Luka

4 İsa Ürdün Irmağından kutsal ruhla dolu olarak döndü ve ruhun yönlendirmesiyle çölde+ kırk gün dolaştı. 2 Bu süre boyunca İblis onu ayartmaya+ çalıştı. İsa o günlerde hiçbir şey yemedi ve kırk günün+ sonunda acıktı. 3 Bunun üzerine İblis, “Eğer sen Tanrı oğluysan, şu taşa söyle ekmek olsun” dedi. 4 Fakat İsa, “‘İnsan yalnız ekmekle yaşamaz’ diye yazılmıştır”+ dedi.

5 Sonra İblis, İsa’yı yüksek bir yere çıkararak bir anda yeryüzünün tüm krallıklarını ona gösterdi 6 ve şunları söyledi: “Tüm bunların yetkisini+ ve ihtişamını sana vereceğim, çünkü o bana teslim edilmiştir; istediğim kişiye veririm.+ 7 Eğer önümde bir tapınma hareketi+ yaparsan tüm bu yetki senin olacak.” 8 İsa şöyle karşılık verdi: “‘Tanrın+ Yehova’ya tapınacak ve yalnız O’na ibadet edeceksin’ diye yazılmıştır.”+

9 Sonra İblis onu Yeruşalim’e götürüp mabedin burcuna çıkardı+ ve şunları söyledi: “Eğer sen Tanrı oğluysan, kendini buradan aşağı at.+ 10 Çünkü yazıldığına göre ‘O, meleklerine seni korumaları için emir verecek’+ 11 ve ‘Ayağın hiç taşa çarpmasın diye, seni elleri üzerinde taşıyacaklar.’”+ 12 İsa ona şu cevabı verdi: “‘Tanrın Yehova’yı sınamayacaksın’ denmiştir.”+ 13 Bütün bu ayartma çabalarının sonunda İblis, onun peşini bırakıp başka bir fırsat kollamaya başladı.+

14 İsa ruhun gücüyle dolu olarak Celile’ye döndü.+ Hakkında konuşulan olumlu şeyler tüm o yöreye yayılıyordu.+ 15 Ayrıca havralarda Tanrı’nın sözünü öğretmeye başladı; herkesten saygı görmekteydi.+

16 İsa büyüdüğü Nasıra+ şehrine geldi; alışageldiği gibi Sebt günü havraya gitti+ ve okumak için ayağa kalktı. 17 Kendisine İşaya peygamberin yazılarını içeren tomar verildi. İsa tomarı açtı ve şu sözlerin yazılı olduğu yeri buldu: 18 “Yehova’nın ruhu+ üzerimdedir. Çünkü O beni, yoksullara müjdeyi vermem için meshetti; tutsaklara özgürlük, körlere gözlerinin açılacağı haberini bildirmek; ezilenleri kurtarmak+ 19 ve Yehova’nın kabul yılını duyurmak için gönderdi.”+ 20 Sonra tomarı dürüp hizmetçiye geri verdi ve yerine oturdu. Havradaki herkesin bakışları ona takılıp kalmıştı. 21 Onlara, “Duyduğunuz bu ayetler bugün yerine geldi”+ dedi.

22 Orada bulunanların hepsi onu övmeye başladılar. Ağzından çıkan güzel sözlere+ hayran kalmışlardı. Birbirlerine “Bu Yusuf’un oğlu değil mi?” diye soruyorlardı.+ 23 Bunun üzerine İsa onlara şöyle dedi: “Tabii bana, ‘Ey hekim,+ önce kendini iyileştir’ sözünü hatırlatacaksınız. ‘Kefernahum’da+ yaptığını duyduğumuz şeyleri+ burada, memleketinde de yap’+ diyeceksiniz.” 24 Sonra şöyle devam etti: “Aslında hiçbir peygamber kendi memleketinde kabul görmez. 25 Örneğin, size bir gerçeği söyleyeyim: İlya’nın zamanında, gök üç yıl altı ay kapanıp tüm memlekette büyük bir kıtlık meydana geldiğinde, İsrail’de birçok dul kadın vardı.+ 26 Fakat İlya bunlardan hiçbirine gönderilmedi; ancak Sayda diyarında Tsarefat*+ şehrindeki bir dul kadına gönderildi. 27 Yine, Elişa peygamberin zamanında İsrail’de birçok cüzamlı vardı; onlardan hiçbiri temizlenmedi, ama Suriyeli Naaman temizlendi.”+ 28 Havrada bu sözleri duyan herkes öfkeyle doldu.+ 29 Ayağa kalkıp İsa’yı apar topar şehrin dışına çıkardılar. Onu şehirlerinin kurulu olduğu dağın yamacına götürdüler ve aşağıya atmak istediler.+ 30 Fakat İsa aralarından sıyrılıp gitti.+

31 Sonra Celile bölgesindeki Kefernahum şehrine gitti.+ Sebt günü halka Tanrı’nın sözünü öğretiyordu. 32 Dinleyenler onun öğretme tarzına şaşıp kaldılar,+ çünkü büyük bir yetkiyle konuşuyordu.+ 33 O sırada havrada kötü ruhun etkisinde+ cinli bir adam vardı ve şöyle haykırıyordu: 34 “Ey Nasıralı+ İsa, bizden ne istiyorsun?+ Bizi yok etmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum,+ Tanrı’nın Kutsal Kulusun.”+ 35 Fakat İsa “Sus ve ondan çık!” diyerek ruhu azarladı. Cin, adamı insanların ortasında yere savurduktan sonra zarar vermeden ondan çıktı.+ 36 Bunun üzerine, herkesi büyük bir şaşkınlık aldı. “Bu nasıl bir konuşma böyle? Kötü ruhlara güç ve yetkiyle emrediyor, onlar da çıkıyor” diye aralarında konuşmaya başladılar.+ 37 Böylece İsa’yla ilgili haberler o yörede her bir köşeye yayılıyordu.+

38 İsa havradan çıktıktan sonra Simun’un evine gitti. Simun’un kaynanası hastaydı ve yüksek ateşle yatıyordu. İsa’dan ona yardım etmesini rica ettiler.+ 39 Kadının yanına gelen İsa, üzerine doğru eğilerek ateşi azarladı+ ve kadının ateşi düştü. Kadın hemen ayağa kalktı ve onlara hizmet etmeye başladı.+

40 Güneş batarken, insanlar çeşitli rahatsızlıkları olan hastalarını İsa’ya getirdiler. İsa her birinin üzerine ellerini koyarak onları iyileştirdi.+ 41 Birçoklarından da cinler çıkıyor,+ “Sen Tanrı’nın Oğlusun”+ diye bağırıyorlardı. Fakat İsa onları azarlayarak konuşmalarına izin vermiyordu,+ çünkü onun Mesih olduğunu+ biliyorlardı.+

42 Sabah olunca, İsa dışarıya çıktı ve ıssız bir yere gitti.+ Halk her yerde onu aramaya başladı; onu bulduklarında yanlarından ayrılmasını engellemeye çalıştılar. 43 Fakat İsa onlara, “Tanrı’nın krallığı hakkındaki iyi haberi diğer şehirlere de bildirmeliyim, çünkü ben bunun için gönderildim”+ dedi. 44 Böylece gidip Yahudiye’deki havralarda iyi haberi duyurdu.+