1. Samuel

11 Sonra Elkana Rama’ya evine gitti. Çocuk ise kâhin Eli’nin gözetiminde Yehova’ya hizmet etmeye başladı.+

12 Eli’nin oğulları adi adamlardı;+ Yehova’yı tanımıyorlardı.+ 13 Aslında kâhinlerin halktan kendileri için belirli bir pay alma hakları vardı.+ Ne var ki, biri kurban sunmak için geldiğinde, kurban eti haşlanırken,+ kâhinin hizmetkârı elinde üç dişli büyük bir çatalla gelir, 14 kazana, kulplu tencereye, sahana ya da tavaya çatalı daldırırdı. Çatalın battığı her şeyi kâhin kendisine alırdı. Şilo’ya gelen İsraillilerin hepsine böyle yaparlardı.+ 15 Ayrıca, daha kurbanın yağı yakılmadan+ kâhinin hizmetkârı gelir, kurban sunan adama, “Kâhine kızartmalık et ver, senden haşlanmış değil çiğ et istiyor”+ derdi. 16 Adam ona “Önce yağ yakılsın,+ sonra sen canının istediğini alırsın”+ dediği zaman hizmetkâr, “Hayır, hemen vereceksin; yoksa zorla alırım”+ derdi. 17 Hizmetkârların Yehova’nın önünde işledikleri suç çok büyüktü,+ çünkü bu adamlar Yehova’nın sunusuna saygısızlık ediyorlardı.+

18 Bu arada, çocuk yaşta olan Samuel keten bir efod giymişti+ ve Yehova’ya hizmet ediyordu.+ 19 Annesi ona her yıl küçük bir kaftan yapar, kocasıyla birlikte yıllık kurbanı sunmak için geldiğinde oğluna getirirdi.+ 20 Eli, Elkana ve karısına hayırdua edip+ “Yehova’ya adadığın bu çocuğun yerine Yehova sana bu kadından başka çocuklar versin”+ derdi. Onlar da kendi evlerine dönerlerdi. 21 Yehova Hanna’nın durumuyla ilgilendi+ ve kadın hamile kaldı, üç oğlu, iki kızı oldu.+ Küçük Samuel ise Yehova’nın hizmetinde büyüyordu.+

22 Eli çok yaşlanmıştı. Oğullarının tüm İsrailoğullarına yaptıklarını+ ve Toplanma Çadırının+ girişinde hizmet eden kadınlarla yattıklarını+ öğrenmişti.+ 23 Onlara “Neden böyle yapıyorsunuz?”+ derdi,+ “Herkesten hakkınızda kötü şeyler duyuyorum.+ 24 Hayır,+ böyle olmaz oğullarım, Yehova’nın halkı arasında konuşulanları duydum, kulağıma gelen haberler hiç iyi değil!+ 25 Eğer insan insana karşı günah işlerse+ aralarında Tanrı hâkim olur;+ fakat insan Yehova’ya karşı günah işlerse+ onun için kim yakarabilir?”+ Ne var ki onlar babalarını dinlemezdi.+ Yehova’nın düşüncesi onları öldürmekti.+ 26 Bu arada küçük Samuel büyüyor, hem Yehova’nın hem de insanların takdirini kazanıyordu.+

27 Bir gün, bir Tanrı adamı+ Eli’ye geldi ve ona “Yehova şöyle diyor” dedi, “Mısır’da Firavunun evinde köle olduklarında, Kendimi senin atanın evine açıkça tanıtmadım mı?+ 28 Bana kâhinlik etsin, sunağıma çıksın,+ orada kurban dumanı sunsun ve önümde efod giysin diye, tüm İsrail kabileleri arasından onu seçtim.+ Üstelik İsrailoğullarının ateşte sunduklarını senin atanın soyuna verdim.+ 29 Neden evimde+ sunulmasını emrettiğim kurbanları ayaklar altına alıyorsunuz?+ Halkım İsrailoğullarının verdiği sunuların en iyi kısımlarıyla+ semirip duruyorsunuz. Neden böyle yapıp oğullarını Benden çok sayıyorsun?+

30 Bu yüzden İsrail’in Tanrısı Yehova şöyle diyor: ‘Senin evinin ve atanın evinin çağlar boyu+ Bana hizmet edeceğini söylemiştim.’ Fakat şimdi Yehova şöyle diyor: ‘Bu artık mümkün değil! Çünkü Beni yücelteni+ Ben de yüceltirim,+ ama Beni hor gören bir hiç olur.’+ 31 İşte, senin güçlü kolunu ve atanın evinin güçlü kolunu kesip atacağım günler geliyor. Böylece evinde hiçbir adam yaşlılığını göremeyecek.+ 32 İsrail’e iyilik edilirken, sen Benim evimde sadece düşmanlıkla karşılaşacaksın+ ve evinde hiçbir adam yaşlılığını göremeyecek. 33 Yine de evinden bir adamı sunağımda sağ bırakacağım ve senin gözünün feri sönecek, gücün tükenecek. Fakat, evindekilerin büyük çoğunluğu kılıçla öldürülecek.+ 34 İki oğlun Hofni ve Finehas’ın+ başına gelecek olay senin için bir işaret olacak. İkisi de aynı gün ölecek.+ 35 Ve Kendim için sadık bir kâhin çıkaracağım.+ O, yüreğime, gönlüme* göre hareket edecek. Onun için kalıcı bir ev kuracağım ve o her zaman mesihimin+ önünde hizmet edecek. 36 Senin evinden hayatta kalan+ ise bir parça gümüş ve bir somun ekmek için gelip onun önünde eğilecek ve ‘Ne olur bana bir kâhinlik görevi ver de bir lokma ekmek yiyeyim’+ diyecek.”