บทนำของหนังสือมาระโก
ผู้เขียน: มาระโก
สถานที่เขียน: โรม
เขียนเสร็จ: ประมาณ ค.ศ. 60-65
ครอบคลุมเหตุการณ์ในช่วง: ปี ค.ศ. 29-33
เรื่องที่น่าสนใจ:
นี่เป็นหนังสือข่าวดีเล่มที่สั้นที่สุดและมีการดำเนินเรื่องอย่างฉับไว มีการใช้คำกรีก อือธูส ในหนังสือข่าวดีนี้มากกว่า 40 ครั้ง โดยแปลว่า “ทันที” “ตอนนั้นเอง” “อย่างรวดเร็ว” และ “รีบ” หนังสือข่าวดีของมาระโกสามารถอ่านจบได้โดยใช้เวลาแค่ 1 หรือ 2 ชั่วโมง สไตล์การเขียนของมาระโกทำให้ผู้อ่านเห็นกิจกรรมมากมายในชีวิตและงานรับใช้ของพระเยซู
จากคำบอกเล่าของชาวยิวสมัยโบราณ มาระโกได้ข้อมูลจากอัครสาวกเปโตรซึ่งเห็นเหตุการณ์มากมายที่มาระโกบันทึกไว้ (13:3) นี่สอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่ว่ามาระโกเคยอยู่กับเปโตรที่บาบิโลน (1ปต 5:13)
มาระโกมักจะบันทึกว่าพระเยซูรู้สึกและแสดงปฏิกิริยาอย่างไร (3:5; 7:34; 8:12; 9:36; 10:13-16, 21)
มาระโกเน้นสิ่งที่พระคริสต์ทำมากกว่าเน้นคำบรรยายบนภูเขาและการสอนของท่าน ในขณะที่มัทธิวเน้นบทบาทของพระเยซูฐานะเมสสิยาห์และกษัตริย์ที่สัญญาไว้ มาระโกทำให้เห็นว่าพระเยซูเป็นคนขยันและพร้อมจะลงมือทำสิ่งต่าง ๆ ที่จำเป็น ท่านเป็นลูกของพระเจ้าที่ทำการอัศจรรย์และเป็นผู้ช่วยให้รอดที่จะได้ชัยชนะ มาระโกพูดถึงการอัศจรรย์อย่างน้อย 19 อย่าง แต่เขาบันทึกตัวอย่างเปรียบเทียบของพระเยซูแค่ไม่กี่เรื่อง และมี 1 เรื่องที่ไม่ซ้ำกับหนังสือข่าวดีเล่มอื่น (4:26-29)
มาระโกอาจเขียนหนังสือข่าวดีของเขาในช่วงปี ค.ศ. 60-65 ตอนที่เขาไปเยี่ยมเปาโลที่โรม
มาระโกเขียนหนังสือข่าวดีของเขาเพื่อผู้อ่านชาวโรมันโดยเฉพาะ ในขณะที่มัทธิวเขียนเพื่อผู้อ่านชาวยิว มาระโกอธิบายธรรมเนียมและคำสอนของยิวซึ่งคนที่ไม่ใช่ชาวยิวไม่คุ้นเคย (2:18; 7:3, 4; 14:12; 15:42) เขาแปลสำนวนฮีบรูและอาราเมอิก (3:17; 5:41; 7:11, 34; 14:36; 15:22, 34) เขาให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสถานที่และฤดูกาลซึ่งไม่จำเป็นสำหรับผู้อ่านชาวยิว (1:13; 11:13; 13:3) มาระโกใช้ค่าเงินโรมันเพื่ออธิบายค่าเงินที่ชาวยิวใช้กันทั่วไป (ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 12:42) เขายังใช้คำและสำนวนภาษาละตินมากกว่าผู้เขียนหนังสือข่าวดีคนอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น speculator (องครักษ์) praetorium (บ้านของผู้ว่าราชการ) และ centurio (นายร้อย) (6:27; 15:16, 39)