2. Krallar

4 Peygamber oğullarından+ birinin karısı Elişa’ya yakarıp şöyle dedi: “Hizmetkârın kocam öldü; sen de bilirsin ki o Yehova’dan korkan+ biriydi. Fakat şimdi alacaklısı+ geldi, iki çocuğumu da alıp götürmek, kölesi yapmak istiyor.” 2 Elişa, “Senin için ne yapayım?+ Söyle, evinde ne var?” dedi. Kadın, “Bu hizmetçinin evinde bir testi yağdan+ başka bir şey yok” diye karşılık verdi. 3 O zaman Elişa, “Git, etraftan, bütün komşularından boş kaplar iste; bulabildiğin kadar kap topla” dedi; 4 “Oğullarınla beraber eve gir, kapıyı kapat; o yağdan bütün kaplara doldur, doldurduklarını kenara koy.” 5 Bunun üzerine kadın Elişa’nın yanından ayrıldı.

Oğullarıyla beraber eve girip kapıyı kapattı, çocuklar kapları yanına getirdiler, kadın da doldurmaya başladı.+ 6 Elindeki kaplar dolunca oğullarından birine, “Bir kap daha getir”+ dedi, fakat oğlu “Başka kap kalmadı” dedi. O zaman yağ kesildi.+ 7 Kadın gelip durumu Tanrı adamına anlattı, o da “Git yağı sat ve borçlarını öde,+ kalanla da oğullarınla birlikte geçinirsin”+ dedi.

8 Bir gün Elişa Şunem’den+ geçiyordu. Orada itibarlı bir kadın yaşardı; kadın gelip yemek yemesi için ısrar etti.+ O günden sonra Elişa ne zaman oradan geçse yemek yemek için ona uğrar oldu. 9 Bir süre sonra kadın kocasına+ şöyle dedi: “Bak, iyi biliyorum ki bize her zaman uğrayan bu adam Tanrı’nın özel bir hizmetçisi.+ 10 Ne olur damda küçük bir oda+ yapalım; onun için bir yatak, masa, sandalye ve şamdan+ koyalım. Bize geldiği zaman orada kalır.”+

11 Bir gün Elişa her zamanki gibi gelip yukarıdaki odasına çıktı ve uzandı. 12 Hizmetkârı Gehazi’ye+ “Şunemli+ kadını çağır” dedi; o da Elişa’nın önüne gelsin diye kadını çağırdı. 13 Ve Elişa Gehazi’ye şöyle dedi: “Lütfen ona de ki, ‘Bizim için bunca zahmete girdin.+ Senin için ne yapabiliriz?+ Kralla+ ya da ordunun komutanıyla+ konuşmamı istediğin bir şey var mı?’” Kadın da “Hayır, bir sıkıntım yok; kendi halkımın arasında huzur içinde yaşıyorum”+ dedi. 14 Elişa, “Peki onun için ne yapılabilir?” diye sordu. O zaman Gehazi, “Aslında onun bir oğlu yok,+ kocası da yaşlı” dedi. 15 O zaman Elişa hemen “Onu çağır” dedi. O da kadını çağırdı ve kadın kapıda durdu. 16 Elişa ona, “Gelecek yıl bu vakitte kucağında bir oğlun olacak”+ dedi. Fakat kadın, “Olamaz efendim, sen Tanrı adamısın, bu hizmetçine yalan söyleme” diye karşılık verdi.

17 Ancak kadın Elişa’nın dediği gibi+ gebe kalıp ertesi yıl o vakitte bir oğul doğurdu.+ 18 Çocuk büyüdü; ve bir gün her zamanki gibi orakçıların+ yanında olan babasına gitti. 19 Babasına, “Başım! Ah, başım!”+ demeye başladı. Sonunda babası hizmetkârına “Onu al, annesine götür”+ dedi. 20 Hizmetkâr çocuğu alıp annesine götürdü. Çocuk öğleye kadar annesinin kucağında kaldı, sonra öldü.+ 21 Kadın yukarı çıkıp çocuğu Tanrı adamının+ yatağına+ yatırdı ve kapıyı kapatıp dışarı çıktı. 22 Kocasına “Lütfen bana hizmetkârlardan biriyle bir eşek gönder, Tanrı adamının yanına kadar gidip geleyim”+ diye haber yolladı. 23 Kocası, “Neden bugün ona gidiyorsun? Ne Yeni Ay+ ne de Sebt günü” dedi. Kadın da “Merak etme, bir şey yok” diye karşılık verdi. 24 Ve eşeğine palan vurup+ hizmetkârına, “Sen hayvanı sür, önden yürü, ben söylemedikçe de durma” dedi.

