“Subalit isang lalaki ang mayaman,” ang paliwanag ni Jesus, “at siya’y nagdaramit ng kulay ube at maselang lino, at sa araw-araw ay kumakain nang sagana. Subalit isang pulubi na nagngangalang Lasaro, lipos ng mga sugat, ang inilalagay sa kaniyang pintuan, at naghahangad na mapakain ng mga mumo na nahuhulog mula sa lamesa ng taong mayaman. Oo, at lumapit pati ang mga aso at hinimuran ang kaniyang mga sugat.”

Ang mapagmataas na uring taong-mayamang ito ay mapanghamak sa mga dukha, sa mga karaniwang tao, anupa’t ang tawag nila sa mga ito ay ‘am ha·’aʹrets, o mga taong hampaslupa. Ang pulubing si Lasaro kung gayon ay kumakatawan sa mga taong ito na pinagkakaitan ng mga pinunong relihiyoso ng wastong espirituwal na pagkain at mga pribilehiyo. Samakatuwid, tulad ni Lasaro na tadtad ng sugat, ang karaniwang mga tao ay hinahamak-hamak na parang may sakit sa espirituwal at sa mga aso lamang angkop na makihalubilo. Gayunman, ang mga nasa uring Lasaro ay nagugutom at nauuhaw sa espirituwal na pagkain kung kaya’t sila’y nasa pintuan na nag-aabang ng anumang mumo ng espirituwal na pagkain na mahuhulog buhat sa lamesa ng taong mayaman.