İbraniler

2 Bu nedenle, işittiğimiz+ şeylere her zamankinden de çok dikkat etmemiz gerekir; böylece asla imandan sapıp uzaklara sürüklenmeyiz.+ 2 Çünkü Kanuna aykırı her davranış ve itaatsizlik hak ettiği cezayı bulduysa+ ve meleklerin ilettiği+ sözün değişmezliği görüldüyse, 3 böyle büyük bir kurtuluşa+ karşı kayıtsız kalırsak+ biz cezadan nasıl kaçabiliriz?+ O kurtuluş ki, Efendimiz aracılığıyla bildirilmeye başlanmış+ ve onu duyanlar tarafından bize doğrulanmıştır.+ 4 Tanrı da, Kendi amacı doğrultusunda+ kutsal ruhu dağıtarak,+ alametler, şaşılacak şeyler ve çeşitli etkileyici işler+ yoluyla bu tanıklığa katılmıştır.

5 Çünkü sözünü ettiğimiz gelecekteki yeryüzü+ meleklerin yetkisine verilmedi. 6 Buna tanıklık eden biri, bir yerde şunları söylüyor: “İnsan kim ki, Sen onu hatırlayasın,+ ya da insanoğlu ne ki, onunla ilgilenesin?+ 7 Onu meleklerden biraz aşağı kıldın; başına ihtişam ve onur+ tacı koydun, elinin eserleri üzerine onu atadın.+ 8 Her şeyi ayakları altına sererek onun yetkisine verdin.”+ Demek ki Tanrı her şeyi onun yetkisine vererek+ hiçbir şeyi bunun dışında bırakmadı.+ Gerçi, her şeyin onun yetkisi altında olduğunu henüz görmüyoruz;+ 9 fakat meleklerden biraz aşağı kılınmış+ İsa’yı, Tanrı’nın lütfuyla her insan için ölümü tatsın+ diye ölüm acısını çektiğinden,+ başında ihtişam ve onur tacıyla+ görüyoruz.

10 Çünkü her şey Kendisi için+ ve Kendisi tarafından var edilmiş olan Tanrı’nın gözünde, birçok oğlu yüceliğe eriştirirken,+ onların kurtuluşlarının Öncüsüne+ de çektiği acılar yoluyla yeterlik kazandırmak*+ uygundu. 11 Kutsal kılan da kutsal kılınanlar da,+ hepsi aynı Babadandır;+ bu yüzden onlara “kardeşlerim”+ demekten utanmıyor. 12 Nitekim şöyle diyor: “Senin adını kardeşlerime bildireceğim; cemaatin ortasında ilahilerle Seni yücelteceğim.”+ 13 Başka bir yerde de şöyle diyor: “O’na güveneceğim.”+ Ayrıca, “İşte! Ben ve Yehova’nın* bana verdiği çocuklar.”+

14 Dolayısıyla, “çocuklar” etten kemikten insanlar olduklarından, o da aynı özellikleri taşıdı ki,+ kendi ölümüyle,+ ölüm silahlarının sahibi+ İblis’i+ yensin+ 15 ve tüm yaşamları boyunca ölüm+ korkusuyla köleliğe boyun eğmiş olan herkesi+ özgürlüğe kavuşturabilsin.+ 16 Gerçekten de kendisi meleklere yardım etmiyor, İbrahim’in soyuna yardım ediyor.+ 17 Dolayısıyla, günahkâr insanları Tanrı’yla barıştıracak+ bir kurban sunmak üzere,+ O’nun hizmetinde merhametli ve sadık bir başkâhin+ olabilmek için her yönden “kardeşlerine” benzemesi gerekiyordu.+ 18 Kendisi sınanırken sıkıntı çektiğinden,+ sınanan kişilerin yardımına koşabilir.+