Si Juan ay lumiham kay Gayo, hindi lang para pasalamatan siya, kundi para tulungan siyang harapin ang isang seryosong problema. Isang miyembro ng kongregasyong Kristiyano, si Diotrepes, ang ayaw tumanggap sa mga naglalakbay na kapatid. Pinipigilan pa nga niya ang iba sa pagpapatuloy sa mga ito.—3 Juan 9, 10.

Siguradong hindi komportable ang tapat na mga Kristiyano na makituloy kay Diotrepes kahit posible pa iyon. Gusto niyang magkaroon ng unang dako sa kongregasyon, hindi siya tumatanggap ng anuman mula kay Juan nang may paggalang, at nagdadadaldal siya ng mga salitang balakyot tungkol sa apostol at sa iba. Hindi tinawag ni Juan si Diotrepes na isang huwad na guro, pero sinasalansang niya ang awtoridad ng apostol. Dahil sa paghahangad ni Diotrepes na maging prominente at sa kaniyang di-makakristiyanong saloobin, naging kuwestiyunable ang kaniyang katapatan. Ipinakikita nito na puwedeng maging sanhi ng pagkakabaha-bahagi sa kongregasyon ang impluwensiya ng mga ambisyoso at aroganteng indibiduwal gaya ni Diotrepes. Kaya dapat din nating sundin ang ipinayo ni Juan kay Gayo: “Maging tagatulad ka, hindi sa masama, kundi sa mabuti.”—3 Juan 11.

Ikalawa, hindi na tayo dapat magtaka kung may mga humahamon sa awtoridad sa loob ng kongregasyon sa ngayon. Hinamon noon ang awtoridad ni Juan, at gayundin ang kay apostol Pablo. (2 Cor. 10:7-12; 12:11-13) Kaya paano tayo dapat tumugon sa ganitong mga sitwasyon? Ipinayo ni Pablo kay Timoteo: “Ang alipin ng Panginoon ay hindi kailangang makipag-away, kundi kailangang maging banayad sa lahat, kuwalipikadong magturo, nagpipigil sa ilalim ng kasamaan, nagtuturo nang may kahinahunan doon sa mga hindi nakahilig sa mabuti.” Kung mahinahon tayo kapag ginagalit, baka maudyukan ang ilang mapagreklamong indibiduwal na unti-unting baguhin ang kanilang disposisyon. At “baka sakaling bigyan sila ng Diyos ng pagsisisi na umaakay sa isang tumpak na kaalaman sa katotohanan.”—2 Tim. 2:24, 25.