İblis’e Yer Verme!

“Öfkenizin üzerine güneş batmasın, ne de İblise yer verin.”—Efesoslular 4:26, 27.

 1. Petrus, İblis’i nasıl tanımladı ve korunmak için hangi uyarıyı yaptı?

TEHLİKELİ bir canavar, aramızda gizli gizli dolaşıyor. İsa’nın takipçilerini yutmak için doymak bilmez bir arzu besliyor. Petrus: “Ayık olun, uyanık olun; hasmınız İblis kimi yutacağını arıyarak gümürdenen aslan gibi dolaşıyor; . . . . ona karşı imanda sabit durun . . . . Bütün inayetlerin Allahı, sizi bir müddet elem çektikten sonra kendisi . . . . pekiştirecek, kuvvetlendirecektir” uyarısında bulunuyor.—I. Petrus 5:8-10.

 2. (a) Hangi koşullar bizi Şeytan’a karşı savunmasız kılabilir? (b) İrtidatın kurbanı olan bir kimse neden kendinden başka kimseyi suçlayamaz? (c) İblis’in, Yahuda İskariyot’un yüreğine İsa’ya ihanet fikrini koymasına onun hangi zayıflığı yol açtı?

² İblis’in ve ajanları olan gerek cinlerin, gerekse de insanların, her kemirici şüpheden, kişinin her ciddi kusurundan, imanda ruhen kuvvetli kalmağa gayret ederken yapılan her ihmalkâr davranıştan yararlanmak üzere hazır beklediklerinden emin olmalıyız. Fakat Yehova’nın Sözü, İblis’e karşı kuvvetle durduğumuzda, onun bizi yutamayacağına dair güven vermektedir. (Yakub 4:7) Örneğin, irtidat kaçınılmaz bir şey olmadığından, hiç kimse istemediği halde onun kurbanı olmaz, kişi bunu bizzat seçer. Hiç kimsenin kaderi imanından vazgeçmesi için önceden çizilmemiştir. Bu konuda yüreğin saiki rol oynar. Yuhanna’nın “bizden çıktılar, fakat bizden değildiler” sözleri doğrudur. (I. Yuhanna 2:19) Fakat onlar, ya irtidat yolunu seçtiklerinden ya da başta Yehova’nın teşkilatına kötü saikle girdiklerinden dolayı, bu durum olmuştur. Yahuda İskaryot, İsa’nın 12 resulünden biri olarak seçildiğinde, iyi bir yüreğe sahipti; fakat İblis, onun açgözlülük yönünde gösterdiği zayıflığından yararlandı. İsa’nın ihanete uğradığı geceden önce bile, “İblis onu ele vermesini Simun oğlu Yahuda İskaryotun yüreğine zaten koymuş”tu.—Yuhanna 13:2.

 3. Hangi etkenler bir kimsenin irtidat kurbanı olmasına zemin hazırlayabilir?

³ Bir kimse, kendi bencil fikirleri, ihtiras dolu arzuları, seçtiği arkadaşlar ve çevresinin düşünüş tarzına şekil verip kendi iradesini yönlendirmesine izin verdiğinden dolayı yoldan sapar. Pavlus, ‘bir kere aydınlatılmış ve semavi vergiden tatmış oldukları halde, yoldan sapmış olanlardan’ söz etti. (İbraniler 6:4-6) Devamlı tetikte olmazsak, İblis, kurnaz propagandası sayesinde, irtidat fikrine karşı yüreklerimizi meylettirebilir. Fakat İblis, bir kimseyi, acaba nasıl irtidat kurbanı haline getirebilir?

