Okuyucuların Soruları

Yehova’nın merhametinin, adaletini yumuşattığını söylemek doğru mudur?

Her ne kadar daha önce kullanılmış olsa da, Yehova’nın merhametinin, sanki adaleti daha sert bir nitelikmiş gibi onu yumuşattığını, ondan üstün olduğunu ya da onun etkinliğini sınırladığını ima ettiğinden, bu ifadeyi kullanmamak iyi olacaktır. Çünkü bu ima doğru değildir.

“Adalet” olarak çevrilen İbranice sözcük “hüküm” anlamına da gelebilmektedir. Adalet doğrulukla yakından ilişkilidir. Bununla birlikte, genel olarak, adalet ifadesinde hukuksal bir anlam varken, doğruluk ifadesinde böyle bir anlam yoktur. Yehova’nın adaletinin hak etmiş olana ceza vermeyi içerebildiği doğrudur, fakat aynı zamanda layık olanlara da kurtuluş sağlayabilir. (Tekvin 18:20-32; İşaya 56:1; Malaki 4:2) Bu nedenle Yehova’nın adaletinin sert olduğu ya da yumuşatılması gerektiği düşünülmemelidir.

“Merhamet” için kullanılan İbranice sözcük, adaletin yerine getirilmesiyle ilgili bir sınırlama ifade edebilir, fakat aynı zamanda mağdur durumda olanlara ferahlık sağlayan aktif bir şefkat ifadesini de kastedebilir.—Tesniye 10:18; Luka 10:29-37.

Yehova, hem adalet hem de merhamet Tanrısıdır. (Çıkış 34:6, 7; Tesniye 32:4; Mezmur 145:9) Adaleti de, merhameti de kusursuzdur ve bu iki nitelik uyum içinde işler. (Mezmur 116:5; Hoşea 2:19) İki nitelik de birbirini kusursuz bir biçimde dengeler ya da tamamlar. Bu nedenle, eğer Yehova’nın merhametinin adaletini yumuşattığını söyleyecek olursak, adaletinin de merhametini yumuşattığını söylememiz gerekir.

İşaya şu peygamberlikte bulundu: “RAB size lütfetmeyi özlemle bekliyor, size merhamet göstermek için harekete geçiyor. Çünkü RAB adil Tanrı’dır.” (İşaya 30:18, Yeni Çeviri) İşaya burada Yehova’nın merhametinin, adaletini yumuşattığını ya da etkinliğini sınırladığını değil, adaletinin merhamet eylemlerinde bulunmak üzere O’nu harekete geçirdiğini gösteriyor. Yehova merhamet gösterir; çünkü O adil ve aynı zamanda sevgi doludur.

Gerçi Mukaddes Kitap yazarı Yakub, “Merhamet yargıya galip gelir” dedi. (Yakub 2:13b, Yeni Çeviri) Ancak Yakub, ayetin bağlamından görüldüğü gibi Yehova hakkında değil, düşkünlere, fakirlere ve başkalarına merhamet gösteren İsa’nın takipçileri hakkında konuşur. (Yakub 1:27; 2:1-9) Böyle merhametli kişilere hükmedileceği zaman, Yehova onların davranışlarını dikkate alır ve Oğlu vasıtasıyla sağladığı fidyeye dayanarak onları merhametle bağışlar. Bu sayede, onların merhametli davranışları, hak etmiş olabilecekleri aleyhte bir hükme karşı galip gelir.—Süleymanın Meselleri 14:21; Matta 5:7; 6:12; 7:2.

Bu nedenle, Yehova’nın hükmünün merhametiyle yumuşatıldığını söylemek, O’nun adaletinin, merhametiyle hafifletilmesine ihtiyaç olduğu anlamına geliyorsa doğru değildir. Bu iki nitelik Yehova’da kusursuz bir denge içindedir. Tıpkı Yehova’nın sevgi, hikmet ve diğer nitelikleriyle oldukları gibi, birbirleriyle de denge içindedirler.