Tinutulungan tayo ng Bibliya hinggil sa masalimuot na usaping ito sa pamamagitan ng pagsisiwalat sa pangmalas ng Diyos hinggil sa di-pa-naisisilang na sanggol. Sa sinaunang Israel, kapag nasaktan ng isang tao ang babaing nagdadalang-tao at alinman sa siya o ang kaniyang ipinagdadalang-tao ay namatay bunga nito, itinuturing ng Diyos na mamamatay-tao ang taong may pananagutan dito. Kailangang magbayad ng “kaluluwa para sa kaluluwa” ang taong iyon.a (Exodo 21:22, 23) Kaya mahihinuha natin na ang lahat ng buhay ng tao ay banal para sa Maylalang, kasali na ang buhay ng di-pa-naisisilang na sanggol. Sa katunayan, nagsisimulang magmalasakit ang Diyos sa atin samantalang tayo ay nasa sinapupunan pa lamang, gaya ng isinisiwalat ng salmista: “Nakita ng iyong mga mata maging ang aking pagkabinhi, at sa iyong aklat ay nakatala ang lahat ng bahagi nito.”​—Awit 139:16.