Sa magandang lugar na ito na maraming puno ng olibo, iniwan ni Jesus ang walong apostol, marahil sa bukana ng hardin, at sinabi sa kanila: “Umupo kayo rito at pupunta ako roon para manalangin.” Isinama niya ang tatlong apostol—sina Pedro, Santiago, at Juan—sa loob ng hardin. Balisang-balisa si Jesus at sinabi sa tatlo: “Sukdulan ang kalungkutang nararamdaman ko. Dito lang kayo at patuloy na magbantay na kasama ko.”—Mateo 26:36-38.

Naobserbahan ni Jesus mula sa langit ang matinding paghihirap ng mga pinapatay ng mga Romano. Ngayon, bilang taong may pakiramdam at nasasaktan, natural lang na hindi niya panabikan ang malapit nang mangyari sa kaniya. Higit sa lahat, hirap na hirap siya sa kaiisip na baka makasira sa pangalan ng kaniyang Ama na mamamatay siyang parang kriminal. Ilang oras na lang, siya ay ipapako sa tulos na para bang isang mamumusong sa Diyos.