“Huwag Ninyong Patigasin ang Inyong mga Puso”

13. Anong babala ang ibinigay ni Pablo, at paano niya ikinapit ang Awit 95?

¹³ Matapos talakayin ang sinang-ayunang kalagayan ng mga Hebreong Kristiyano, nagbabala si Pablo: “Gaya ng sinasabi ng banal na espiritu: ‘Ngayon kung makikinig kayo sa kaniyang sariling tinig, huwag ninyong patigasin ang inyong mga puso na gaya ng sa pangyayaring pumukaw ng mapait na galit, gaya noong araw nang ginagawa ang pagsubok sa ilang.’ ” (Hebreo 3:7, 8) Sinipi ni Pablo ang ika-95 Awit, at sa gayo’y makapagsasabi na “sinasabi ng banal na espiritu.”b (Awit 95:7, 8; Exodo 17:1-7) Kinasihan ng Diyos ang Kasulatan sa pamamagitan ng kaniyang banal na espiritu.​—2 Timoteo 3:16.

14. Paano tumugon ang mga Israelita sa nagawa na ni Jehova para sa kanila, at bakit?

¹⁴ Matapos makalaya mula sa pagkaalipin sa Ehipto, ang mga Israelita ay pinagkalooban ng malaking karangalan na makipagtipan kay Jehova. (Exodo 19:4, 5; 24:7, 8) Subalit sa halip na magpakita ng pagpapahalaga sa nagawa ng Diyos para sa kanila, di-nagtagal ay naghimagsik sila. (Bilang 13:25–​14:10) Paano nangyari iyon? Sinabi ni Pablo ang dahilan: ang pagmamatigas ng kanilang puso. Ngunit paano nagiging mapagmatigas ang mga puso na sensitibo at bukás sa Salita ng Diyos? At ano ang dapat nating gawin upang mahadlangan ito?

15. (a) Paano naririnig ang ‘sariling tinig ng Diyos,’ noon at sa kasalukuyan? (b) Anong mga tanong ang kailangang iharap natin sa ating sarili hinggil sa ‘tinig ng Diyos’?

¹⁵ Sinimulan ni Pablo ang kaniyang babala sa pamamagitan ng may-pasubaling sugnay na “kung makikinig kayo sa kaniyang sariling tinig.” Ang Diyos ay nagsalita sa kaniyang bayan sa pamamagitan ni Moises at ng iba pang mga propeta. Pagkatapos, nagsalita naman si Jehova sa kanila sa pamamagitan ng kaniyang Anak, si Jesu-Kristo. (Hebreo 1:1, 2) Sa ngayon, taglay natin ang kumpletong kinasihang Salita ng Diyos, ang Banal na Bibliya. Kasama rin natin “ang tapat at maingat na alipin,” na inatasan ni Jesus upang maglaan ng espirituwal na “pagkain sa tamang panahon.” (Mateo 24:45-​47) Sa gayon, nagsasalita pa rin ang Diyos. Ngunit nakikinig ba tayo? Halimbawa, paano tayo tumutugon sa payo tungkol sa pananamit at pag-aayos o sa pagpili ng libangan at musika? Tayo ba ay “nakikinig,” samakatuwid nga, nagbibigay-pansin at sumusunod sa naririnig? Kung naging ugali na nating magdahilan o tumutol sa payo, inilalantad natin ang ating sarili sa tusong panganib na magmatigas ang ating puso.

16. Ano ang isang paraan na doo’y maaaring maging mapagmatigas ang ating puso?

¹⁶ Maaari ring maging mapagmatigas ang ating puso kung tumatanggi tayong gawin ang magagawa natin at ang dapat nating gawin. (Santiago 4:17) Sa kabila ng lahat ng ginawa ni Jehova para sa mga Israelita, hindi sila nanampalataya, anupat naghimagsik laban kay Moises, piniling maniwala sa isang masamang ulat tungkol sa Canaan, at tumangging pasukin ang Lupang Pangako. (Bilang 14:1-4) Kaya naman itinalaga ni Jehova na gugugol sila ng 40 taon sa ilang​—sapat na panahon hanggang sa mamatay ang mga walang-pananampalatayang kabilang sa salinlahing iyon. Palibhasa’y nasusuklam sa kanila, sinabi ng Diyos: “ ‘Lagi na silang naliligaw sa kanilang mga puso, at hindi nila mismo nalaman ang aking mga daan.’ Kaya sumumpa ako sa aking galit, ‘Hindi sila papasok sa aking kapahingahan.’ ” (Hebreo 3:9-11) Mayroon ba tayong nakikitang aral dito para sa atin?

19. Paano aakay sa seryosong kahihinatnan ang hindi pakikinig sa payo? Ilarawan.

¹⁹ Samakatuwid, ang aral ay na kung nakaugalian nating hindi ‘makinig sa kaniyang sariling tinig,’ anupat nagwawalang-bahala sa payo ni Jehova sa pamamagitan ng kaniyang Salita at ng uring tapat na alipin, hindi magtatagal at ang ating puso ay magiging manhid at mapagmatigas. Halimbawa, baka nagkarinyuhan ang dalawang hindi pa mag-asawa. Paano kung basta ipinagwalang-bahala na lamang nila ang bagay na iyon? Hahadlangan ba sila nito na ulitin ang kanilang ginawa, o gagawin lamang nitong mas madali para sa kanila na muling gawin iyon? Sa katulad na paraan, kapag nagpapayo ang uring alipin tungkol sa pangangailangan na maging mapili sa musika at paglilibang, at marami pang iba, buong-pasasalamat ba nating tinatanggap iyon at gumagawa tayo ng mga pagbabago kung kinakailangan? Hinimok tayo ni Pablo na ‘huwag pabayaan ang ating pagtitipon.’ (Hebreo 10:24, 25) Sa kabila ng payong ito, ipinagwawalang-bahala ng ilan ang mga pulong Kristiyano. Maaaring inaakala nila na ang pagliban sa ilan sa mga ito o lubusang di-pagdalo sa ilang pulong ay isang maliit na bagay.