Benyaminoğlu Kuş’un sözleri üzerine Davut’un Yehova’ya ağıtı.
7 Ey Yehova Tanrım,+ Sana sığınırım.+
Zulmedenlerden koru beni, kurtar;+
2 Beni aslan gibi parçalamasınlar,+
Kurtarıcım yanımda yokken kapmasınlar.+
3 Ey Yehova Tanrım, bir yanlış yaptıysam,+
Ellerimde bir haksızlık varsa,+
4 Beni ödüllendirene kötülükle karşılık verdiysem,+
Bana zarar veremeyen düşmanımı soyduysam,+
5 Bir düşman canıma kastetsin,+
Beni yakalasın, yere çalıp çiğnesin,
Onurumu ayaklar altına alsın. (Selah)
6 Hiddetle kalk ey Yehova,+
Bana öfke kusan düşmanlarımın karşısına çık,+
Benim için uyan;+ çünkü bu adil hüküm senin kararın.+
7 Milletler toplanıp çevreni kuşatınca,
Sen yüce makamına çık, onlara karşılık ver.
8 Evet Yehova, halklara Sen hüküm verirsin.+
Ey Yehova, doğruluğuma göre beni yargıla,+
Dürüstlüğüme+ göre hüküm ver bana.
9 Ne olur kötülerin kötülüğü son bulsun,+
Doğru insanı yurdunda kalıcı kıl.+
Adil+ Tanrı yürekleri+ ve gönülleri+ sınar.
10 Benim kalkanım Tanrı’da duruyor,+ yürekten doğru olanların kurtarıcısında.+
11 Tanrı adil Hâkimdir,+
Tanrı onlara her gün gazap yağdırır.
12 Kötü yolundan dönmeyen olursa,+ O kılıcını biler,+
Yayını gerer, kurup hazır eder.+
13 Ölüm silahlarını hazırlar;+
Yaptığı oklar alev alev yanar.+
14 Bakın! Fenalıklar kuran biri var,+
Fesada gebe ve yalan doğuracak.+
15 Bir çukur açtı, kazdıkça kazdı;+
Fakat kazdığı kuyuya kendisi düşecek.+
16 Kurduğu fesat kendi başına gelecek,+
Zorbalığı kendi tepesine inecek.+
17 Ben Yehova’yı doğruluğundan ötürü yüceltirim,+
Yüce Tanrı+ Yehova’nın ismine ilahiler söylerim.+