Ang Damasco ay mga 220 kilometro​—pito- o walong-araw na paglalakad​—mula sa Jerusalem. Ngunit si Saulo, palibhasa’y “naghihinga pa ng banta at pagpaslang laban sa mga alagad,” ay pumaroon sa mataas na saserdote at humingi sa kaniya ng mga liham sa mga sinagoga sa Damasco. Bakit? Upang madala ni Saulo sa Jerusalem na nakagapos ang sinumang masumpungan niyang nasa “Daan.” Taglay ang opisyal na pagsang-ayon, siya ay ‘nagpasimulang makitungo nang malupit sa kongregasyon, anupat sinasalakay ang bawat bahay, na kinakaladkad palabas kapuwa ang mga lalaki at mga babae upang dalhin sila sa bilangguan.’ Ang iba naman ay kaniyang ‘hinampas sa mga sinagoga,’ at kaniyang ‘ibinibigay ang kaniyang boto’ (sa literal, ang kaniyang “mga bato sa pagboto”) na sumasang-ayong patayin sila.​—Gawa 8:3; 9:1, 2, 14; 22:5, 19; 26:10, talababa sa Ingles.

Kung isasaalang-alang ang karunungang tinanggap ni Saulo sa pagtuturo ni Gamaliel at ang kapangyarihang hawak niya ngayon, naniniwala ang ilang iskolar na siya’y sumulong mula sa pagiging isang estudyante lamang ng Batas tungo sa punto na hawak na niya ang isang antas ng awtoridad sa Judaismo. Halimbawa, may nagpapalagay na si Saulo ay maaaring naging isang guro sa isang sinagoga sa Jerusalem. Gayunman, ang kahulugan ng ‘pagboto’ ni Saulo​—bilang miyembro man ng isang hukuman o bilang isa na nagpapahayag ng kaniyang moral na pagsuporta sa pagpatay sa mga Kristiyano​—ay hindi natin tiyak.a