21, 22. (a) Ano ang dinala at pinasan ng Mesiyas alang-alang sa iba? (b) Paano itinuring ng marami ang Mesiyas, at sa ano humantong ang kaniyang pagdurusa?

²¹ Bakit kailangang magdusa at mamatay ang Mesiyas? Nagpaliwanag si Isaias: “Tunay na ang aming mga sakit ang siyang dinala niya; at kung tungkol sa aming mga kirot, pinasan niya ang mga iyon. Ngunit itinuring namin siya bilang sinalot, sinaktan ng Diyos at pinighati. Ngunit siya ay inuulos dahil sa aming pagsalansang; siya ay sinisiil dahil sa aming mga kamalian. Ang kaparusahang ukol sa aming kapayapaan ay sumasakaniya, at dahil sa kaniyang mga sugat ay nagkaroon ng pagpapagaling para sa amin. Tulad ng mga tupa, kaming lahat ay naligaw; bumaling ang bawat isa sa amin sa kaniyang sariling daan; at pinangyari ni Jehova na ang kamalian naming lahat ay makatagpo ng isang iyon.”​—Isaias 53:​4-6.

²² Dinala ng Mesiyas ang mga sakit ng iba at pinasan ang kanilang mga kirot. Binuhat niya ang kanilang mga pasanin, wika nga, inilagay sa kaniyang sariling mga balikat, at dinala ang mga ito. At yamang ang sakit at kirot ay mga bunga ng makasalanang kalagayan ng sangkatauhan, dinala ng Mesiyas ang mga kasalanan ng iba. Marami ang hindi nakaunawa sa dahilan ng kaniyang pagdurusa at inakalang siya’y pinarurusahan ng Diyos, anupat sinasalot siya ng nakapandidiring sakit.c Humantong ang pagdurusa ng Mesiyas sa pag-ulos, paniniil, at pagsugat sa kaniya​—matitinding salita na nagpapahiwatig ng isang marahas at masakit na kamatayan. Subalit ang kaniyang kamatayan ay may bisa ng pagbabayad-sala; naglalaan ito ng saligan para mabawi ang mga naliligaw sa pagkakamali at kasalanan, anupat tinutulungan silang makasumpong ng kapayapaan sa Diyos.

24. (a) Bakit sa tingin ng marami ay waring “sinalot” ng Diyos si Jesus? (b) Bakit nagdusa at namatay si Jesus?

²⁴ Subalit para sa marami, waring si Jesus ay “sinalot” ng Diyos. Tutal, siya’y nagdusa dahil sa sulsol ng iginagalang na mga lider ng relihiyon. Ngunit tandaan na siya’y hindi nagdusa dahil sa anumang kasalanang nagawa niya. “Si Kristo ay nagdusa para sa inyo,” sabi ni Pedro, “na nag-iwan sa inyo ng huwaran upang maingat ninyong sundan ang kaniyang mga yapak. Hindi siya nakagawa ng kasalanan, ni kinasumpungan man ng panlilinlang ang kaniyang bibig. Siya mismo ang nagdala ng ating mga kasalanan sa kaniyang sariling katawan sa tulos, upang tayo ay matapos na sa mga kasalanan at mabuhay sa katuwiran. At ‘sa pamamagitan ng kaniyang mga latay ay napagaling kayo.’ ” (1 Pedro 2:​21, 22, 24) May panahon na tayong lahat ay napalihis dahil sa kasalanan, “tulad ng mga tupa, na naliligaw.” (1 Pedro 2:25) Gayunman, sa pamamagitan ni Jesus, si Jehova ay naglaan ng katubusan mula sa ating makasalanang kalagayan. Pinangyari niya na “makatagpo” ni Jesus ang ating kamalian, upang ito’y mapasakaniya. Kusang pinagdusahan ng walang-kasalanang si Jesus ang parusa sa ating mga kasalanan. Sa pamamagitan ng di-nararapat na pagdanas ng kahiya-hiyang kamatayan sa isang tulos, ginawa niyang posible para sa atin na makipagkasundo sa Diyos.