Si Jesus ay nagsimula, na kausap ang kaniyang mga alagad: “Maligaya kayong mga dukha, sapagkat inyo ang kaharian ng Diyos. Maligaya kayo na nagugutom ngayon, sapagkat kayo ay bubusugin. Maligaya kayo na nagsisitangis ngayon, sapagkat kayo ay magsisitawa, maligaya kayo kung kayo’y kinapopootan ng mga tao . . . Mangagalak kayo sa araw na iyon at magsilukso kayo, sapagkat, narito! malaki ang ganti sa inyo sa langit.”

Ang ibig sabihin ni Jesus na pagiging maligaya ay hindi lamang pagiging masaya o masayahin, pagka ang isa’y natutuwa. Ang tunay na kaligayahan ay mas malalim, may taglay na pagkakontento, kasiyahan at katuparan ng mithiin sa buhay.

Ano ba ang ibig sabihin ni Jesus? Bakit ang pagiging mayaman, ang pagtatawa at pagpapakalayaw, at pagtanggap ng mga papuri ng mga tao ay nagdadala ng kaabahan? Sapagkat pagka ang isang tao ay mayroon ng mga bagay na ito at pinakamamahal niya ito, ang paglilingkod sa Diyos, na tanging makapagdudulot ng tunay na kaligayahan, ay ipinupuwera niya sa kaniyang buhay. Ngunit, hindi ibig sabihin ni Jesus na ang basta pagiging dukha, nagugutom, at ang pagtangis ay nagpapaligaya sa isang tao. Kadalasan, ang gayong mga tao na nasa binanggit na mga kalagayan ay baka tumugon sa mga turo ni Jesus, at sa ganoo’y nagtatamo ng tunay na kaligayahan.