Başkalarının Günahına Katılmayın

“Yalancı adamlarla oturmadım; ve ikiyüzlülerle (ne olduğunu gizleyenlerle) beraber gitmem.”—Mezmur 26:4.

 1. Yahuda, iman kardeşlerine yazmak istediği konuyu neden değiştirdi?

BUNDAN on dokuz yüzyıl önce, şakirt Yahuda, ‘müşterek ümitleri olan kurtuluş’ hakkında iman kardeşlerine yazmağa niyet etmişti. Fakat bu arada, “mukaddeslere bir kere teslim edilmiş olan iman için cehd” etmek üzere onları önemle teşvik etme gereğini duydu. Acaba bunu neden yaptı? Çünkü bazı “Tanrı’dan korkmaz adamlar” cemaatin içine sızdılar ve “Tanrımızın hak edilmemiş inayetini ahlaken serbest davranış için bir mazeret sayıyorlardı.’—Yahuda 3, 4.

 2. Kurtuluş konusunu müzakere etmenin imanı canlandıran etkisi varsa da dua ile ne üzerinde düşünmeğe zaman ayırmamız gerekir?

² Müşterek kurtuluş ümidinin müzakeresini yapmak, imanımızı ne kadar canlandırır. Bu mesaj üzerinde derin düşünmek bize büyük tatmin verir; ayrıca kurtuluşla birlikte gelecek olan nimetleri özlemekten haz duymaktayız. Fakat kurtuluş hakkında konuşmaktan ziyade, başka ciddi sorunlar üzerinde düşünmemiz gereken anlar da vardır. Bu sorunlar düzeltilmediği takdirde, imanımız zedelenebilir ve mükâfatı, yani ebedi hayat olan yarışı kaybedebiliriz. İsa Mesih’in çağdaş takipçileri, Yahuda’nın yanlış davranışa karşı verdiği güçlü ve etkili öğüdünde olduğu gibi, zaman zaman dua ile Mukaddes Yazıların açık ve isabetli öğütleri üzerinde düşünmelidirler.

KENDİ GÜNAHIMIZ

 3. Disiplin neden gereklidir ve onu nasıl kabul etmeliyiz?

³ Mezmur yazarı Davud şöyle demişti: “Ben fesat içinde doğdum, ve anam günah içinde bana gebe kaldı.” (Mezmur 51:5) Hepimiz günahkâr doğduk. (Romalılar 5:12) Resul Yuhanna şunları yazdı: “Eğer günahımız yoktur dersek, kendi kendimizi aldatırız, ve bizde hakikat olmaz.” (I. Yuhanna 1:8) Günahkâr olduğumuzdan dolayı, davranışlarımızı düzeltebilmek için arasıra disipline ihtiyacımız vardır. Böyle bir disiplini, gerek Kendi Sözü olan Mukaddes Kitap, gerekse de Kendi teşkilatı vasıtası ile Yehova vermektedir. O’nun verdiği disiplin, yolumuzu düzeltir ve Kendi önünde doğrulukla yürümemize yardım eder. Resul Pavlus da bunu şöyle dile getirmişti: “Vakıa her tedip şimdiki zamanda sevinçli değil, fakat hüzünlü görünür; fakat sonra onunla terbiye edilmiş olanlara doğruluğun barış semeresini hasıl eder.” (İbraniler 12:11) Barışı oluşturan meyveleri düşünecek olursak, muhakkak böyle bir disiplini minnettarlıkla kabul etmemiz gerekir.

