11. (a) Anong talinghaga ang ginamit ni Hagai upang idiin ang pagpapabaya ng mga saserdote? (b) Ano ang ibinunga nito?

¹¹ Ang ikatlong mensahe (2:10-19). Pagkaraan ng dalawang buwan at tatlong araw, nagsalita si Hagai sa mga saserdote. Gumamit siya ng talinghaga upang idiin ang kaniyang punto. Ang pagdadala ba ng banal na karne ay magpapabanal sa alinmang pagkain na masasagi ng saserdote? Ang sagot ay hindi. Ang paghipo ba sa isang bagay na marumi, gaya ng bangkay, ay magpaparumi sa nakahipo? Ang sagot ay oo. Ikinapit ni Hagai ang talinghaga. Naging marumi ang bayan dahil sa pagtalikod sa dalisay na pagsamba. Marumi ang lahat ng handog nila sa Diyos na Jehova. Kaya hindi niya pinagpala ang pagsisikap nila, at sa halip ay pinadalhan sila ng nakapapasong init, amag, at granizo. Magbago sila ng landas. Pagpapalain sila ni Jehova.

14. Anong matalinong payo ang inilalaan ni Hagai para sa ngayon?

¹⁴ Ang hula ay mayroon ding mahusay na payo para sa ating panahon. Papaano? Una, idiniriin nito na dapat unahin ang pagsamba sa Diyos kaysa personal na kapakanan. (Hag. 1:2-8; Mat. 6:33) Idiniriin din nito na ang pag-iimbot ay hindi magtatagumpay, na walang-kabuluhan ang magtaguyod ng materyalismo; na nagpapayaman ang kapayapaan at pagpapala ni Jehova. (Hag. 1:9-11; 2:9; Kaw. 10:22) Idiniriin din nito na ang paglilingkod sa Diyos ay hindi kusang lumilinis maliban na kung ito ay dalisay at buong-kaluluwa, at hindi dapat madungisan ng maruming paggawi. (Hag. 2:10-14; Col. 3:23; Roma 6:19) Ipinakikita nito na ang mga lingkod ng Diyos ay hindi dapat maging paurong, laging lumilingon sa “nakaraang mga araw,” kundi pasulong, ‘na isinasapuso ang kanilang mga daan’ at nagsisikap na lumuwalhati kay Jehova. Sa gayon, tiyak na si Jehova ay sasa-kanila.​—Hag. 2:3, 4; 1:7, 8, 13; Fil. 3:13, 14; Roma 8:31.