“Narito! Ang aking lingkod na aking pilini, ang aking minamahal, na kinalulugdan ng aking kaluluwa! Ilalagay ko sa kaniya ang aking espiritu, at siya’y maglalapat ng katarungan sa mga bansa. Siya’y hindi hihiyaw, ni maglalakas man ng tinig, ni maririnig man ninoman ang kaniyang tinig sa mga lansangan, ang gapok na tambo ay hindi niya babaliin, at ang timsim na umuusok ay hindi niya papatayin, anopat siya’y maglalapat ng katarungan nang may tagumpay. Oo, sa kaniyang pangalan maglalagak ng pag-asa ang mga bansa.”

Ano ba ang ibig sabihin na ‘siya’y hindi hihiyaw, o maglalakas man ng tinig upang marinig sa mga lansangan’? Bueno, sa pagpapagaling sa mga taong maysakit, ‘mahigpit na sinasabi [ni Jesus] sa kanila na huwag siyang ipamansag.’ Ayaw niya ng maingay na pamamansag ng kaniyang sarili sa mga lansangan o kaya’y pamamalita ng kaniyang mga nagawa na pinipilipit ang katotohanan.