Haba ng mga Araw ng Paglalang. Hindi espesipikong sinasabi ng Bibliya kung gaano kahaba ang bawat isa sa mga yugto ng paglalang. Ngunit tapos na ang anim na yugtong ito, anupat ganito ang sinabi hinggil sa ikaanim na araw (gaya rin sa naunang limang araw): “At nagkaroon ng gabi at nagkaroon ng umaga, ang ikaanim na araw.” (Gen 1:31) Gayunman, walang sinasabing ganito hinggil sa ikapitong araw, kung kailan nagpasimulang magpahinga ang Diyos, anupat nagpapahiwatig na nagpatuloy pa ito. (Gen 2:1-3) Bukod diyan, mahigit sa 4,000 taon pagkatapos magsimula ang ikapitong araw, o araw ng kapahingahan ng Diyos, sinabi ni Pablo na nagpapatuloy pa ito. Sa Hebreo 4:1-11, tinukoy niya ang naunang mga salita ni David (Aw 95:7, 8, 11) at ang Genesis 2:2 at humimok siya: “Samakatuwid ay gawin natin ang ating buong makakaya na pumasok sa kapahingahang iyon.” Noong panahon ng apostol na si Pablo, ang ikapitong araw ay libu-libong taon nang nagpapatuloy at hindi pa natatapos. Maliwanag na ang Sanlibong Taóng Paghahari ni Jesu-Kristo, na “Panginoon ng sabbath” (Mat 12:8), ay bahagi ng dakilang sabbath, samakatuwid nga, ang araw ng kapahingahan ng Diyos. (Apo 20:1-6) Ipinahihiwatig nito na libu-libong taon ang lilipas mula sa pasimula ng araw ng kapahingahan ng Diyos hanggang sa katapusan nito. Waring ang sanlinggo ng mga araw na nakasaad sa Genesis 1:3 hanggang 2:3, na ang huling araw ay isang sabbath, ay katulad ng paghahati-hati ng mga Israelita sa kanilang panahon, anupat nangingilin sila ng sabbath tuwing ikapitong araw ng sanlinggo, alinsunod sa kalooban ng Diyos. (Exo 20:8-11) At, yamang libu-libong taon nang nagpapatuloy ang ikapitong araw, makatuwirang isipin na ang haba ng bawat isa sa anim na yugto, o araw, ng paglalang ay di-bababa sa libu-libong taon.

Ang isang araw ay maaaring mas mahaba kaysa sa 24 na oras, gaya ng ipinakikita sa Genesis 2:4, kung saan tinutukoy ang lahat ng mga yugto ng paglalang bilang isang “araw.” Ipinahihiwatig din ito ng kinasihang pananalita ni Pedro na “ang isang araw kay Jehova ay gaya ng isang libong taon at ang isang libong taon ay gaya ng isang araw.” (2Pe 3:8) Mas katugma ng katibayang natagpuan sa lupa ang pagtatakda ng mas mahabang yugto ng panahon, hindi lamang 24 na oras kundi libu-libong taon, sa bawat araw ng paglalang.

“Isang Bagong Nilalang.” Pagkatapos ng ikaanim na yugto, o “araw,” ng paglalang, huminto na si Jehova sa gawaing paglalang sa lupa. (Gen 2:2) Ngunit nagsagawa siya ng dakilang espirituwal na mga bagay. Halimbawa, sumulat ang apostol na si Pablo: “Kung ang sinuman ay kaisa ni Kristo, siya ay isang bagong nilalang.” (2Co 5:17) Dito, ang pagiging “kaisa” ni Kristo ay nangangahulugan ng pakikiisa kay Kristo bilang miyembro ng kaniyang katawan, ang kaniyang kasintahang babae. (Ju 17:21; 1Co 12:27) Para umiral ang kaugnayang ito, inilalapit ng Diyos na Jehova sa kaniyang Anak ang indibiduwal at iniaanak siya sa pamamagitan ng banal na espiritu. Bilang isang inianak-sa-espiritung anak ng Diyos, siya’y “isang bagong nilalang,” na may pag-asang makibahagi kay Jesu-Kristo sa makalangit na Kaharian.​—Ju 3:3-8; 6:44.