Maskil. Asaf’ın+ mezmuru.
78 Kanunuma kulak ver ey halkım;+
Ağzımdan çıkan sözlere kulağını aç.+
2 Ağzımı özdeyişlerle açacağım,+
Dilimden eski zaman bilmeceleri dökülecek.+
3 Duyduğumuz, bildiğimiz sözler,+
Babalarımızın bize anlattığı şeyler.+
4 Biz de onların torunlarından gizlemedik,+
Hepsini gelecek nesillere anlattık,+
Yehova’nın övülecek işlerini, gücünü,+
Ve yaptığı harikaları.+
5 O Yakup’a bir hatırlatıcı verdi,+
İsrail’e bir kanun koydu,+
Çocuklarına öğretsinler diye,+
Atalarımıza emirler verdi.+
6 Öyle ki gelecek nesil, doğacak çocuklar bunları bilsin,+
Onlar da kalkıp kendi çocuklarına anlatsın.+
7 Tanrı’ya güven duysunlar,+
Tanrı’nın yaptıklarını unutmasın,+ emirlerine uysunlar.+
8 Ataları gibi olmasınlar;+
Onlar gibi inatçı ve isyankâr bir nesil,+
Tanrı’ya sadakatsiz bir halk,+
Yüreğini hazırlamamış bir nesil olmasınlar.+
9 Oklarını kuşanmış, nişancı Efraimoğulları,+
Savaş gününde geri çekildiler.+
10 Tanrı’nın ahdine uymadılar,+
Kanununun gösterdiği yolda yürümeyi reddettiler.+
11 O’nun yaptıklarını,+
Gösterdiği harikaları da unutmaya başladılar.+
12 Oysa O, Mısır diyarında,+ Tsoan topraklarında,+
Atalarının gözü önünde olağanüstü işler yaptı.+
13 Geçsinler diye denizi yardı,+
Suları bir bent gibi tuttu.+
14 Onlara gündüzün bulutla,+
Ve bütün gece ateş ışığıyla yol gösterdi.+
15 Bol bol su içsinler diye çölde kayaları yardı,+
Onlara içirdiği sular, coşkun kaynaklar gibiydi.+
16 Sarp kayadan akarsular çıkardı,+
Suları ırmak gibi akıttı.+
17 Fakat çorak topraklarda Yüceler Yücesine isyan edip,+
O’na karşı daha çok günah işlediler,+
18 Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek+
Yüreklerinde Tanrı’yı sınadılar.+
19 Tanrı’ya karşı söylenmeye başladılar,+
“Tanrı çölde sofra kurabilir mi?”+ dediler.
20 Sular aksın, dereler taşsın diye,+
Kayaya vurdu,+
Ve onlar “Ekmek de verebilir mi?+
Halkına yiyecek sağlayabilir mi?”+ dediler.
21 Yehova bunu duydu ve hiddetlendi,+
Ve Yakup’a ateş püskürdü,+
İsrail’e öfkesi kabardı.+
22 Çünkü Tanrı’ya iman etmiyorlardı,+
Kendilerini kurtaracağına güvenmiyorlardı.+
23 O da yukarıda bulutlu göklere emretti,
Ve göğün kapılarını açtı.+
24 Onlar yesin diye man yağdırdı,+
Göklerin tahılını verdi onlara.+
25 İnsan, kudretlilerin+ ekmeğini yedi;
Doysunlar diye Tanrı yiyecek gönderdi.+
26 Göklerde bir doğu rüzgârı estirdi,+
Ve gücüyle bir güney rüzgârı üfledi.+
27 Üzerlerine toz gibi yiyecek yağdırdı,+
Kuşlar denizlerin kumu gibiydi.+
28 Onları konak yerinin ortasına,+
Çadırlarının etrafına indirdi.+
29 Tıka basa yediler, doydular,+
Onlara istediklerini verdi.+
30 Yedikleri daha ağızlarındayken,+
Daha da çok yiyecek istediler.
31 Ve Tanrı’nın gazabı onlara karşı kabardı,+
Güçlü kuvvetli olanları öldürmeye başladı;+
İsrail’in genç yiğitlerini yere serdi.
32 Bütün bunlara rağmen daha da çok günah işlediler,+
O’nun harika işlerine iman etmediler.+
33 Bu yüzden onların günlerini bir soluk gibi bitirdi,+
Yıllarını bir felaketle sona erdirdi.
