Ezgiler Ezgisi

1 Süleyman’ın yazdığı+ ezgiler ezgisi.+ 2 “Senin dudakların öpsün beni.+ Çünkü sevgini ifade edişin şaraptan da hoş.+ 3 Sürdüğün yağların+ kokusu ne güzel. Adın da, başa dökülen hoş kokulu yağ gibi.+ Bu yüzden kızlar seviyor seni. 4 Al beni yanına,+ birlikte kaçalım. Kral beni kendi odalarına götürüyor!+ Gel, seninle sevinip neşelenelim. Şaraptan çok senin sevgi ifadelerini analım.+ Kızlar seni sevmekte ne kadar haklı!+

5 Ey Yeruşalim kızları,+ kara bir kızım ben Kedar çadırları+ gibi; ama alımlıyım Süleyman’ın çadır kumaşları+ gibi. 6 Esmerim diye öyle bakmayın, beni güneş yaktı. Anamın oğulları bana kızmış, beni bağlara bekçilik etmeye göndermişti; bu yüzden kendi bağıma+ bekçilik edemedim.

7 Ey gönlümün sevdiği,+ nerede çobanlık ediyorsun,+ öğlenleri sürünü nerede yatırıyorsun, söyle bana. Söyle ki arkadaşlarının sürüleri arasında, yas giysilerine bürünmüş bir kadın gibi dolaşmayayım.”

8 “Ey güzeller güzeli,+ bilmiyorsan, git sürünün izlerini takip et, oğlaklarını çoban çadırları yanında otlat.”

9 “Firavunun arabalarına koştuğum kısrağa benzetirim seni,+ ey sevdiğim.+ 10 Saç örgülerinin arasında yanakların ne güzel, gerdanlığının+ sardığı boynun ne zarif! 11 Sana gümüş süslerle bezeli altın taçlar yapalım.”+

12 “Kral, sofrasında otururken bile, hintsümbülüm+ kokusunu+ yaydı. 13 Benim için sevgilim, geceyi göğsümde+ geçirecek bir mürrüsafi+ kesesi. 14 Benim için sevgilim, En-gedi+ bağlarında bir salkım kına çiçeği.”+

15 “Ne güzelsin sevdiğim,+ ah ne güzelsin! Gözlerin adeta güvercin gözleri.”+

16 “Güzel olan sensin+ sevgilim! Hem de çok hoşsun! Yeşilliklerdir bizim divanımız.+ 17 Sedir+ ağaçlarıdır konağımızın kirişleri, ardıç ağaçları da mertekleri.”