1. Krallar

2 Davut’un günleri sayılıydı, ölümü yakındı.+ Oğlu Süleyman’a emirler verdi: 2 “Yakında ben de herkesin gittiği yere gideceğim;+ sen güçlü ol+ ve erkekçe davran.+ 3 Musa’nın kanununda yazılana göre+ Tanrın Yehova’nın yolunda yürüyerek,+ yasalarına, emirlerine, hükümlerine,+ hatırlatmalarına uyarak O’na karşı yükümlülüğünü yerine getir ki, yaptığın her işte ve gittiğin her yerde sağgörülü davranasın. 4 Ve Yehova benim hakkımda söylediği sözü+ gerçekleştirsin. O, ‘Eğer oğulların+ yollarına dikkat eder, bütün yürekleriyle+ ve bütün canlarıyla yolumda sadakatle+ yürürlerse,+ senin soyun İsrail tahtından inmeyecek’ demişti.+

5 Tseruya oğlu Yoab’ın bana ve İsrail ordularının iki komutanına, Ner oğlu Abner’e+ ve Yeter+ oğlu Amasa’ya+ ne yaptığını+ iyi biliyorsun. Onları öldürdü; barış zamanında savaştaymış gibi kan döktü,+ belindeki kemeri, ayağındaki çarıkları kanla lekeledi. 6 Sen ne yapacağını bilirsin;+ onun ak saçlı başı ölüler diyarına+ huzur içinde inmesin.+

7 Gileadlı Barzillay’ın+ oğullarına vefalı ol, her zaman sofranda yerleri olsun;+ çünkü ben kardeşin Abşalom’dan kaçtığımda+ onlar da bana böyle yardım etti.+

8 Yakınında yaşayan Benyaminoğullarından Bahurimli+ Gera’nın oğlu Şimei+ de var. Mahanaim’e+ gittiğim gün bana ağır sözlerle lanet etmişti.+ Gerçi beni karşılamak için Ürdün Irmağına+ indi, ben de ‘Seni kılıçla öldürmeyeceğim’ diye Yehova’nın önünde yemin ettim.+ 9 Fakat sen onu cezasız bırakma,+ çünkü hikmetlisin+ ve ona ne yapman gerektiğini bilirsin. Onun ak saçlı+ başı ölüler diyarına kanlı insin.”+

10 Sonra Davut uyuyup atalarına katıldı+ ve Davut Şehrinde+ gömüldü. 11 Davut İsrail’de kırk yıl+ saltanat sürdü. Hebron’da+ yedi yıl,+ Yeruşalim’de otuz üç yıl+ saltanat sürmüştü.

12 Ve Süleyman babası Davut’un tahtına oturdu;+ krallığı gitgide güçlendi.+

13 Bir süre sonra Haggit oğlu Adoniya, Süleyman’ın annesi Bat-şeba’ya+ geldi. Kadın ona “Hayrola?”+ dedi, o da “Hayırdır” diye karşılık verdi. 14 Adoniya “Seninle konuşmak istediğim bir şey var” deyince, kadın “Söyle”+ dedi. 15 Adoniya söze başladı: “Sen de biliyorsun ki krallık benim olacaktı, tüm İsrail benim kral olmamı bekliyordu.+ Fakat durum değişti ve kardeşim kral oldu; bu Yehova’nın işiydi.+ 16 Şimdi senden bir dileğim var. Beni geri çevirme.”+ Kadın da “Söyle” dedi. 17 Adoniya, “Ne olur kral Süleyman’a söyle, o senin dileğini geri çevirmez, Şunemli+ Abişag’ı+ bana eş olarak versin” dedi. 18 Bunun üzerine Bat-şeba “Peki, senin için kralla konuşurum” diye karşılık verdi.

19 Bat-şeba Adoniya+ için konuşmak amacıyla Kral Süleyman’ın huzuruna çıktı. Kral annesini karşılamak için hemen ayağa kalktı,+ önünde eğildi,+ sonra tahtına oturdu; annesi sağında otursun+ diye onun için de bir taht koydurdu. 20 Kadın “Senden küçük bir dileğim var, beni geri çevirme” dedi. Kral “Söyle anne, seni geri çevirmem” diye karşılık verdi. 21 Bat-şeba da, “Şunemli Abişag, kardeşin Adoniya’ya eş olarak verilsin” dedi. 22 Bunun üzerine Kral Süleyman annesine “Neden Adoniya’ya sadece Şunemli Abişag’ı istiyorsun?” dedi. “Krallığı da iste,+ çünkü o benim ağabeyim,+ hatta sadece onun için değil, kâhin Abiatar+ ve Tseruya+ oğlu Yoab+ için de iste.”

