Isa sa pinakamaliwanag na komento ay nasa Judas 7. Kababanggit lamang ni Judas ang (1) mga Israelita na pinuksa dahil sa kawalan ng pananampalataya, at (2) mga anghel na nagkasala at ‘inilaan sa walang-hanggang pagkagapos ukol sa paghuhukom sa dakilang araw.’ Pagkatapos ay sumulat si Judas: “Ang Sodoma rin naman at Gomora . . . ay inilagay sa harap natin bilang isang babalang halimbawa na dumaranas ng inihatol na parusa sa walang-hanggang apoy.” Ang tekstong ito ay ikinapit sa aktuwal na mga lunsod na pinuksang walang-hanggan, hindi sa mga tao. Gayunman, dahil sa Judas 5 at 6, malamang na karamihan ng tao ay magpapakahulugan sa Judas talatang 7 na ito’y isang inihatol na parusa sa mga tao. (Sa katulad na paraan, ang Mateo 11:20-24 ay uunawain bilang pumipintas sa mga tao, hindi sa mga bato o sa mga gusali.) Sa ganitong liwanag, ang Judas 7 ay mangangahulugan na ang mga taong balakyot sa Sodoma/Gomora ay hinatulan at pinuksa nang walang-hanggan.a

Sa mga ibang lugar, makikita natin na kapuna-puna na hindi lamang miminsan na pinag-uugnay ng Bibliya ang Baha at ang Sodoma/Gomora. Sa anong konteksto?

Nang tanungin tungkol sa “katapusan ng sistema ng mga bagay,” inihula ni Jesus ang dumarating na “wakas” at isang “malaking kapighatian na hindi pa nangyayari sapol ng pasimula ng sanlibutan.” (Mateo 24:3, 14, 21) Kaniyang binanggit “ang mga araw ni Noe” at ang “naganap noong kaarawan ni Lot” bilang halimbawa ng mga tao na hindi nagbigay-pansin sa babala tungkol sa napipintong pagkapuksa. Isinusog pa ni Jesus: “Ganiyan din ang mangyayari sa araw na mahayag ang Anak ng tao.” (Lucas 17:26-30; ihambing ang Mateo 24:36-39.) Ang ipinaghahalimbawa ba lamang ni Jesus ay isang saloobin, o ang konteksto baga na kung saan ginamit niya ang mga halimbawang ito ay nagpapahiwatig na walang-hanggang kahatulan ang tinutukoy?

Nang maglaon, si Pedro ay sumulat tungkol sa mga kahatulan ng Diyos at sa Kaniyang pagpaparusa sa mga karapat-dapat na parusahan. Pagkatapos ay gumamit si Pedro ng tatlong halimbawa: Ang mga anghel na nagkasala, ang sinaunang sanlibutan noong panahon ni Noe, at yaong mga pinuksa sa Sodoma/Gomora. Ang huling ito, ani ni Pedro, ‘ang halimbawa ng mga bagay na darating para sa mga taong masasama.’ (2 Pedro 2:4-9) Pagkatapos nito, ang pagkapuksa ng mga tao sa Delubyo ay inihambing niya sa napipintong “araw ng paghuhukom at ng pagkapuksa ng mga taong masasama.” Ito ay nauuna sa ipinangakong mga bagong langit at bagong lupa.​—2 Pedro 3:5-13.

Gayundin naman, sa katapusan ng kasalukuyang balakyot na sistema, yaon bang mga pinupuksa ng Diyos ay nagkaroon na ng katapusang hatol? Iyan nga ang ipinakikita ng 2 Tesalonica 1:6-9: “Matuwid ang Diyos na bayaran ng kapighatian yaong mga lumilikha ng kapighatian para sa inyo, ngunit, para sa inyo na mga nagtiis ng kapighatian, ay ginhawa na kasama namin sa pagkahayag ng Panginoong Jesus mula sa langit na kasama ang kaniyang makapangyarihang mga anghel sa nagliliyab na apoy, samantalang pinasasapit niya ang paghihiganti sa mga hindi kumikilala sa Diyos at sa mga ayaw sumunod sa mabuting balita hinggil sa ating Panginoong Jesus. Ang mga ito nga ang magdaranas ng hatol na parusa na walang-hanggang pagkapuksa mula sa Panginoon at mula sa kaluwalhatian ng kaniyang lakas.”

May kapuna-punang pagkakahawig ang mga pariralang ginamit sa paglalarawang ito at sa binanggit ni Judas na naganap sa Sodoma. Isa pa, sa Mateo 25:31-46 at Apocalipsis 19:11-21 ay makikitang “ang mga kambing” na nilipol sa dumarating na digmaan ng Diyos ay daranas ng “walang-hanggang pagkalipol” sa “dagat-dagatang apoy,” na sumasagisag sa walang-hanggang pagkapuksa.b​—Apocalipsis 20:10, 14.

Kung gayon, bukod sa sinasabi ng Judas 7, ginagamit ng Bibliya ang Sodoma/Gomora at ang Baha bilang mga halimbawa para sa wakas ng pupuksaing kasalukuyang balakyot na sistema. Maliwanag, kung gayon, na yaong mga pinuksa ng Diyos sa mga nakalipas na paghuhukom na iyon ay dumanas ng walang-hanggang pagkalipol. Siempre pa, iyan ay mapatutunayan ng bawat isa sa atin sa pamamagitan ng kaniyang pagiging tapat kay Jehova ngayon. Ganiyan tayo maaaring maging buháy sa bagong sanlibutan upang makita kung sinu-sino ang kaniyang bubuhaying-muli at kung sino ang hindi. Alam natin na ang kaniyang mga kahatulan ay sakdal. Tinitiyak iyan sa atin ni Elihu: “Ang totoo, ang Diyos ay hindi gumagawa ng masama, at ang Makapangyarihan-sa-lahat ay hindi humahatol nang liko.”​—Job 34:10, 12.