 4. Acılık ve içerleme duygularına yenik düşüp her şeyde kusur buluyorsak, ne olabilir?

⁴ Acı duygular, içerlemeler, her yerde kusur bulmalar, Şeytan’ın değerlendirdiği olağan tutumlardır. Bu duygular, sevgi ve takdire yer bırakmayacak şekilde kuvvetli olarak gelişebilir. Örneğin, çözülmemiş bazı problemlerden rahatsız olmağa devam eden bir kimse, bundan kızgınlık duyabilir ve hayati olan ibadetlerden uzak kalmakta kendisini haklı görebilir. O, kızgın durumda uzun bir süre kalmakla ‘İblis’e yer verir.’ (Efesoslular 4:27) Rahatsız olan kişi, kardeşini “yetmiş kere yedi” kez bağışlayacağı ve sinirlerini bozan durumları, Hıristiyan nitelikleri geliştirmek üzere fırsat olarak kullanacağı yerde, sadece kardeşinin zayıf taraflarını görür. (Matta 18:22) Böyle bir zihni tutum içindeyken, birisi gelip kendisine Yehova’nın teşkilatının bunaltıcı veya kısıtlayıcı olduğunu ya da bazı hayati öğretilerde yanıldığını söylerse, içinde acı duygular uyanan yüreği, bu asılsız iddiaları kabul edebilir. Şu halde acı ve içerleme duygularının gelişmesine izin vermemek ne kadar hayatidir! Öfkenin üzerine güneş batmasın. Bunun yerine yaşamında sevginin tüm yönleri geliştirip onu belirgin kıl.

 5. (a) Bir kimsenin gururu veya davranışını düzeltmesi yönünden verilen öğütlere gücenmesi, kendisi için nasıl bir tuzak olabilir? (b) Alçakgönüllük, imanda sabit kalmak yönünden nasıl rol oynar?

⁵ Acaba yüreğinin ve zihninin başka hangi tutumları, İblis’in aradığı şeylerdir? Gurur, kişinin kendisine fazla önem vermesi, onun sahip olduğunu sandığı itibarını görmemelerine içerlemesi gibi durumlar var. Bunların hepsi İblis’in kullandığı tuzaklardır. (Romalılar 12:3) Kötü bir alışkanlığından veya tutumundan dolayı bir öğüt aldıysan hatta tedip edildinse bu da İblis’in seni doğru bir taşkilat içinde olup olmadığını düşünmeye yöneltmesi için ideal bir ortam olabilir. Bu yüzden alçakgönüllü olmağa devam et. ‘En küçüklerden biri gibi davranmak seni hoşnut etsin. Gururunun veya kendine fazla önem verme eğiliminin, imanda sendelemene neden olmasına izin verme.—Luka 9:48; I. Petrus 5:9.

 6, 7. (a) Sabırsızlık sonucu, İblis’in hemen yararlanacağı belirtilerden bazıları nelerdir? (b) Bir kimsenin hikmeti eksikse, ne yapılmalıdır?

⁶ Sabırsızlık da İblis’in aradığı başka bir niteliktir. Bazen değişiklikler yapmanın gerektiğini düşünebilir ve hemen hareket, veya bir cevap bekleriz. ‘Bu problem, ya da şimdi çözülür, ya da ben bu işte yokum. Bu soruma ya şimdi cevap verilir, ya da daha fazla devam edemem. Yıllardan beri, Armagedon’un ve yeni sistemin “eşiğinde” olduğumuz söyleniyor. Artık beklemekten yoruldum.’ Sabırsız davrandığın bu durumlarda İblis’in, şüphe tohumlarını ekmeğe ve seni isyana davet etmeye hazır olduğuna şüphen olmasın. Tahammül ve iman gereklidir.—İbraniler 10:36, 39.

⁷ Yakub şunları yazdı: “Sabır kendi işini tamamlasın ki, bir şeyde eksiğiniz olmıyarak, kâmil ve tam adamlar olasınız. Fakat eğer sizden birinin hikmeti eksikse, herkese cömertlikle ve tekdir etmeden veren Allahtan istesin, ve kendisine verilecektir. Fakat bir şeyden şüphe etmiyerek imanla istesin; çünkü şüphe eden adam yelle sürüklenen ve dalgalanan denizin çalkalanmasına benzer. Çünkü bütün yollarında kararsız, iki yürekli adam, Yehova tarafından bir şey alacağını sanmasın”. (Yakub 1:4-8) Cevabını hemen isteyerek sabırsız davrandığından veya Tanrı’nın, vaatlerini tutacağından şüphelendiğinden dolayı, İblis’in seni irtidat etmeğe yöneltmesine izin verme, Sabırla davran, müteşekkir ol. Yehova’yı bekle.—Mezmur 42:5.