 4. Hangi durumlarda disiplin edilebilir? Etkisi ne olabilir?

⁴ Daha büyük günahlara yol açabilecek bir davranışı benimsemeye başladığımız zaman, muhtemelen Yehova’nın disipliniyle karşılaşabiliriz. (Galatyalılar 6:1) Bundan başka, bazen uzun süre yanlış bir yolda yürüdükten sonra disiplin edilebiliriz. Böyle bir durumda verilecek disiplinin, resul Pavlus’un, cemaatte zina eden birine karşı harekete geçmek üzere Korintosluları kuvvetle teşvik ettiği zaman olduğu gibi, sert bir şekilde verilmesi gerekebilir. (I. Korintoslular 5:1-5) Her iki durumda da, disiplin, suçlu kişinin tövbe edip geriye dönmesini ve ciddi günaha yol açan günahkâr arzulardan artık sürekli olarak uzak durmasını sağlamak amacıyla verilir. (Resullerin İşleri 3:19 ile karşılaştır.) Yehova’nın hizmetçileri böyle bir disiplini minnettarlıkla kabul ederler; nitekim eski Korintos cemaatinde müşareketten kesilen kişi de bundan yararlandı ve yeniden cemaatin sevgi dolu müşareketine iade edildi.—II. Korintoslular 2:5-8.

 5. İsa’nın takipçileri, ciddi bir günah işledikleri zaman genellikle ne yaparlar?

⁵ Yehova’ya vakfolmuş olanların büyük çoğunluğu, Tanrı’nın önünde doğrulukla yürümenin gerekli olduğunu tamamen fark ederler. Ciddi bir günah işledikleri takdirde, derhal kötü yoldan geri dönerek cemaatte tayin edilen ihtiyarlara giderler ve samimiyetle tövbe ettiklerini gösterirler. (Yakub 5:13-16) Her geçen yıl, müşareketten kesilenlerin azalması, Yehova’nın Şahitlerinin kötü olan şeylerden nefret ettiklerinin ve iyi olanı yapmayı arzuladıklarının bir ispatıdır.—Mezmur 34:14; 45:7.

BAŞKALARININ GÜNAHI

6, 7. Bazı günahkârlar, nasıl başkalarını da etkilemeğe çalışmaktadırlar?

⁶ Bununla birlikte, görünüşte doğru olanı sevenlerden bazıları, herhalde yüreklerinin kendilerini aldatmasına izin verdiklerinden, kötü olandan nefret etmemektedirler. (Mezmur 97:10; Amos 5:15) Bu nedenle, günah işlemekte ve doğru olanı yapmak için verdikleri mücadeleyi bırakmaktadırlar. Hatta, zaman zaman başkalarını da kendi günahlarına iştirak ettirmeğe çalışmakla, daha da ileri gidebilmektedirler. Bu gibi ayartıcı telkinleri reddetmemiz ne kadar önemlidir.—Süleymanın Meselleri 1:10-15 ile karşılaştır.

⁷ Kötü olandan nefret etmeyenler, bazen öyle tatlı dille konuşurlar ki, onları dinleyenlerin yüreğinde kötü olanı yapma arzusu gelişebilir. Telkin edilen kötü şey, cinsel ahlaksızlık olabileceği gibi, Tanrı’nın tasvip etmediği bir davranışın sınırına yaklaşan başka bir hareket tarzı da olabilir. Veya kişi, kendisi için ruhi tehlike oluşturan bir durumla yüz yüze gelmeğe teşvik edilebilir. Başkalarını ikna etmeğe çalışanlar, Yehova’nın, günah işlediğimizde merhamet gösteren sevgi dolu bir Tanrı olduğunu iddia edebilirler. Böylece yüreğin aldanması kalıcı bir zarar doğurabilir. (Yeremya 17:9; Yahuda 4) Muhakkak ‘ayağımızı onların yolundan alıkoymamız’ gerekir.—Süleymanın Meselleri 1:15.

BAŞKALARININ GÜNAHINA KATILMAK

 8. Hangi sorular üzerinde düşünmemiz gerekir?

⁸ Teşvik edildiğimiz davranışın yanlış olduğunu fark ettiğimizi varsayalım. Acaba bunu reddetmekle, o sorunla ilgili tüm sorumluluğu üzerimizden atmış oluyor muyuz? Günah işlemek üzere bize telkinde bulunanların bu tür bir günahı işlemekte olduklarını biliyorsak, ne yapmamız gerekir?

