Davut’un, oğlu Abşalom’dan kaçtığı sırada yazdığı mezmur.+
3 Ah Yehova, düşmanlarım neden bu kadar çoğaldı?+
Neden bunca kişi bana karşı ayaklandı?+
2 Benim için diyorlar ki,
“Tanrı onu kurtarmaz.”+ (Selah)
3 Yine de ey Yehova, Sen etrafımda kalkansın,+
Onurum+ Sensin, başımı dik tutansın.+
4 Ben Yehova’ya seslenirim,
Kutsal dağından bana cevap verir.+ (Selah)
5 Ben yatıp uykuya dalacağım;
Desteğim Yehova’dır, mutlaka uyanacağım.+
6 On binler kuşatsa da dört yanımı,
Onlardan korkmayacağım.+
7 Kalk+ ey Yehova! Kurtar beni+ Ey Tanrım!+
Sen düşmanlarımın çenesine vurursun,+
Kötülerin dişlerini kırarsın!+
8 Yehova, kurtuluş Senden gelir.+
Bereketin halkının üzerindedir.+ (Selah)