1. Krallar

22 Aram ile İsrail arasında üç yıl boyunca savaş olmadı. 2 Üçüncü yıl Yahuda kralı Yehoşafat+ İsrail kralının yanına indi. 3 İsrail kralı hizmetkârlarına “Ramot-gilead’ın+ aslında bize ait olduğunu biliyor musunuz?” dedi, “Oysa biz orayı Aram kralının elinden almaya çekiniyoruz.” 4 Ve Yehoşafat’a “Benimle beraber Ramot-gilead’da+ savaşmaya gelir misin?” diye sordu. Yehoşafat da İsrail kralına “Beni kendin gibi say, halkımı kendi halkın,+ atlarımı da kendi atların say” diye karşılık verdi.

5 Ancak Yehoşafat, İsrail kralına “Lütfen her şeyden önce Yehova’ya danış”+ dedi. 6 İsrail kralı da yaklaşık dört yüz peygamberi bir araya toplayıp+ “Ramot-gilead’a savaş açayım mı, yoksa vaz mı geçeyim?” diye sordu. “Git,+ Yehova orayı kralın eline verecek” dediler.

7 Fakat Yehoşafat “Burada Yehova’nın başka peygamberi yok mu? Bir de onun aracılığıyla danışalım”+ dedi. 8 İsrail kralı, Yehoşafat’a “Evet, Yehova’nın görüşünü sorabileceğimiz biri daha var,+ İmla oğlu Mikaya” dedi, “Fakat ben ondan nefret ederim,+ çünkü benim hakkımda iyi değil kötü şeyler bildirir.”+ Ancak Yehoşafat “Kral böyle söylemesin”+ dedi.

9 İsrail kralı bir saray memurunu+ çağırıp “Çabuk İmla oğlu Mikaya’yı getir”+ dedi. 10 İsrail kralı ile Yahuda kralı Yehoşafat, kraliyet giysileri içinde,+ Samiriye kapısının girişindeki harman yerinde, tahtlarında oturuyorlardı; tüm peygamberler onların önünde peygamberlik ediyordu.+ 11 Ve Kenaana oğlu Tsedekiya yaptığı demir boynuzları alıp şöyle dedi: “Yehova diyor ki,+ ‘Aramilere bu boynuzlarla vurup onları tamamen yok edeceksin.’”+ 12 Tüm diğer peygamberler de aynı sözü söyleyip “Ramot-gilead’a git, zafer senin olsun. Yehova orayı mutlaka kralın eline verecek”+ diyorlardı.

13 Mikaya’yı çağırmaya giden haberci “Bak, peygamberlerin hepsi krala iyi şeyler söyledi. Lütfen sen de onlar gibi iyi sözler söyle” dedi.+ 14 Fakat Mikaya, “Yehova’nın hakkı için,+ Yehova bana ne derse onu söylerim”+ dedi. 15 Sonra kralın huzuruna çıktı. Kral, “Mikaya, Ramot-gilead’a savaş açalım mı, yoksa vaz mı geçelim?” diye sordu. Mikaya da “Git, zafer senin olsun. Yehova orayı muhakkak kralın eline verecek”+ dedi. 16 Bunun üzerine kral “Bana sadece doğruyu söylemen için sana daha kaç defa Yehova’nın adıyla ant içireyim?”+ dedi. 17 Bunun üzerine Mikaya şöyle karşılık verdi: “Tüm İsraillileri dağlarda, çobanı olmayan koyunlar+ gibi dağılmış+ görüyorum. Yehova da ‘Bunların efendisi yok. Hepsi selametle evlerine dönsün’+ diyor.”

18 İsrail kralı, Yehoşafat’a “Ben sana hakkımda iyi şeyler değil kötü şeyler bildirir, dememiş miydim” dedi.+

19 Mikaya “O halde şimdi Yehova’nın sözünü dinle” dedi,+ “Yehova’yı tahtında otururken görüyorum,+ göklerin tüm ordusu sağında ve solunda ayakta duruyor.+ 20 Ve baktım, Yehova, ‘Ahab’ı Ramot-gilead’a saldırsın da ölsün diye kim kandıracak?’ dedi. Kimi şöyle, kimi böyle diyordu,+ 21 sonunda bir ruh+ çıkıp Yehova’nın önünde durdu ve ‘Ben onu kandırırım’ dedi. Yehova ‘Nasıl?’ diye sordu.+ 22 O da ‘Gider Ahab’ın tüm peygamberlerinin dilinde aldatıcı bir ruh olurum’+ dedi. Tanrı ‘Onu kandırırsın ve başarırsın.+ Git öyle yap’ dedi.+ 23 Ve şimdi, Yehova senin tüm bu peygamberlerinin diline aldatıcı bir ruh koydu;+ Yehova senin hakkında felaket bildirdi.”+

24 Kenaana oğlu Tsedekiya Mikaya’ya yaklaşıp yüzüne bir tokat attı+ ve “Yehova’nın ruhu seninle konuşmak için nasıl oldu da benden sana geçti?” dedi.+ 25 Bunun üzerine Mikaya, “Saklanmak için evin arka odasına+ kaçtığın gün nasıl olduğunu görürsün” diye cevap verdi.+ 26 O zaman İsrail kralı, “Mikaya’yı alıp şehir yöneticisi Amon’a ve kral oğlu Yoaş’a götürün” dedi.+ 27 “Onlara deyin ki, kral+ bu adamı hapse atmanızı+ ve kendisi selametle dönene dek ona çok az ekmek+ ve su vermenizi emrediyor.”+ 28 Mikaya “Eğer sen selametle dönersen, Yehova da benimle konuşmamış demektir.+ Ey halklar, bunu hepiniz duyun”+ dedi.