 8. Otoriteye karşı isyan etmeğe eğilimli olmak, İblis’in, bir kimseyi Mukaddes Yazılardaki kısıtlamaları üzerinden atmak üzere ayartmasına nasıl yol açabilir?

⁸ İblis, bizi Tanrı’dan uzaklaştırmak üzere bundan başka neleri de kullanıyor? Yehova’nın hizmetçilerini, aralarında önderlik edenleri eleştirmeğe sevk ederek daima isyana teşvike çalışmamış mıdır? Bazıları ‘ihtiyarlar meseleyi anlamıyorlar. Onlar çok eleştirici, çok şeyler isteyen kişilerdir’ diyebilirler. Hatta bir kimse daha da ileri gidip, Yehova’nın Şahitlerinin yönetim kurulunun veya sorumluluk taşıyan diğer biraderlerin vicdan özgürlüğüne ve kişinin Mukaddes Yazıları yorumlama “hakkına” bile karıştıklarını iddia edebilir. Oysa Yusuf’un alçakgönüllülükle söylediği şu sözleri unutmayalım: ‘Yorumlamalar Tanrı’ya ait değil mi?’ (Tekvin 40:8) Ayrıca İsa, son günlerde, vaktinde ruhi yiyeceği verme işinin meshedilmiş kişilerden oluşan bir teşkilata, yani “sadık ve basiretli köle”ye verileceğini de önceden bildirmemiş miydi? (Matta 24:45-47) Kendilerine özgü fikirleri ileri sürmeğe çalışanlardan sakın. Ayrıca sınırlamaların tümünü üzerinden atmak isteyenlerden veya Yehova’nın Şahitlerinin birer köle olduklarını iddia edip, özgürlük vaadinde bulunanlardan sakın! Petrus sahte öğretmenler hakkında: “Kendileri fesat kulları oldukları halde, onlara hürriyet vadederler; çünkü bir kimse kendini yenene kul olur” demişti.—II. Petrus 2:1, 19.

 9. Önderlik edenleri eleştirenler, çoğu kez hangi zihni tutuma sahiptirler?

⁹ Teşkilatı veya önderlik edenleri eleştirenler çoğunlukla hangi saike sahiptirler? Bu, çoğu kez, Mukaddes Yazıların bir uygulamasının şahsen kendilerine dokunduğu için, değil midir? Onlar, sağlam öğreti ve talimata uyacakları yerde, teşkilatın değişiklik yapmasını isterler. Bunu birkaç örnekle anlatalım:

10. Bir kimse aşırı giyim tarzı üzerinde direnmekle nasıl ‘İblis’e yer verebilir’?

¹⁰ Bir birader, aşırılığa kaçan bir giyim stili üzerinde direniyor. İhtiyarlar, onun iyi bir örnek olmadığını düşünüyorlar ve kürsüde öğretmek gibi bazı imtiyazları vermiyorlar. Birader buna güceniyor ve başkalarının özgürlüğünü elinden almağa çalıştıklarını iddia ediyor. Fakat bu fikrin altında acaba ne yatıyor? Bu, genellikle gurur, bağımsız bir tutum ya da kendi arzu ettiği gibi hareket etmek üzere çocukça bir istek değil midir? Bu, aslında önemsiz bir şey gibi göründüğü halde, böyle düşünen bir kimse ‘İblis’e yer verebilir.’ Oysa sevgi ve alçakgönüllülük, mütevazı ve uygun şekilde giyinip kuşanmamıza yol açacaktır. Her şeyi, kendimizi hoşnut etmek için değil, iyi haberin ilan edilmesi uğrunda yapmak istemeliyiz.—Romalılar 15:1, 2; I. Korintoslular 10:23, 24.

