางสัปดาห์ กาเบรียลบอกดาเนียลต่อไปว่า “พอ 62 สัปดาห์นั้นผ่านไป เมสสิยาห์จะถูกฆ่า ท่านจะไม่เหลืออะไรเลย” (ดนล 9:26) เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นช่วงใดช่วงหนึ่งหลังจาก “7 สัปดาห์กับอีก 62 สัปดาห์” จบลงแล้ว ที่จริง หลังจากนั้นอีกประมาณ 3 ปีครึ่ง พระคริสต์ก็ถูกฆ่าบนเสาทรมานเพื่อสละทุกสิ่งที่ท่านมีให้เป็นค่าไถ่สำหรับมนุษย์ (อสย 53:8) เราเห็นหลักฐานว่าพระเยซูใช้เวลาทำงานรับใช้ในช่วงครึ่งแรกของ “สัปดาห์” มีอยู่ครั้งหนึ่งท่านได้เล่าตัวอย่างเปรียบเทียบว่า ชาติยิวเป็นเหมือนต้นมะเดื่อที่ไม่ออกผลนาน “3 ปี” ท่านอาจพูดเรื่องนี้ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงปี ค.ศ. 32 (เทียบกับ มธ 17:15-20; 21:18, 19, 43) ท่านเล่าต่อว่า คนดูแลสวนองุ่นบอกกับเจ้าของสวนว่า “นายครับ ลองดูอีกสักปีดีไหมครับ? ให้ผมลองพรวนดินใส่ปุ๋ยดูก่อน ถ้าปีหน้ามันออกลูกก็ดีไป แต่ถ้าไม่ ก็ค่อยโค่นมันทิ้ง” (ลก 13:6-9) พระเยซูอาจกำลังหมายถึงช่วงเวลาที่ท่านทำงานประกาศกับชาติที่ไม่ยอมฟังข่าวดี ซึ่งในตอนนั้นก็เป็นเวลาประมาณ 3 ปีและกำลังเข้าสู่ปีที่ 4
it-2-E น. 901 ว. 5
เจ็ดสิบสัปดาห์
“ครึ่งสัปดาห์” จะต้องเป็นช่วงกลาง ๆ ของ 7 ปี หรือไม่ก็หลังจาก 3 ปีครึ่งภายใน “สัปดาห์” แห่งปี เนื่องจากสัปดาห์ที่ 70 เริ่มต้นประมาณฤดูใบไม้ร่วงของปี ค.ศ. 29 ตอนที่พระเยซูรับบัพติศมาและถูกเจิมเป็นพระคริสต์ ครึ่งหนึ่งของสัปดาห์นั้น (3 ปีครึ่ง) คงจะยาวไปถึงฤดูใบไม้ผลิปี ค.ศ. 33 หรือช่วงปัสกาของปีนั้น (วันที่ 14 เดือนนิสาน) ซึ่งวันนั้นตรงกับวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 33 ตามปฏิทินเกรกอเรียน (ดูอาหารมื้อเย็นของพระคริสต์ [เวลาเริ่มต้น]) อัครสาวกเปาโลบอกว่าพระเยซู ‘มาเพื่อทำตามความประสงค์ของพระเจ้า’ ซึ่งก็คือ ‘การยกเลิกระบบเดิม [การถวายเครื่องบูชาไถ่และเครื่องบูชาต่าง ๆ ตามกฎหมายของโมเสส] เพื่อจะตั้งระบบใหม่ขึ้น’ ท่านทำอย่างนี้โดยการเสียสละชีวิตของท่านเองเป็นเครื่องบูชาไถ่—ฮบ 10:1-10
วันที่ 23-29 ตุลาคม
ความรู้ที่มีค่าจากพระคัมภีร์ | โฮเชยา 8-14
“ให้สิ่งที่ดีที่สุดกับพระยะโฮวา”
