Yeşu

14 İsrailoğullarının, Kenan+ topraklarında miras olarak aldığı yerler bunlardı. Kâhin Eleazar, Nun oğlu Yeşu ve İsrailoğullarının aşiret reisleri bu toprakları onlar arasında paylaştırdı.+ 2 Yehova’nın Musa aracılığıyla emrettiği gibi, dokuz kabile ve bir kabilenin yarısı+ için paylaştırma işi kurayla yapıldı.+ 3 Musa iki kabileye ve bir kabilenin yarısına miras olarak Ürdün Irmağının öte tarafında mülk vermişti.+ Levioğullarına miras olarak mülk vermedi.+ 4 Yusuf’un oğulları Manasse+ ve Efraim+ iki ayrı kabile+ oluşturdu ve memlekette Levioğullarına, oturmaları için şehirler,+ mallarıyla sürüleri için de otlaklar dışında bir pay verilmedi.+ 5 İsrailoğulları, Yehova’nın Musa’ya emrettiği gibi memleketi paylaştırdılar.

6 Yahudaoğulları Gilgal’de+ Yeşu’nun yanına geldiler ve Kenizzi+ Yefunne oğlu Kaleb,+ Yeşu’ya şöyle dedi: “Yehova’nın, Tanrı* adamı+ Musa’ya Kadeş-barnea’da+ benimle ve seninle ilgili söylediklerini+ sen de biliyorsun. 7 Yehova’nın kulu Musa beni Kadeş-barnea’dan bu toprakları keşfe+ gönderdiğinde kırk yaşındaydım; gördüklerimi ona açık yüreklilikle anlatmıştım.+ 8 Benimle birlikte gelen kardeşlerim yüzünden halkın yüreği yerinden oynadı.+ Fakat ben tüm yürekle Tanrım Yehova’nın yolundan gittim.+ 9 Ve Musa o gün yemin edip, ‘Ayak bastığın topraklar+ devirler boyu senin ve soyunun mirası olacak, çünkü sen Tanrım Yehova’nın yolundan asla ayrılmadın’+ demişti. 10 İşte, Yehova söz verdiği gibi+ beni yaşattı.+ Yehova bu vaadi Musa’ya kırk beş yıl önce, İsrailoğulları çölde+ giderken verdi ve ben bugün seksen beş yaşındayım. 11 Yine de bugün Musa’nın beni gönderdiği günkü kadar güçlüyüm.+ O gün güçlü olduğum gibi bugün de savaşabilecek güçteyim; gücüm kuvvetim sefere çıkmaya da dönmeye de yeter.+ 12 Şimdi, Yehova’nın o zaman vaat ettiği gibi bu dağlık bölgeyi bana ver.+ Orada Anakların+ yaşadığını ve büyük surlu şehirleri olduğunu+ o gün sen de duymuştun. Yehova yine benimle birlikte olacak+ ve Yehova’nın vaat ettiği gibi onları oradan kesinlikle kovacağım.”+

13 Bunun üzerine Yeşu, Yefunne oğlu Kaleb için hayırdua edip Hebron’u ona mülk olarak verdi.+ 14 Kenizzi Yefunne oğlu Kaleb, bütün yürekle İsrail’in Tanrısı Yehova’nın yolundan gittiği için Hebron bugüne kadar onun mülkü oldu.+ 15 Hebron’un önceki adı Kiryat-arba’ydı+ (Arba,+ Anaklar arasında en güçlü adamdı). Böylece savaşlar bitti, memleket huzura kavuştu.+