11. Yehova’nın, kandan sakınmak üzere verdiği emirden şüphelenen ardında ne yatabilir?

¹¹ Başka bir örneği ele alalım. Bazen bir kimsenin, Mukaddes Yazılardaki kan yeme yasağının, gerçekten kan naklini kapsayıp kapsamadığı hakkında şüphe ettiğini işitebilirsin. Fakat acaba bu fikrin ardında ne yatıyor? Korku, yani bir kimsenin belki şimdiki hayatını veya sevdiği bir kimsenin hayatını kaybetme korkusu mu? Acaba dirilme ümidi mi kayboldu? İsa’nın sadık takipçileri, Tanrı’nın kanunları için ne taviz verir, ne de onları hafifletmeğe çalışırlar. Bedeni beslemek amacıyla kan almaktan sakınmak, zinadan ve putperestlikten sakınmak kadar hayatidir; bu uygulamaların hepsi, ruhun yönetimi altında, resullerin ve Yeruşalim’deki ihtiyarların verdikleri emirle yasaklanmıştır.—Resullerin İşleri 15:19, 20, 28, 29.

12. Yanlış bir bağlılık, müşareketten kesilenle toplumsal ilişkilerde bulunmamak üzere Mukaddes Yazıların koyduğu talebi çiğnememize neden yol açmamalıdır?

¹² Eleştirici bir tutuma sahip olan bazıları, Yehova’nın teşkilatının, müşareketten kesilen kimselerle toplumsal ilişkileri kesmek konusunda çok sert davrandığını iddia etmektedirler. (II. Yuhanna 10, 11) Fakat, bu eleştiriyi yapanlar, acaba neden bu şekilde düşünüyorlar? Onlar, o kimselerle olan yakın aile bağlarını ya da bir dostlarına karşı gösterdikleri yanlış bağlılıklarını, Yehova’ya ve O’nun standart ve taleplerine bağlılıktan daha mı önemli sayıyorlar? Böyle biri akraba kadar yakın bir kimse olsa bile, müşareketten kesilenle toplumsal ilişkide bulunmağa devam etmenin, yoldan sapmış olanın davranışının o kadar ciddi olmadığını zannetmesine ve bunun sonucunda ise, daha büyük zararlar görmesine yol açmaz mı? Bunu da düşün. Oysa böyle ilişkilerde bulunmamak, o kimsede yitirdiği şeylere karşı özlem duyma ve onları yeniden kazanma isteği doğurabilir. Yehova’nın yolu daima en iyisidir ve bizzat korunmamız içindir.—Süleymanın Meselleri 3:5.

13. Evden eve vaaz etme işine karşı tutumumuz ne olmalıdır?

¹³ Başka bir kimse de, Mukaddes Yazıların, alenen evden eve vaaz etme işini desteklemediğini iddia edebilir. Fakat acaba o, bu önemli işten hoşlanmadığından ve ondan kaçınmak için bir mazeret aradığından dolayı mı bunu iddia ediyor? Tanrı ve komşu sevgisi, hayat kurtaran bu işin ne kadar acil olduğunu görmemize neden olmalıdır. Bu bakımdan da tahammül gereklidir. Resul Pavlus, “Yahudilere hem de Yunanlılara şahadet ederek” alenen evden eve vaaz ederken şahsen gösterdiği tahammülden söz etti. (Resullerin İşleri 20:18-21) Problem yaratacağımıza, onun mükemmel örneğini vefayla takip etmemiz gerekmez mi? Yehova’nın, evden eve işini bereketlediğinden dolayı “tek sürü” içinde toplanan binlerce kişiye lütfen bak! (Yuhanna 10:16) İnsanlara iyi haberi iletmek için evden eve gitmek üzere eğitim ve disiplin görmekle ilgili ve imanımızı kuvvetlendirmek yönünden elde ettiğimiz mükemmel yararları da unutmayalım.—Resullerin İşleri 5:42; I. Timoteos 4:16 ile karşılaştır.