 9. Bazıları, neden başkalarının günahlarını bildirmekten kaçınabilirler? Bu, neden ciddi bir davranıştır?

⁹ Başkalarının günah işlediğini bilen bazıları, cemaati temiz tutmakta baş sorumluluğa sahip olan kişilere bunu iletmekten çekinebilirler. Acaba neden? Belki muhbir olarak tanınma istemediklerinden, belki de sahte bir vefakârlık duygusuna kapıldıklarından dolayı onu sır olarak saklar veya sadece sırrı saklayacağına söz verenlere bundan söz edebilirler. Bu çok ciddi bir davranıştır. Neden mi? Çünkü bu başkalarının günahına bizzat katılmakla sonuçlanabilir.

10, 11. (a) Resul Yuhanna, başkalarının günahına katılmak konusunda ne söyledi? (b) Cemaattekilerden birinin günah işlediğini öğrenirsek, kendimize hangi soruları sorabiliriz?

¹⁰ Resul Yuhanna, başka bir kişinin günahına katılmanın mümkün olduğunu şu sözlerle ifade etti: “İleri gidip Mesihin öğretişinde kalmıyan her adamda Allah yoktur; . . . . Eğer biri size gelir, bu öğretişi getirmezse, kendisini eve kabul etmeyin ve ona selam vermeyin. Çünkü ona selam veren onun kötü işlerine hissedar olur.” (II. Yuhanna 9-11) “Mesihin öğretisinde”n irtidat eden biri uygun bir arkadaş olmaz ve Mesih’in vefakâr bir takipçisi, ona selam bile vermemekle onun kötü işlerine katılmaktan kaçınmış olur.

¹¹ İrtidat eden kişinin durumu bu olduğuna göre, ahlaksız davranışlarının fark ettiğimiz kişilerin kötü işlerine muhakkak katılmak istemeyeceğiz. Fakat cemaattekilerden birinin hırsızlık yaptığını veya ayyaş olduğunu öğrenirsek, acaba ne yapmalıyız? Yehova’nın bağışlamasını araması ve günahını ihtiyarlara itiraf etmesi için bu kişiyi teşvik etmekten geri kalırsak, acaba suçsuz sayılır mıyız? Hayır, zira bu konuda ciddi bir sorumluluk altındayız.

RUHEN TEMİZ KALMANIN VE KORUNMANIN ÖNEMİ

12. Cemaatin ruhen temiz kalmasıyla neden şahsen ilgilenmeliyiz?

¹² Her birimiz cemaatin ruhen temiz kalmasıyla şahsen ilgilenmeliyiz. Esaret altında bulunan Yahudiler, MÖ  altıncı yüzyılda Babil’den çıkmak üzereyken, Yehova, verdiği şu emirle bunun önemini mükemmel bir şekilde belirtti: “Çekilin, çekilin, oradan çıkın, murdara dokunmayın; içinden çıkın; siz ki, Yehovanın takımlarını taşımaktasınız, kendinizi temiz tutun.”—İşaya 52:11.

13. Yahuda, günahkârlara karşı Yehova’nın kavmini korumakla ilgilenmemiz gerektiğini nasıl gösterdi?

¹³ Aynı zamanda, Yehova’ya tapınanları ayartarak, günaha düşürmeğe çalışanlara karşı, Tanrı’nın kavmini korumakla da ilgilenmeliyiz. Yahuda’nın günlerindeki “Tanrı’dan korkmaz adamlar”, ‘Tanrı’nın hak edilmemiş inayetini ahlaken serbest davranışlar için bir mazeret sayıyorlardı,’ fakat sadık şakirt Yahuda, iman kardeşlerini uyarmak ve dolayısıyla onları korumak üzere harekete geçti. Sadakatsiz İsraillilerin, itaatsiz meleklerin ve diğerlerinin uyarıcı örneklerini hatırlattı. Tanrısal ilham altında onun yazdığı mektubu okursan, cemaatin ruhi temizliği tehdit altındayken veya temiz olmayan saiklerle hareket eden ahlaksız kişilere karşı Tanrı’nın kavminin korunmağa ihtiyacı varken, Mesih’in vefakâr bir takipçisinin eli kolu bağlı oturmaması gerektiğini anlayacaksın.

