Asaf’ın mezmuru.
79 Ey Tanrı, milletler Senin mülküne girdi.+
Kutsal mabedini kirlettiler,+
Yeruşalim’i yıkıntıya çevirdiler.+
2 Kullarının cesetlerini göklerin kuşlarına yem ettiler,+
Vefalı kullarının etlerini yerin hayvanlarına verdiler.+
3 Yeruşalim çevresinde, kanlarını su gibi döktüler,
Ve ölüleri gömecek kimse kalmadı.+
4 Komşularımıza yüzkarası,+
Çevremizdekilere eğlence ve alay konusu olduk.+
5 Kızgınlığın daha ne kadar sürecek ey Yehova? Sonsuza dek mi?+
Öfken daha ne kadar ateş gibi yakacak?+
6 Seni tanımayan milletler,+
Adını anmayan krallıklar üzerine gazabını yağdır.+
7 Çünkü Yakup’u yiyip bitirdiler,+
Onun evini yurdunu ıssız bıraktılar.+
8 Atalarımızın suçlarını yüzümüze vurma,+
Bir an önce merhametinle teselli et bizi,+
Çünkü artık hiç takatimiz kalmadı.+
9 Adının yüceliği uğruna+
Yardım et bize ey Kurtarıcı Tanrımız,+
Adın uğruna kurtar bizi ve günahlarımızı ört.+
10 Neden milletler, “Nerede onların Tanrısı?” desin?+
Kullarının dökülen kanının öcü alınacak,+
Milletler bunu bilsin; biz de gözümüzle görelim.+
11 Tutsakların iç çekişi Senin katına ersin,+
Ölüme mahkûm edilenleri büyük gücünle koru.+
12 Komşularımızın Sana hakaretlerinin karşılığını,+
Kucaklarına yedi kat boşalt ey Yehova.+
13 Biz ki senin halkın, otlağının koyunlarıyız,+
Sana devirlerce şükürler sunacağız,
Övülecek işlerini nesiller boyu duyuracağız.+