23 Kral Süleyman Yehova’nın önünde yemin ederek “Adoniya canına susamış ki bunu söyledi,+ ben de bunu ona ödetmezsem Tanrı bana aynısını hatta daha beterini yapsın”+ dedi. 24 “Krallığımı güçlendiren,+ beni babam Davut’un tahtına oturtan+ ve söylediği gibi+ bana bir hanedan+ veren Yehova’nın hakkı için+ Adoniya bugün öldürülecek.”+ 25 Kral Süleyman’ın emri Yehoyada oğlu Benaya’nın+ eliyle derhal yerine getirildi; Benaya Adoniya’yı vurup öldürdü.+

26 Kral, kâhin Abiatar’a+ “Anatot’a,+ tarlalarına dön!” dedi. “Ölümü hak ettin,+ fakat bugün seni öldürmeyeceğim. Çünkü babam Davut’un önünde+ Ulu Rab Yehova’nın+ sandığını taşıdın ve babamın sıkıntı çektiği onca zaman sen de sıkıntı çektin.”+ 27 Böylece Süleyman Abiatar’ı Yehova’nın hizmetinden, kâhinlik görevinden uzaklaştırdı; ve Yehova’nın Şilo’da+ Eli evi+ hakkında bildirdiği hüküm yerine geldi.

28 Yoab+ olan biteni duyunca Yehova’nın çadırına kaçıp+ sunağın boynuzlarına sarıldı;+ çünkü o, Abşalom’u desteklemeye yanaşmadıysa+ da Adoniya’yı+ desteklemişti. 29 Kral Süleyman’a “Yoab Yehova’nın çadırına kaçtı, sunağın yanında duruyor” dediler. O zaman Süleyman Yehoyada oğlu Benaya’ya “Git onu öldür”+ dedi. 30 Benaya da Yehova’nın çadırına gidip Yoab’a, “Kralın emri, dışarı çık!” dedi. Fakat Yoab “Hayır! Burada+ öleceğim” diye cevap verdi. Bunun üzerine Benaya bu sözleri krala iletip “Yoab bana cevap olarak böyle söyledi” dedi. 31 Kral da ona “Söylediği gibi yap, onu öldür ve göm; haksız yere döktüğü+ kanları+ benim üzerimden ve babamın evinin üzerinden temizle” dedi. 32 “Yehova döktüğü kanların hesabını ondan mutlaka soracak;+ çünkü kendisinden daha doğru ve daha iyi+ iki adamı, İsrail ordusunun komutanı+ Ner oğlu Abner’i+ ve Yahuda ordusunun+ komutanı Yeter oğlu Amasa’yı+ babam Davut’un haberi olmadan+ kılıçla vurup öldürdü. 33 Onların kanından devirler boyunca Yoab ve soyu sorumlu olsun;+ fakat Yehova Davut’a+ ve onun soyuna, evine ve tahtına devirler boyunca barış versin.”+ 34 Bunun üzerine Yehoyada oğlu Benaya gitti+ ve onu bulup öldürdü.+ Yoab kırda, evinin bulunduğu yerde gömüldü. 35 Kral onun yerine ordunun başına+ Yehoyada oğlu Benaya’yı+ getirdi, Abiatar’ın yerine de kâhin Tsadok’u atadı.+

36 Son olarak, kral adam gönderip Şimei’yi+ çağırdı ve ona “Kendine Yeruşalim’de bir ev yap, orada otur, şehirden hiçbir yere çıkma” dedi. 37 “Şehirden çıkıp Kidron Vadisini+ geçtiğin gün bil ki mutlaka öleceksin.+ Dökülen kanından sen sorumlu olacaksın.”+ 38 Şimei de krala “Peki efendim kral, hizmetkârın söylediğin gibi yapacak” dedi ve uzun zaman Yeruşalim’de oturdu.

39 Üç yıl sonra Şimei’nin iki kölesi,+ Gat kralı+ Maaka oğlu Akiş’in+ yanına kaçtı. Şimei’ye gelip “Kölelerin Gat’ta” diye haber verdiler. 40 Şimei de derhal kalkıp eşeğine palan vurdu, kölelerini bulmak için Gat’a, Akiş’in yanına gitti. Böylece şehirden çıktı ve kölelerini Gat’tan getirdi. 41 Süleyman’a “Şimei Yeruşalim’den çıktı, Gat’a gidip döndü” dediler. 42 Bunun üzerine kral adam gönderip Şimei’yi çağırttı.+ “Yehova’nın önünde sana ant ettirip, şehirden çıkıp herhangi bir yere gittiğin gün bil ki mutlaka öleceksin diye uyarmadım mı?+ Sen de bana ‘Peki, dediğin gibi yapacağım’ demedin mi?+ 43 O halde neden Yehova’nın önünde ettiğin andı+ tutmadın ve sana verdiğim kesin emre itaat etmedin?”+ 44 Sonra şöyle dedi: “Babam Davut’a yaptığın tüm kötülükleri iyi biliyorsun;+ Yehova mutlaka o kötülükleri senin başına getirecek.+ 45 Fakat Kral Süleyman nimetler görecek+ ve Davut’un tahtı Yehova’nın önünde sonsuza dek sarsılmadan duracak.”+ 46 Ve Kral, Yehoyada oğlu Benaya’ya emir verdi; o da gitti, Şimei’yi vurup öldürdü.+

Krallık Süleyman’ın idaresinde gitgide güçlendi.+