29 Ve İsrail kralı ile Yahuda kralı Yehoşafat Ramot-gilead’a çıktılar.+ 30 İsrail kralı, Yehoşafat’a “Ben kılık değiştirip savaşa öyle gireceğim,+ fakat sen kendi giysilerini giy”+ dedi. Ve İsrail kralı kılık değiştirip+ savaşa girdi.+ 31 Aram kralı da savaş arabalarının başındaki otuz iki+ komutana “Ne küçüğe ne büyüğe, yalnızca İsrail kralına saldıracaksınız” diye emretmişti.+ 32 Savaş arabalarının başındaki komutanlar Yehoşafat’ı görünce kendi kendilerine “İşte İsrail kralı” dediler+ ve dönüp ona saldırdılar; Yehoşafat feryat edip yardım istedi.+ 33 Komutanlar onun İsrail kralı olmadığını anlayınca peşini bıraktılar.+

34 Rastgele ok atan bir asker İsrail kralını zırhının ek yerinden vurdu. Bunun üzerine kral arabacısına “Dön, beni savaştan çıkar, çünkü ağır yaralandım” dedi.+ 35 O gün savaş giderek şiddetlendi; kralı Aramilerin karşısında arabada ayakta tutmak zorunda kaldılar. Kral akşama kadar can çekişti;+ yarasından akan kan savaş arabasının içine doldu.+ 36 Güneş batmak üzereyken ordugâhta “Herkes kendi şehrine, herkes kendi memleketine!” sesleri duyuldu.+ 37 Kral öldü. Onu Samiriye’ye getirdiler ve orada gömdüler.+ 38 Ve savaş arabasını Samiriye havuzunun yanında yıkarlarken Yehova’nın söylediği gibi+ köpekler gelip onun kanını yaladı+ (orada fahişeler yıkanırdı).

39 Ahab’ın dönemindeki diğer olaylar, tüm işleri, inşa ettiği fildişi ev+ ve tüm şehirler İsrail krallarının tarih kitabında+ yazılıdır. 40 Ahab uyuyup atalarına katıldı,+ yerine oğlu Ahazya+ kral oldu.

41 Asa oğlu Yehoşafat,+ İsrail kralı Ahab’ın dördüncü yılında Yahuda kralı olmuştu. 42 Yehoşafat kral olduğunda otuz beş yaşındaydı, Yeruşalim’de yirmi beş yıl saltanat sürdü; annesi Şilhi kızı Azuba’ydı. 43 Babası Asa’nın izinden gitti, o yoldan sapmadı ve Yehova’nın gözünde doğru olanı yaptı.+ Ne var ki yüksek yerler ortadan kaldırılmadı. Halk hâlâ oralarda kurban kesiyor ve kurban dumanı sunuyordu.+ 44 Yehoşafat İsrail kralıyla barış içinde kaldı.+ 45 Yehoşafat’ın dönemindeki diğer olaylar, yaptığı büyük işler ve savaşlar Yahuda krallarının tarih kitabında+ yazılıdır. 46 Yehoşafat babası Asa’nın zamanından kalmış tapınak oğlanlarının+ hepsini ülkeden kovdu.+

47 O sıralarda Edom’da+ kral yoktu; başta bir kral naibi bulunuyordu.+

48 Yehoşafat Ofir’e gidip altın getirecek Tarşiş+ gemileri yaptı; fakat gemiler oraya gidemeden Etsyon-geber’de parçalandılar.+ 49 O zaman Ahab oğlu Ahazya, Yehoşafat’a “Senin hizmetkârlarınla beraber gemilerde benim hizmetkârlarım da gitsin” dedi, fakat Yehoşafat kabul etmedi.+

50 Yehoşafat uyuyup atalarına katıldı+ ve Davut Şehrinde+ atalarının yanına gömüldü. Yerine oğlu Yehoram+ kral oldu.

51 Ahab oğlu Ahazya,+ Yahuda kralı Yehoşafat’ın on yedinci yılında Samiriye’de İsrail kralı oldu ve saltanatı iki yıl sürdü. 52 O, Yehova’nın gözünde kötü olanı yaptı;+ babasının,+ annesinin+ ve İsrail’i suça sürükleyen+ Nebat oğlu Yeroboam’ın+ izinden yürüdü. 53 Babasının yaptıklarının hepsini o da yaptı. Baal’e+ kulluk etmeye, onun önünde eğilmeye ve İsrail’in Tanrısı Yehova’yı öfkelendirmeye+ devam etti.