Ang Anglo-Amerikanong Kapangyarihang Pandaigdig na ito ay inilalarawan nang maaga sa aklat ng Apocalipsis bilang isang mabangis na hayop na may “dalawang sungay.” Ang dalawang-bahaging kapangyarihang pandaigdig na ito ay “nagsasabi sa mga nananahan sa lupa na dapat silang gumawa ng isang larawan” ng pulitikal na mabangis na hayop na kumakatawan sa lahat ng pitong kapangyarihan ng daigdig.​—Apocalipsis 13:11, 14.

HABANG papatapos ang apat-na-taóng kakilabutan ng Digmaang Pandaigdig I, ang presidente ng Amerika na si Woodrow Wilson at ang punong ministro ng Britaniya na si David Lloyd George ay nagmungkahi ng isang Liga ng mga Bansa. Ang tunguhin nito ay upang “kamtin ang internasyonal na kapayapaan at katiwasayan” at sa ganoo’y huwag na uling maulit ang kakilabutan ng gayong digmaan.

Makabubuting pansinin kung sino ang nagpasimuno ng ganitong hakbang. Ang dalawang lider na ito ang ulo ng dalawang bahaging Ingles-ang-wika na Anglo-Amerikanong Kapangyarihang Pandaigdig, ang ikapito sa kasaysayan ng Bibliya. Ito at ang iba pang mga katibayan tungkol sa organisasyon ng internasyonal na kapayapaan at katiwasayan ay akma, sa kagila-gilalas na paraan, sa sinabi ng aklat ng Bibliya na Apocalipsis tungkol sa isang sandalian-ang-buhay na “ikawalong hari” na babangon at babagsak din sa kaarawan natin. Ano ba ang ilan sa kawili-wiling pagkakahawig na ito?​—Apocalipsis 17:11.

Ang hula sa Apocalipsis ay nagsiwalat na isang “hayop” na may “dalawang sungay na gaya ng isang kordero” ang magsasabi “sa mga nananahan sa lupa na dapat silang gumawa ng isang larawan” sa mabangis na hayop, na pinangunguluhan ng pitong dakilang kapangyarihang pandaigdig sa kasaysayan ng Bibliya.

Ganitung-ganito ang ginawa ng Anglo-Amerikanong Kapangyarihang Pandaigdig. Hinimok nito ang “mga nananahan sa lupa” na gumawa ng isang Liga na kawangis at kumikilos na gaya ng mga dakilang pamahalaan. Subalit ang totoo iyon ay “isang larawan ng mabangis na hayop” lamang. Wala itong kapangyarihan sa ganang sarili, kundi yaon lamang ibinigay rito ng mga miyembrong bansa. Hindi ito tinutukoy na napapasa-kapangyarihan sa pamamagitan ng pananakop sa tulong ng isang dakilang hukbo, gaya ng ginawa ng mga kapangyarihan sa daigdig. Sa halip, ito’y nanggagaling o nagbubuhat sa pitong mga kapangyarihang pandaigdig. Ang buhay nito ay utang hindi lamang sa ikapito sa kanila kundi rin naman sa mga ibang miyembrong bansa na sa mga ito’y kasali rin ang mga labi ng naunang anim. Ang pulitikal na larawan kayang ito ay makararating sa mga dakilang tunguhin na inaasahan ng mga maytatag nito na mararating nito?​—Apocalipsis 17:11, 14.