14. Günah işleyen biri suçunu ihtiyarlara itiraf etmezse, Mezmur 26:4 ne yapmamız gerektiğine dair karar vermemize nasıl yardım edebilir?

¹⁴ Bununla birlikte, günah işleyen birini Tanrı’nın bağışlamasını aramağa ve suçunu ihtiyarlara itiraf etmeğe teşvik ettiğimizi, fakat onun bunu sürekli ertelediğini veya böyle bir adımı atmayı gereksiz gördüğünü varsayalım. Bu durumda, meseleyi unutabilir miyiz? Bazıları, bu işe karışmak istemediklerini öne sürebilirler. Günah işleyenin dostluğunu kaybetmeyi göze almak istemeyebilirler. Ayrıca, meseleyi ihtiyarlara açtıklarından dolayı kendilerine gösterilen güveni boşa çıkaran hainler gözüyle bakılmayı da istemeyebilirler. Fakat bu, hatalı bir düşünce tarzıdır. Mezmur yazarı Davud şunları söyledi: “Yalancı adamlarla oturmadım; ve ikiyüzlülerle (ne olduğunu gizleyenlerle) beraber gitmem.” (Mezmur 26:4) Şu halde hiçbirimiz, “ne olduğunu gizleyenlerle” suç ortağı olmayı şüphesiz istemiyoruz.

15. Levililer 5:1’e göre, günah işleyen birine, suçu hakkında ihtiyarlarla konuşması için makul bir süre tanıdıktan sonra da nasıl bir sorumluluğumuz var?

¹⁵ Bu nedenle, günah işleyene, ihtiyarlara suçunu söylemesi için makul bir süre tanıdıktan sonra, onun günahına katılmamak konusunda Yehova’nın önünde bizzat sorumlu durumdayız. Bu sebepten onun, bizzat araştırmalarını gerekli kılacak ciddi bir günah işlediğini, sorumlu nazırlara bildirmeliyiz. Bu, Levililer 5:1 ayeti ile uyumludur. Oradaki kayıt şöyledir: “Eğer biri suç edip, şahit olarak yemin teklifini (aleni laneti) işittiği zaman, gördüğünü ve bildiğini haber vermezse, o zaman haksızlığını yüklenir.” Tabii günah işlendiği konusunda sadece varsayımlara dayanarak aceleyle hareket etmekten şüphesiz kaçınmalıyız.

16. Ciddi günahını tayin edilen ihtiyarlara açıklamağı reddeden birinin dostluğunu korumaktan çok daha önemli olan nedir?

¹⁶ Başkalarının kötülüklerini örtbas etmek, günümüzde yaygın bir alışkanlık haline gelmiştir. Birçok kimse, başkalarının suçlarını bu gibi davranışlardan haberdar edilmesi gerekenlere iletmek konusunda bir heykel kadar dilsizdirler. Bir iman kardeşinin ciddi günahını tayin edilen ihtiyarlara iletmek için Hıristiyan şahsiyetinin kuvvetine sahip olmak gerekir. Fakat Yehova’nın lütfunda kalmak istiyorsak, aramızdaki kişisel dostluk yüzünden bir kardeşimizin günahına göz yummamalıyız. Tanrı ile aramızdaki dostluğu korumak, ciddi bir günahtan suçlu olan ve suçunu tayin edilen ihtiyarlara açıklamayı reddeden birinin dostluğunu korumaktan çok daha önemlidir.