34 Tanrı ne zaman onları öldürse, o zaman O’nu aradılar,+
O zaman O’na yöneldiler ve danıştılar.+
35 Tanrı’nın kendi kayaları+ olduğunu ancak o zaman hatırladılar,
Yüceler Yücesi Tanrı’nın onlar için öç aldığını o zaman anladılar.+
36 Dilleriyle O’nu aldatmaya çalıştılar,+
Ağızlarıyla yalanlar düzmeye uğraştılar.+
37 O’na bağlı kalmaya yürekten kararlı değillerdi,+
O’nun ahdine sadık kalmadılar.+
38 O yine de merhametliydi;+ suçlarını örttü,+ onları mahvetmedi,+
Birçok kez öfkelenmekten vazgeçti,+
Bütün gazabını ortaya sermedi.
39 Onların etten kemikten olduğunu,+
Ruhun çıkınca geri dönmediğini unutmadı.+
40 Çölde kaç kez O’na isyan ettiler,+
Issız topraklarda O’nu incittiler.+
41 Tanrı’yı tekrar tekrar sınadılar,+
İsrail’in Kutsalına acı verdiler.+
42 O’nun güçlü elini hatırlamadılar,+
Onları düşmandan kurtardığı günü unuttular.+
43 Mısır’da alametlerini nasıl gösterdiğini,+
Ve Tsoan topraklarındaki mucizelerini;+
44 Kendi akarsularından içemesinler diye,+
Nil kanallarını nasıl kana çevirdiğini unuttular.+
45 Onları yiyip bitirsin diye atsinekleri,+
Mahvolsunlar diye kurbağalar gönderdi.+
46 Ekinlerini hamamböceklerine verdi,
Emeklerinin ürününü de çekirgelere.+
47 Asmalarını doluyla,+
Firavunincirlerini iri dolu taneleriyle yok etti.+
48 Yük hayvanlarını doluya,+
Sürülerini şiddetli ateşe teslim etti.
49 Yakıcı öfkesini üzerlerine gönderdi,+
Hiddet, gazap ve sıkıntı yağdırdı,+
Bölük bölük melekler felaket getirdi.+
50 Öfkesine yol verdi,+
Canlarını ölümden esirgemedi,
Yaşamlarını salgın hastalığın pençesine verdi.+
51 Ve sonunda Mısır’ın ilk çocuklarını,+
Kudretlerinin ilk meyvesini Ham’ın çadırlarında vurdu.+
52 Ve halkını oradan koyunlar gibi çıkardı,+
Onları çölde bir sürü gibi güttü.+
53 Onlara güvenlik içinde yol gösterdi ve dehşete kapılmadılar;+
Düşmanları ise denize gömüldü.+
54 Onları Kendi kutsal topraklarına,+
Sağ eliyle edindiği bu dağlık bölgeye getirdi.+
55 Onlar uğrunda milletleri tek tek kovdu,+
O toprakları onlara ölçü ipiyle bölüştürdü,+
Ve İsrail kabilelerini kendi evlerinde oturttu.+
56 Onlar ise Tanrı’yı sınamaya, Yüceler Yücesine başkaldırmaya başladılar,+
O’nun hatırlatmalarına uymadılar.+
57 Onlar da ataları gibi döneklik ettiler, haince davrandılar,+
Gevşek bir yay gibi hedeften saptılar.+
58 Yaptıkları yüksek yerlerle O’nu öfkelendirdiler,+
Oyma putlarıyla O’nu kıskandırdılar.+
59 Tanrı bunları duydu,+ çok öfkelendi,+
Ve İsrail O’nun gözünden büsbütün düştü.+
60 Sonunda Şilo’daki mekânını bıraktı,+
İnsanoğulları arasında oturduğu çadırdan ayrıldı.+
61 Kuvvetini esarete gönderdi,+
Güzelliğini düşmanın eline verdi.+
62 Ve halkını kılıca teslim etti,+
Mirasına karşı gazaplandı.+
63 Gençlerini ateş yuttu,
Kızlarına düğün türküsü yakılmaz oldu.+
64 Kâhinleri kılıçla yere serildi,+
Dulları gözyaşı dökmedi.+
65 O zaman Yehova, uykudan uyanan biri gibi,+
Şarabın ardından ayılan bir yiğit gibi kalktı.+
66 Önünden kaçan düşmanlarını vurdu,+
Onları devirler boyu yüzkarası etti.+
67 Ve Yusuf’un çadırını reddetti,+
Efraim kabilesini de seçmedi.+
68 Fakat Yahuda kabilesini,+
Sevdiği Sion Dağını seçti.+
69 Ve mabedini dağların dorukları gibi inşa etti,+
Sonsuza dek dursun diye kurduğu yeryüzü gibi.+
70 Ve kulu Davut’u seçti,+
Onu koyun ağıllarından çıkardı.+
71 Sürüdeki emzikli koyunların peşinden aldı,+
Halkı Yakup’a çobanlık etsin,+
Mirası İsrail’i gütsün diye başa geçirdi.+
72 O da sadık bir yürekle onlara çobanlık etti,+
Becerikli elleriyle halka yol gösterdi.+