Ang Awit ni Solomon

3 “Sa aking higaan kung gabi,

Hinahanap ko ang mahal ko.+

 2 Babangon ako at lilibot sa lunsod;

Sa mga lansangan at liwasan,*

Hahanapin ko ang mahal ko.

 4 Hindi pa ako nakalalayo sa kanila,

Nakita ko na ang mahal ko.

Hinawakan ko siya at hindi binitiwan,

At dinala ko siya sa bahay ng aking ina,+

Sa tirahan* ng nagdalang-tao sa akin.

 5 Sumumpa kayo, O mga anak na babae ng Jerusalem,

Sa harap ng mga gasela at babaeng usa sa parang:

 6 “Ano itong dumarating mula sa ilang na gaya ng mga haliging usok,

Na napapabanguhan ng mira at olibano,

Ng lahat ng mababangong pulbos ng isang negosyante?”+

Animnapung malalakas na lalaki ang nakapalibot doon,

Mula sa malalakas na lalaki ng Israel.+

 8 Silang lahat ay may espada;

Lahat ay sinanay sa pakikipagdigma;

Bawat isa ay may espada sa tagiliran

Para ingatan siya mula sa panganib kung gabi.”

 9 “Iyon ang kamilya* na ginawa ni Haring Solomon para sa sarili niya,

Na gawa sa mga kahoy ng Lebanon.+

10 Ang mga haligi ay ginawa niyang yari sa pilak,

Ang mga sandalan at patungan ng kamay ay gawa sa ginto.

Ang upuan ay gawa sa purpurang* lana;

Ang loob ay pinaganda nang may pagmamahal

Ng mga anak na babae ng Jerusalem.”

11 “Lumabas kayo, O mga anak na babae ng Sion,

Tingnan ninyo si Haring Solomon

Na suot ang koronang pangkasal* na ginawa ng kaniyang ina+ para sa kaniya,

Para sa araw ng kaniyang kasal,

Para sa araw ng pagsasaya ng puso niya.”