14. Eleştiriciler, Yehova’nın Şahitlerini sahte peygamberler olmakla suçlandıkları zaman, nasıl davranmamız gerektiği hakkında ne düşünüyorsun?

¹⁴ Son olarak, teşkilatın, geçmişte kronoloji konusunda neler yayımladığını ele alalım. Muhalif olan bazı kimseler, Yehova’nın Şahitlerinin sahte peygamberler olduklarını iddia etmektedirler. Bu muhalifler, bazı tarihlerin verildiğini, fakat hiçbir şeyin gerçekleşmediğini söylemektedirler. Yine şunu soruyoruz: Onlar bu eleştirileri acaba hangi saikle yapıyorlar? Acaba Tanrı’nın kavmini uyanık kalmağa teşvik etmek için mi, yoksa bizzat faaliyetlerindeki uyuşukluğu haklı çıkarmak için mi? (I. Selânikliler 5:4-9) Daha önemlisi ise, böyle eleştirileri duyduğun zaman, sen acaba ne yapacaksın? Eğer bir kimse bu sistemin son günlerinde yaşayıp yaşamadığımıza dair şüphe ediyorsa, ya da Tanrı’nın “büyük sıkıntı”da milyonlarca insanı öldürmeyecek kadar merhametli olduğu fikrine kapılmışsa, böyle eleştirileri dinlemek üzere zaten yüreğini hazırlamış durumdadır.—II. Timoteos 3:1; Matta 24:21.

15. Yehova’nın Şahitlerini sahte peygamberler olmadıklarını, Tanrı’nın Sözüne ve güvenilir vaatlerine inandıklarını gösteren nedir?

¹⁵ Gerçi Yehova’nın kavminin, beklenilen olaylarla ilgili olarak bazı zamanlarda düzeltmeler yapmak zorunda kaldığı doğrudur. Bunu şiddetle arzuladığımızdan dolayı, yeni sistemin, Yehova’nın tayin ettiği zamandan daha önce geleceğini umduk. Fakat mesajı yine de başka insanlara ilan ederek, Tanrı’nın Sözüne ve güvenilir vaatlerine iman ettiğimizi gösteriyoruz. Ayrıca bazı düzeltmeler yapmak zorunda kalmamız, bizi ne sahte peygamberler haline getirir, ne de “son günlerde” yaşadığımız ve yakında tadacağımız yeryüzü cennetine yol açacak olan “büyük sıkıntı”nın olacağı gerçeğini değiştirir. Beklenen olaylarla ilgili bazı düzeltmeler yapma gereğinin, tüm hakikat hakkında şüpheler uyandırması, ne kadar akılsız bir görüştür! Yehova’nın, “sadık ve basiretli köle”nin önderlik ettiği Kendi teşkilatını kullanmış ve kullanmakta olduğu açıkça anlaşılmaktadır. Bu nedenle biz de Petrus gibi: “Ya Rab, biz kime gideceğiz? ebedi hayatın sözleri sendedir” diyoruz.—Yuhanna 6:68.

16, 17. (a) İsa’nın Matta 7:15-20’deki sözlerinin uygulanması, Yehova’nın bereketlediği teşkilatın tanınmasına nasıl yardımcı olur? (b) Yehova’nın hakiki hizmetçilerinin yaşamlarında meydana getirdikleri meyvelerden bazıları nelerdir?

¹⁶ İsa’nın, hakiki şakirtlerine onunla tanınacaklarını söylediği fedakâr sevgiyi, sadece ruhi cennette bulunan Yehova’nın Şahitlerinin arasında görüyoruz. (Yuhanna 13:34, 35) Sahte peygamberler, kötü meyveleriyle ne olduklarını göstermektedirler. Fakat İsa, iyi ağacın, iyi meyvesinden tanınacağını da söyledi. (Matta 7:15-20) Gerçekten bu ruhi cennette ne kadar iyi meyvelerimiz var! Hemen hemen her ülkede büyük ve şaşırtıcı artışlar görülmektedir. Küre çapında Tanrı’nın gökteki Krallığının 3.000.000’u aşan mutlu tebası Yehova’nın yeryüzünde bir kavime sahip olduğunun canlı ispatıdır.