HERKESİ İLGİLENDİREN BİR SORUN

17. Hangi olaylar, cemaatteki bazı gençlerin, başkalarının günahına katılmamağa dikkat etmeleri gerektiğini gösterir?

¹⁷ Başkalarının günahına katılmak sorunu cemaatteki bazı gençler arasında görülmektedir. Bazıları, cemaati zararlı yönden etkileyebilecek ve kardeşlere, Yehova’nın lütfunu kaybettirebilecek şeyler yaptıkları zaman, onlar, sessiz kalmağı tercih edip durumu ilgili kişilere iletmeğe razı olmayabilirler. Arkadaşlarının suçlarını örtbas etmek, dünyevi okullarda oldukça yaygın bir davranış şeklidir. Fakat bu görüşün cemaate bulaşıp yayılması birçok sorunlara yol açabilir. Doğru olmayan şeyleri yapmak için bir araya gelen ve bu hareketin ihtiyar ve ana-babaların kulağına gitmemesi için sır tutmak üzere birbirine yemin ettiren gençlere rastlanmıştır. Gençlerin, arkadaşlarından gelen bu gibi baskılara boyun eğmeleri ve belli bir arkadaş grubu tarafından kabul edilme arzuları sonucu günah işlemeleri, ana-babaların ve cemaatteki üyelerin çok ıstırap çekmelerine yol açmıştır. Açığa çıkamayacak hiçbir gizli şeyin bulunmadığını hatırda tutmalı ve Yehova’ya karşı en önemli sorumluluklarımızdan birinin ise, O’nun teşkilatının temiz kalmasına yardım etmek olduğunu asla unutmamalıyız.—Luka 8:17.

18. Mesih’i izleyen ana-babalar, çocukları günah işlediğinde ne yapmalıdırlar?

¹⁸ Yehova’ya hizmet eden herkes, başkalarının günahına katılmamağa çok dikkat etmelidir. Bazı ana-babalar, çocuklarının yanlış davranışını haklı göstermeğe çalışarak onları korumağa gayret ederler. Fakat Mesih’i takip eden ana-babalar, çocukları kötü bir şey yaptığı zaman, çocuklarına karşı herkesin tavır aldığı görüşünü benimsememelidirler. Tam tersine, Tanrı’dan korkan ana-babalardan günah işlediklerinde, Tanrı’nın Sözünde belirtilen disiplinin verilmesini kabul etmesi ve bundan yararlanması için çocuklarına yardım etmeleri beklenir.

19. (a) Mesih’i takip eden evli çiftler, ciddi günahlarla ilgili olarak neye dikkat etmelidirler? (b) İhtiyarlardan biri veya bir hizmet yardımcısı ciddi bir günah işlediğinde, ihtiyarlar ne yapmalıdırlar?

¹⁹ Mesih’i takip eden evli çiftler de birbirlerinin ciddi günahlarını örtbas etmekle Tanrı’nın kanunlarını çiğnememeğe çok dikkat etmelidirler. Onlar, birbiriyle gizlice anlaşan fakat ciddi günahlarını örtbas etmekte başarısızlığa uğrayan Hananya ve Safira’nın durumunu daima hatırlamalıdırlar. (Resullerin İşleri 5:1-11) İhtiyarlar da, müşareketten kesilmesini gerektiren ciddi bir günah işleyen başka bir ihtiyarı veya bir hizmet-yardımcısını korumamak üzere uyanık olmalıdırlar. Onlar, Pavlus’un kayda geçirdiği şu prensibi izlemelidirler. “Biri üzerine acele ile el koyma; ve başkalarının günahlarına iştirak etme; kendini temiz sakla.”—I. Timoteos 5:22.

