Başlangıç
19 İki melek akşam vakti Sodom’a vardılar. Lût Sodom şehrinin kapısında oturuyordu.+ Onları görünce karşılamak için ayağa kalkıp önlerinde eğildi.+ 2 “Efendilerim” dedi, “Rica ederim bu kulunuzun evine gelin, ayaklarınız yıkansın ve geceyi bizde geçirin.+ Sonra, erkenden kalkar yolunuza gidersiniz.”+ Onlar ise “Hayır, şehir meydanında geceleyeceğiz”+ dediler. 3 Fakat Lût çok ısrar etti.+ O zaman adamlar oradan Lût’un evine gitti. Lût onlara sofra kurdu,+ mayasız ekmek pişirdi,+ onlar da yedi.
4 Daha yatmamışlardı ki, Sodom erkekleri, gencinden yaşlısına şehrin bütün adamları bir güruh+ halinde Lût’un evini sardı.+ 5 Lût’a seslenip “Bu gece evine gelen adamlar nerede? Onları dışarı çıkarıp bize ver; onlarla yatalım”+ diye bağrışıyorlardı.
6 Sonunda Lût evin girişine, onların karşısına çıktı; kapıyı arkasından kapadı. 7 “Ne olur kardeşlerim, kötülük etmeyin”+ dedi. 8 “Size yalvarıyorum, erkek eli değmemiş+ iki kızım var. Onları size vereyim, istediğinizi yapın.+ Fakat o adamlara bir şey yapmayın,+ çünkü onlar çatımın gölgesine sığındı.”+ 9 Bunun üzerine “Çekil önümüzden!” diye bağırdılar, “Bu adam buraya dışarıdan gelip+ yerleştiği halde başımıza hâkim kesiliyor.+ Şimdi sana daha beterini yaparız.” Lût’un üzerine yürüyüp onu itip kakmaya+ başladılar; neredeyse kapıyı kıracaklardı.+ 10 O zaman iki adam ellerini uzatıp Lût’u evin içine çektiler ve kapıyı kapadılar. 11 Kapı önündekilerin hepsini de, küçüğünden büyüğüne+ kör ettiler.+ Öyle ki kapıyı aramaktan yoruldular.+
12 Adamlar Lût’a “Burada başka akraban var mı?” diye sordu. “Damatlarını, oğullarını, kızlarını ve şehirde kimin varsa hepsini buradan çıkar!+ 13 Burayı yok edeceğiz, çünkü onların yüzünden yükselen feryatlar Yehova’ya dek erişti+ ve Yehova şehri yok etmek üzere bizi gönderdi.”+ 14 Bunun üzerine Lût gidip kızlarıyla evlenecek olan damatlarıyla konuştu. “Kalkın, şehirden çıkın, çünkü Yehova burayı yok edecek!”+ dedi. Fakat onun sözleri damatlarına şaka gibi geldi.+
15 Şafak sökerken melekler Lût’u acele ettirip “Kalk, karınla iki kızını alıp buradan çık,+ yoksa şehrin kötülüğü içinde sen de yok olursun”+ dediler. 16 Lût ağır davrandı.+ Fakat Yehova ona acıdığından,+ adamlar Lût’la karısını ve iki kızını kollarından tutup şehrin dışına doğru götürdü.+ 17 Dış mahallelere varır varmaz, adamlardan biri, “Canını kurtarmak için kaç!+ Arkana bakma+ ve bu havzada*+ durma! Dağlara kaç, yoksa yok olup gidersin!”+ dedi.
18 O zaman Lût, “Ne olur Yehova, lütfen! 19 Sana yalvarırım” dedi. “Kuluna lütfettin+ ve canımı kurtararak+ bana çok büyük vefa*+ gösterdin. Fakat ben, ben dağlara kaçamam; çünkü felaket bana erişir, ölürüm.+ 20 Yalvarırım, şu yakındaki şehre kaçayım, nasıl olsa orası küçük bir yer. Ne olur izin ver de oraya kaçıp canımı kurtarayım. Bu Senin için küçük bir şey değil mi?”+ 21 Bunun üzerine ona “Peki bu dediğini de kabul ediyorum;+ sözünü ettiğin şehri yıkmayacağım”+ dedi. 22 “Çabuk o şehre kaç, sen oraya varmadan bir şey yapamam.”+ Bu nedenle şehre Tsoar*+ adını verdi.
23 Lût Tsoar’a vardığında diyarın üzerine güneş doğmuştu.+ 24 O zaman Yehova, Sodom ve Gomorra üzerine göklerden kükürt ve ateş yağdırdı.+ Yehova’dan gelen ateş, 25 bu şehirleri, tüm o havzayı altüst etti; şehirlerin halkını da topraktaki bitkileri de yok etti.+ 26 Bu arada, karısı Lût’un arkasında kalmıştı, geriye bakıyordu ve o tuzdan bir direk oldu.+
27 İbrahim sabah erkenden yola çıkıp daha önce Yehova’nın önünde durduğu yere gitti.+ 28 Aşağıya, Sodom ve Gomorra şehirlerine baktı, tüm havzaya göz gezdirdi. Yerden koyu bir duman yükseliyordu; ocaktan çıkan duman gibiydi.+ 29 Tanrı havzadaki şehirleri yok ederken İbrahim’i unutmamış, Lût’un yaşadığı bölgedeki şehirleri yakıp yıkarken, Lût’u bu yıkımın ortasından çıkarmıştı.+
30 Lût Tsoar’da+ yaşamaktan korktuğundan oradan ayrıldı ve iki kızıyla birlikte dağlık bölgede oturmaya başladı.+ Kızlarıyla bir mağaraya yerleşti. 31 Bir gün büyük kız küçüğüne, “Babamız yaşlı, herkes gibi biz de evlenmeye kalksak buralarda öyle biri yok”+ dedi. 32 “Gel, babamıza şarap içirip+ onunla yatalım da babamızın+ soyunu sürdürelim.”
33 Böylece bütün gece babalarına şarap içirdiler;+ büyük kız içeri girip babasıyla yattı. Fakat Lût, kızın yattığını da kalktığını da fark etmedi. 34 Ertesi gün büyük kız küçüğüne, “Dün gece babamla ben yattım” dedi. “Bu gece yine ona şarap içirelim, sen de gidip onunla yat ki babamızın soyunu sürdürelim.” 35 Böylece o gece de babalarına durmadan şarap içirdiler; sonra küçük kız gidip babasıyla yattı. Fakat Lût onun yattığını da kalktığını da fark etmedi. 36 Lût’un iki kızı da babalarından hamile kaldı.+ 37 Bir süre sonra büyük kızın bir oğlu oldu ve adını Moab+ koydu. Bugün hâlâ Moaboğulları diye bilinen halkın atası budur.+ 38 Küçük kızın da bir oğlu oldu ve adını Ben-ammi koydu. Bugün hâlâ Ammonoğulları+ diye bilinen halkın atası budur.