14. (a) Paano inilarawan ni Isaias ang magiliw na paraan ng pagpatnubay na gagawin ni Jehova sa kaniyang bayan? (b) Anong halimbawa ang naglalarawan kung paano magiliw na pinangangalagaan ng mga pastol ang kanilang mga tupa? (Tingnan ang kahon sa pahina 405.)

¹⁴ Gayunman, may magiliw na bahagi sa malakas na Diyos na ito. Masiglang inilarawan ni Isaias kung paano papatnubayan ni Jehova ang kaniyang bayan pabalik sa kanilang lupang-tinubuan. Si Jehova ay tulad sa isang maibiging pastol na tinitipong sama-sama ang kaniyang mga kordero at binubuhat sila sa kaniyang “dibdib.” Ang salita ritong “dibdib” ay maliwanag na tumutukoy sa itaas na mga tupi ng kasuutan. Dito kinakarga kung minsan ng mga pastol ang kasisilang na mga kordero na hindi makaalinsabay sa kawan. (2 Samuel 12:3) Ang gayong makabagbag-damdaming tanawin ng buhay-pastol ay walang pagsalang nagbibigay ng katiyakan sa tapong bayan ni Jehova hinggil sa kaniyang maibiging pagkabahala sa kanila. Tunay nga ang gayong malakas subalit magiliw na Diyos ay mapagkakatiwalaang tutupad sa ipinangako niya sa kanila!

16. Sa anong paraan pinapatnubayan ni Jehova ang kaniyang bayan ngayon, at anong huwaran ang inilalaan nito?

¹⁶ Ang mga salita ng Isaias 40:10, 11 ay may higit pang praktikal na kahalagahan para sa atin ngayon. Nakaaaliw makita ang magiliw na paraan ng pagpatnubay ni Jehova sa kaniyang bayan. Kung paano nauunawaan ng isang pastol ang mga pangangailangan ng bawat tupa​—lakip na ang mumunting kordero na hindi makaalinsabay sa iba​—nauunawaan ni Jehova ang limitasyon ng bawat isa sa kaniyang tapat na mga lingkod. Karagdagan pa, si Jehova, bilang isang magiliw na Pastol, ay naglalaan ng isang huwaran para sa mga pastol na Kristiyano. Dapat na magiliw na pakitunguhan ng matatanda ang kawan, na tinutularan ang maibiging pagmamalasakit na ipinakita mismo ni Jehova. Dapat na lagi nilang iniisip kung ano ang nadarama ni Jehova hinggil sa bawat miyembro ng kawan, “na binili niya ng dugo ng kaniyang sariling Anak.”​—Gawa 20:28.