25 Kadın Karmel Dağına, Tanrı adamının yanına geldi. Tanrı adamı onu uzaktan görür görmez hizmetkârı Gehazi’ye,+ “Bak, Şunemli kadın geliyor” dedi. 26 “Haydi koşup onu karşıla, ‘Her şey yolunda mı? Kocan iyi mi? Çocuk iyi mi?’ diye sor.” Kadın da “Her şey yolunda” dedi. 27 Ve kadın dağa, Tanrı adamının yanına gelince onun ayaklarına sarıldı.+ Bunu gören Gehazi kadını uzaklaştırmak istedi,+ fakat Tanrı adamı+ “Kadını rahat bırak,+ çünkü içi yanıyor”+ dedi; “Yehova bunu benden gizledi,+ bildirmedi.” 28 Kadın, “Ben efendimden bir oğul diledim mi? Bana boş yere ümit verme demedim mi?”+ dedi.

29 Elişa hemen Gehazi’ye,+ “Kuşağını beline dola,+ değneğimi al+ ve yola çık” dedi; “Yolda birine rastlarsan selamlama,+ biri seni selamlarsa karşılık verme. Değneğimi çocuğun yüzüne koy.”+ 30 Bunun üzerine çocuğun annesi, “Yehova’nın hakkı için+ ve senin başın üzerine yemin ederim+ ki seni bırakmam”+ dedi. Elişa da kalkıp kadınla gitti. 31 Gehazi yolda onların önüne geçti ve değneği çocuğun yüzüne koydu, fakat çocukta ne bir ses ne de tepki vardı.+ Bu yüzden geri dönüp Elişa’yı karşıladı ve ona “Çocuk uyanmadı”+ dedi.

32 Elişa eve vardı; çocuk ölmüş ve onun yatağına yatırılmıştı.+ 33 Çocuğun yattığı odaya girip kapıyı kapattı+ ve Yehova’ya dua etmeye başladı.+ 34 Sonra kalktı, ağzı çocuğun ağzı üzerine, gözleri çocuğun gözleri üzerine, avuçları çocuğun avuçları üzerine gelecek şekilde onun üzerine kapanıp+ öylece kaldı; ve çocuğun bedeni yavaş yavaş ısındı. 35 Sonra tekrar evin içinde bir o yana bir bu yana dolaştı ve gelip çocuğun üzerine kapandı. Çocuk yedi kez aksırdı, ardından gözlerini açtı.+ 36 O zaman Elişa Gehazi’ye “Şunemli kadını+ çağır” dedi. O da kadını çağırdı, kadın geldi. Elişa ona “Oğlunu al” dedi.+ 37 Kadın içeri girip Elişa’nın ayaklarına kapandı,+ sonra oğlunu alıp çıktı.+

38 Ve Elişa Gilgal’e+ döndü. Memlekette kıtlık+ vardı. Bir gün peygamber oğulları+ onun önünde otururken+ hizmetkârına,+ “Kazanı ateşe koy ve peygamber oğullarına çorba yap”+ dedi. 39 Biri de kıra ebegümeci+ toplamaya gitti, yabani bir bitki buldu, üzerindeki acıkarpuzlardan bir etek dolusu toplayıp getirdi ve kazana doğradı; çünkü ne olduğunu bilmiyorlardı. 40 Sonra yesinler diye çorbayı önlerine koydular. Fakat ağızlarına alır almaz, “Kazanda ölüm var+ Tanrı adamı!”+ diye bağırmaya başladılar ve yiyemediler. 41 Elişa bunun üzerine “O zaman un getirin” dedi. Kazana un attıktan sonra, “Şimdi önlerine koy da yesinler” dedi. Kazanda zararlı bir şey kalmamıştı.+

42 Baal-şalişa’dan+ bir adam geldi ve Tanrı adamına hasadın ilk ürününden yapılmış ekmek+ getirdi;+ ekmek çuvalında yirmi somun arpa ekmeği+ ve taze başaklar vardı. Elişa “Bunları herkese ver yesinler”+ dedi. 43 Ancak hizmetkârı “Yüz adamın önüne bunları nasıl koyayım?”+ dedi. Elişa da, “Ver yesinler, çünkü Yehova diyor ki, ‘Yiyecekler ve artacak’”+ dedi. 44 O da önlerine koydu, yemeye başladılar ve Yehova’nın dediği gibi yiyecek arttı.+