KUSURSUZ KALMAK HİKMETLİLİKTİR

20. Başkalarının ciddi günahlarını örtbas etmek veya bunlara katılmaktansa ne yapmalıyız?

²⁰ Yehova’ya hizmet edenler, ne bu dünyanın kötü işlerine katılmalı, ne de onun kötü yollarına uymalıdırlar. Resul Yuhanna, Gayus’a hitaben şunları yazdı: “Ey sevgili, kötüye değil, ancak iyiye uy. İyilik yapan Allahtandır; kötülük yapan Allahı görmemiştir.” (III. Yuhanna 11) Tanrı’nın güvenilir Sözü ile yönlendirilerek daima iyi olanı yapmak ne güzeldir. Şu halde, başkalarının ciddi günahlarını örtbas etmek veya onlara katılmaktansa, kusursuz ve suçsuz kalıp ışıklar olarak parlamağa kararlı olmalıyız. (Filipililer 2:14, 15) Tanrı’ya hizmet eden herkes, bizzat lekesiz kalmakla beraber, cemaatin temiz tutulmasından da sorumludur. (II. Petrus 3:14) Fakat başkasının yaptığı hareketin uygunluğu konusunda rahat değilsen, acaba ne yapmalısın? Bu durumda, ihtiyarlarla konuşup, izlemen gereken doğru yolu sana göstermelerini istemekte tereddüt etmemelisin.

21. (a) Mesih’in cemaate karşı beslediği sevgi bize nasıl örnek olabilir? (b) Başkalarının günahına ilişkin hangi sorumluluğu yerine getirmeliyiz?

²¹ Yehova’nın teşkilatına karşı gösterdiğimiz sevgi, İsa Mesih’in kendi ruhi gelini olarak temsil edilen cemaatine karşı beslediği sevgi gibi olmalıdır. O, “kiliseyi (cemaati) su yıkaması ile kelâmla temizliyerek takdis etsin diye, leke yahut buruşuk, yahut bu gibi şeylerden biri olmıyarak, onu bizzat kendine izzetli olarak arzetsin, ve mukaddes ve lekesiz olsun diye onun uğruna kendisini teslim edip kiliseyi (cemaati) sevdi.” (Efesoslular 5:25-27) Benzer şekilde, Yehova’nın teşkilatına karşı beslediğimiz sevgi, bizi, onu temiz tutmak için, elimizden geleni yapmağa sevk etmelidir. Asla, Tanrı’ya ve teşkilatına utanç getiren veya cemaatte günah işleyenlere göz yuman bir davranışta bulunmayalım. Bunun yerine, günah işleyenleri, bu davranışlarını düzeltmeğe ve ihtiyarların yardımını aramağa teşvik edelim. Makul bir süre içinde bunu yapmadıkları takdirde, durumu, cemaatte tayin edilen nazırlara bildirme sorumluluğumuzu yerine getirelim. Böylece, başkalarının günahına katılmaktan ve onların günahı için sorumluluk taşımaktan kaçınmış oluruz.

22. (a) Kurtuluşa erişmek için ne yapmalıyız? (b) Cevaplandırılacak başka hangi sorular var?

²² Müşterek ümidimiz olan kurtuluş, eşsiz bir hazinedir. Ona erişmek için Yehova’nın önünde doğrulukla yürümeğe devam etmeliyiz. Bu nedenle, asla başkalarının günahlarına katılmayalım ve birbirimize bu yönden yardımcı olalım. Yehova, bu gayretimizde bizi desteklemek üzere sevgi dolu bir düzen kurdu; cemaatlerde tayin edilen ihtiyarlar bu işte önemli bir rol oynamaktadırlar. Fakat acaba onlar, Yehova’yı ve Oğlu olan İyi Çobanı nasıl örnek almaktadırlar? Ayrıca, ihtiyarlar hayata giden yolda bize ne şekilde yardım edebilirler? Bu soruların cevaplarını gelecek makalede bulacağız.

HATIRLIYOR MUSUN?

● Disipline ne gözle bakmalısın?

● Bir iman kardeşimiz, ciddi bir günah işlediğini sana söylerse, onu ne yapmağa teşvik etmelisin?

● Günah işleyenin, günahını hâlâ tayin edilen ihtiyarlara itiraf etmediğini biliyorsan, ne yapmalısın?

● Bir ihtiyar, evli bir çift veya çocuk olalım, başkalarının günahlarına katılmaktan nasıl kaçınabiliriz?