¹⁷ Yehova’nın Şahitleri Tanrı tarafından öğretildiklerinden, yaşamlarında gerçekten Mukaddes Kitaba uygun meyveleri meydana getirmektedirler. (İşaya 54:13) Sadece Yehova’nın kavmi, Babilî batıl itikatlardan tamamen kurtulmuş durumdadır. Sadece onlar, cinsel ahlaksızlık, kürtaj, sarhoşluk, hırsızlık, putperestlik, ırksal önyargılar ve dünyevi diğer uğraş ve alışkanlıklar hakkında Tanrı’nın Sözünde belirtilenlere tamamen uyan bir teşkilata sahiptirler. Ve yine sadece onlar, Yehova’nın gökteki Krallığının iyi haberini vaaz etme emrine itaat etmektedirler. (Matta 24:14) Bizzat Kendi Sözü, şüphe götürmez şekilde Yehova’nın Şahitlerinin Tanrı’nın bereketlediği tek teşkilat olduğunu göstermektedir!

18. Yehova’nın hizmetçileri, irtidat öğretileriyle karşılaştıklarında nasıl davranmalıdırlar?

¹⁸ Evet, Mukaddes Kitabın çizdiği yola sadakatle ve sıkıca bağlı kalan herkes için, Yehova’nın hakikatinin, ilk duydukları zamana oranla daha da güzel ve doyurucu olduğundan eminiz. Bundan dolayı, irtidat edenlerin bize yudum yudum içirmek istedikleri zehiri hiçbir zaman kabul etmeyeceğimize dair yürekten karar verelim. Bizi aldatmak, yanlış yöne, evet ölüm yollarına çevirmek isteyenlerden kaçınmak için, Yehova’nın hikmetli ve kesin emirlerine uyalım. Yehova’yı bütün yüreğimizle, canımızla ve fikrimizle, komşumuzu da kendimiz gibi sevdiğimiz takdirde, irtidat fikrinin içimize girmesine izin vermeyeceğiz. (Matta 22:37-39) ‘İblis’e yer vermeyecek’ ve başka bir yere gitmek istemeyeceğiz. Sahte öğretilerle ‘fikirde çabuk sarsılmayacağız.’—II. Selânikliler 2:1, 2.

19. Kimsenin, bizi ebedi hayat ‘mükafatından mahrum etmemesi’ için nasıl davranalım?

¹⁹ İçinde birçok zengin nimete sahip olduğumuz, Yehova’nın ruhi cennetinde bulunma imtiyazımızı daima takdir edelim. Kimlerin, ebedi hayat sözlerine sadık kaldığını biliyoruz. Öyle ise, onların, hakikatteki gerçek, vefâkar kardeşlerimiz olduklarını bilerek, sık sık onlarla birlikte olalım. Yehova’nın yeni şeyler sisteminde ebedi hayat mükâfatını alacağımıza güvenerek, hakikati ilk öğrendiğimizde duyduğumuz sevinç ve doyuma sahip olmağa devam edelim. Yerinde olarak Pavlus’un dediği gibi: “Kimse, sizi mükâfatınızdan mahrum etmesin.”—Koloseliler 2:18.

CEVAPLANDIRABİLİR MİSİN?

Bir kimsenin imanından vazgeçmesi için, neden kaderinin çizilmediği söylenebilir?

İçerleme, gurur ve sabırsızlık, yürekte İblis’e nasıl bir yer verebilir?

Önderlik edenlerin verdiği öğüdü eleştirmenin ardında, genellikle ne yatar?

Meydana getirdikleri hangi meyveler, Yehova’nın Şahitlerinin Tanrı’nın kullandığı tek teşkilat olduğunu kanıtlar?