İlginç Sorulara Cevaplar
İsa, vereceği ‘suyun ebedi hayat için fışkıran bir kaynak olacağını’ söylerken ne demek istedi?
İsa, Samiriyeli bir kadına şöyle dedi: “Bu sudan [Yakub’un kuyusu] her içen yine susar fakat kendisine benim vereceğim sudan kim içerse, ebediyen susamaz, fakat ona vereceğim su kendisinde ebedî hayat için fışkıran su kaynağı olur.”—Yuhanna 4:13, 14.
İsa, burada, başta dikkati, kendi sözlerini kabul eden ve takipçisi olan bir kişinin elde ettiği ruhi yararlar üzerine çekti. Yehova Tanrı ve İsa Mesih hakkında tam bilgi almaya devam eden ve buna göre imanla hareket eden bir kişinin, ebedi hayat alma fırsatı olur. (Yuhanna 17:3) İsa, kişinin zihin ve yüreğinde olusan değerleri ve yararları, fışkıran bir su kaynağına benzetti. Kişi bu kaynaktan imanı için devamlı kuvvet alır ve ebedi hayata götüren yolda rehberlik görür.
Yuhanna 4:14’te, bireyin bizzat alacağı yararlar vurgulanırken, bu ruhi sulara zengince sahip olan Mesih’in bir takipçisi, kendini düşünmeden, doğal olarak bunları başka insanlarla paylaşmak ister. Başka sözlerle, onların da Mesih ile ilgili mesajı duyup, içlerinde ebedi hayata götüren aynı ruhi yararları fışkırtan bir su kaynağına sahip olmalarını ister. Söz konusu mesajın insanlarla paylaşılması, İsa’nın Yuhanna 7:37-39’da söylediği şu sözlerin temelinde yatan düşünceden anlaşılır: “Eğer bir kimse susarsa, bana gelip içsin. Kitabın dediği gibi, bana iman edenin içinden diri su ırmakları akar. Fakat bunu kendisine iman edenlerin alacakları ruh hakkında söyledi.”
M.S. 33 yılının Pentikost gününde alınan Tanrı’nın ruhunun harekete geçiren kuvvetiyle sevk edilen İsa’nın resulleri ve şakirtleri, başka kişilere ruhi sular sunmakta harikalar yarattılar. Tanrı’nın ruhu, bugün de, hem meshedilmiş olan mütebakiyi hem de “başka koyunlar”ın “büyük kalabalık”ı olan İsa’nın şakirtlerini, Tanrı’nın gökteki Krallığının iyi haberini dünya çapında ilan ederek, susamış olanlara sevk etmekte hayati bir rol oynar. Böylece susamış olan kimse, ebedi hayata götüren hakikat sularını vermek üzere Tanrı’nın kullandığı kişiye gelmelidir.—Matta 24:14; 28:19, 20; Yuhanna 7:37; 10:16; Vahiy 7:9.
[Sayfa 32’deki pasaj]
“Düşmanlarınızı sevin, sizden nefret edenlere iyilik edin, size lânet edenlere hayırdua edin. İnsanların size ne yapmalarını istiyorsanız, siz de onlara öyle yapın.”—Luka 6:27, 28, 31.