jd-E น. 87 ว. 11
รับใช้พระยะโฮวาตามมาตรฐานสูงของพระองค์
11 โฮเชยา 14:9 ทำให้เราคิดถึงประโยชน์ที่จะได้รับเมื่อทำสิ่งที่ถูกต้อง ประโยชน์และพรต่าง ๆ มาจากการทำตามที่พระเจ้าบอกไว้ พระยะโฮวาเป็นผู้สร้าง พระองค์รู้จักเราดี สิ่งที่พระองค์คาดหมายจากเราจึงเป็นประโยชน์ต่อตัวเราเอง เพื่อจะยกตัวอย่างเปรียบเทียบให้ชัดขึ้น สายสัมพันธ์ระหว่างเรากับพระเจ้าอาจเปรียบกับรถยนต์และผู้ผลิตรถยนต์ ผู้ผลิตรู้ดีว่าเครื่องยนต์ถูกออกแบบและถูกผลิตมาอย่างไร เขารู้ว่ารถยนต์จำเป็นต้องเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องตามเวลากำหนด แต่ถ้าคุณไม่สนใจทำตามคำแนะนำของเขาล่ะ? คุณอาจคิดว่ารถก็ยังวิ่งได้อยู่ ถ้าทำแบบนั้น อีกไม่นานเครื่องยนต์อาจพังเร็วกว่าที่ควร เรื่องนี้คล้ายกันกับมนุษย์ ผู้สร้างตัวเราให้กฎหมายที่เราจะทำตาม ซึ่งเมื่อเราทำตามเราก็จะได้รับประโยชน์ (อิสยาห์ 48:17, 18) ถ้าเราคิดถึงประโยชน์จากการทำตามมาตรฐานของพระเจ้า เราก็ยิ่งมีเหตุผลที่จะทำตามกฎหมายของพระองค์—สดุดี 112:1
วันที่ 30 ตุลาคม-5 พฤศจิกายน
ความรู้ที่มีค่าจากพระคัมภีร์ | โยเอล 1-3
“พวกลูกชายลูกสาวของเจ้าจะพยากรณ์”
jd-E น. 167 ว. 4
“ไปบอกชาติต่าง ๆ ว่า”
4 ลองมองเรื่องนี้จากอีกมุมหนึ่งดู พระยะโฮวาบอกผู้พยากรณ์โยเอลว่าจะมีช่วงเวลาหนึ่งที่ผู้คนทุกประเภทจะประกาศคำพยากรณ์ “จากนั้น เราจะให้พลังของเรากับคนทุกประเภท พวกลูกชายลูกสาวของเจ้าจะพยากรณ์ คนแก่จะฝันเรื่องพิเศษ คนหนุ่มจะเห็นนิมิต” (โยเอล 2:28-32) ในวันเพ็นเทคอสต์ปี 33 อัครสาวกเปโตรพูดถึงข้อนี้ตอนที่เขาบอกว่าพระเจ้าเทพลังบริสุทธิ์ลงมาบนพวกเขาที่รวมตัวกันอยู่ห้องชั้นบนในกรุงเยรูซาเล็ม แล้วพวกเขาก็ได้ประกาศเรื่อง “สิ่งมหัศจรรย์ต่าง ๆ ของพระเจ้า” (กิจการ 1:12-14; 2:1-4, 11, 14-21) ตอนนี้ก็เช่นกัน คำพยากรณ์ของโยเอลเกิดขึ้นจริงในขอบเขตที่กว้างใหญ่ ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 ผู้ถูกเจิมทั้งชายและหญิง แก่และหนุ่มสาว ได้เริ่ม “พยากรณ์” หรือประกาศ “สิ่งมหัศจรรย์ต่าง ๆ ของพระเจ้า” ซึ่งรวมถึงข่าวดีเรื่องรัฐบาลของพระเจ้าที่ตั้งขึ้นแล้วในสวรรค์ด้วย