17. Anong haba ng buhay ang karaniwan sa mga tao sa pangkalahatan, at ang mga taon natin ay punô ng ano?

¹⁷ Hinggil sa haba ng buhay ng di-sakdal na mga tao, sinasabi ng salmista: “Sa ganang sarili ang mga araw ng aming mga taon ay pitumpung taon; at kung dahil sa natatanging kalakasan ay walumpung taon, ngunit ang pinagpupunyagian nila ay ang kabagabagan at nakasasakit na mga bagay; sapagkat madali itong lumilipas, at kami ay lumilipad na.” (Awit 90:10) Karaniwan na sa mga tao sa pangkalahatan ang 70 taóng haba ng buhay, at sa edad na 85, binanggit ni Caleb ang kaniyang pambihirang lakas. May ilang eksepsiyon, tulad nina Aaron (123), Moises (120), at Josue (110). (Bilang 33:39; Deuteronomio 34:7; Josue 14:6, 10, 11; 24:29) Ngunit tungkol sa walang-pananampalatayang salinlahi na lumabas sa Ehipto, ang mga rehistrado mula 20 taóng gulang pataas ay namatay sa loob ng 40 taon. (Bilang 14:29-34) Sa ngayon, ang pangkalahatang haba ng buhay ng tao sa maraming bansa ay nananatili sa haba ng panahon na ibinigay ng salmista. Ang mga taon natin ay punô ng “kabagabagan at nakasasakit na mga bagay.” Ang mga ito ay mabilis na lumilipas, ‘at tayo ay lumilipad na.’​—Job 14:1, 2.

¹⁹ Ang mga salita ng salmista ay isang panalangin na nawa’y turuan ni Jehova ang kaniyang bayan kung paano gagamitin ang karunungan sa pagpapahalaga at paggugol sa kanilang natitirang mga araw sa paraang sinasang-ayunan ng Diyos. Ang 70 taóng haba ng buhay ay naglalaan ng mga 25,500 araw. Gayunman, anuman ang ating edad, ‘hindi natin nalalaman kung ano ang magiging buhay natin bukas, sapagkat tayo ay isang singaw na lumilitaw nang kaunting panahon at pagkatapos ay naglalaho.’ (Santiago 4:13-15) Yamang ‘ang panahon at ang di-inaasahang pangyayari ay sumasapit sa ating lahat,’ hindi natin masasabi kung gaano pa tayo katagal mabubuhay. Kung gayon ay manalangin tayo ukol sa karunungan upang maharap ang mga pagsubok, mapakitunguhan nang wasto ang iba, at magawa ang buong makakaya natin sa paglilingkod kay Jehova sa kasalukuyan mismo​—ngayon! (Eclesiastes 9:11; Santiago 1:5-8) Pinapatnubayan tayo ni Jehova sa pamamagitan ng kaniyang Salita, ng kaniyang espiritu, at ng kaniyang organisasyon. (Mateo 24:45-47; 1 Corinto 2:10; 2 Timoteo 3:16, 17) Ang paggamit ng karunungan ay magpapakilos sa atin na ‘hanapin muna ang Kaharian ng Diyos’ at gugulin ang mga araw natin sa paraang magdudulot ng kaluwalhatian kay Jehova at magpapasaya sa kaniyang puso. (Mateo 6:25-33; Kawikaan 27:11) Siyempre pa, ang buong-pusong pagsamba sa kaniya ay hindi mag-aalis sa lahat ng ating problema, ngunit tiyak na magbubunga naman ito ng malaking kagalakan.