Ang Iisang Selebrasyon

Ang pagdiriwang na ito ay pinasinayaan ni Jesus nang araw na siya’y mamatay. Ginunita niya ang Paskuwa na siyang kapistahan ng mga Judio kasama ng kaniyang mga apostol. Pagkatapos ay iniabot niya sa kanila ang ilang walang-lebadurang tinapay ng Paskuwa, na sinasabi: “Ito ay nangangahulugan ng aking katawan na siyang ibibigay alang-alang sa inyo.” Sumunod, iniabot ni Jesus ang isang kopa ng alak, na sinasabi: “Ang kopang ito ay nangangahulugan ng bagong tipan sa bisa ng aking dugo, na siyang ibubuhos alang-alang sa inyo.” Sinabi rin niya: “Patuloy ninyong gawin ito bilang pag-alaala sa akin.” (Lucas 22:19, 20; 1 Corinto 11:24-26) Ang pagdiriwang na ito ay tinatawag na ang Hapunan ng Panginoon, o ang Memoryal. Ito lamang ang selebrasyon na iniutos ni Jesus na ganapin ng kaniyang mga tagasunod.

Maraming simbahan ang nag-aangkin na ipinagdiriwang nila ito kasabay ng lahat ng iba pa nilang kapistahan, subalit halos lahat ay nagdiriwang nito nang naiiba sa paraan na iniutos ni Jesus. Marahil ang pinakalitaw na kaibahan ay ang pagiging madalas ng selebrasyon. Ang ilang simbahan ay nagdiriwang nito buwan-buwan, linggu-linggo, araw-araw pa nga. Ito kaya ang intensiyon ni Jesus nang sabihin niya sa kaniyang mga tagasunod: “Patuloy ninyong gawin ito bilang pag-alaala sa akin”? Sinasabi ng The New English Bible: “Gawin ninyo ito bilang memoryal sa akin.” (1 Corinto 11:24, 25) Gaano kadalas ipinagdiriwang ang isang memoryal o isang anibersaryo? Karaniwan na, isang beses lamang sa isang taon.

Alalahanin din, na pinasinayaan ni Jesus ang pagdiriwang na ito at saka namatay noong petsa ng Nisan 14 sa kalendaryong Judio.a Iyon ang araw ng Paskuwa, isang kapistahan na nagpapaalaala sa mga Judio ng dakilang pagkaligtas na naranasan nila sa Ehipto noong ika-16 na siglo B.C.E. Noong panahong iyon, nagbunga ng kaligtasan ng mga panganay na Judio ang paghahain ng isang kordero, samantalang pinuksa naman ng anghel ni Jehova ang lahat ng panganay ng Ehipto.​—Exodo 12:21, 24-27.

Papaano ito tumutulong sa ating pang-unawa? Buweno, sumulat ang Kristiyanong apostol na si Pablo: “Si Kristo nga na ating paskuwa ay naihain na.” (1 Corinto 5:7) Ang kamatayan ni Jesus ay isang mas mahalagang hain ng Paskuwa, na nagbibigay sa sangkatauhan ng pagkakataon para sa isang mas dakilang kaligtasan. Samakatuwid, kung para sa mga Kristiyano, ang Memoryal ng kamatayan ni Kristo ay pumalit sa Paskuwa ng mga Judio.​—Juan 3:16.

Ang Paskuwa ay isang taunang selebrasyon. Kung gayon, makatuwiran lamang na gayundin ang Memoryal. Ang Paskuwa​—ang araw nang mamatay si Jesus​—ay palaging pumapatak sa ika-14 na araw ng buwan ng mga Judio na Nisan. Dahil dito, ang kamatayan ni Kristo ay dapat gunitain minsan isang taon sa araw ng kalendaryo na katapat ng Nisan 14. Sa 1994 ang araw na iyon ay Sabado, Marso 26, paglubog ng araw. Bakit, kung gayon, hindi ito ginagawang isang pantanging araw ng pagdiriwang ng mga simbahan ng Sangkakristiyanuhan? Ang isang maigsing paggunita sa kasaysayan ay sasagot sa tanong na iyan.