Vefalı Olanlara Bakın!

“Ya Rab, kim korkmıyacak, ve senin ismini taziz etmiyecektir? Çünkü yalnız sen kuddûssun (vefalısın).”—VAHİY 15:4.

 1. J. F. Rutherford, kendinden önceki başkan C. T. Russell’ın vefasına nasıl tanıklık etti?

TEŞKİLATIN başkanı olarak 1917 yılında C. T. Russell’ın yerine geçen Joseph F. Rutherford, Russell’ın cenaze konuşmasına şu sözlerle başladı: “Charles Taze Russell Tanrı’ya vefalıydı, Mesih İsa’ya vefalıydı, Mesih’in gökteki krallığının amaçlarına vefalıydı. O, özünde vefalıydı—evet, ölüme dek vefalıydı.” Yehova Tanrı’nın sadık bir hizmetçisi için gerçekten ne mükemmel bir övgü! Bir kimseye, vefa denemesinden başarıyla geçtiğini, vefalı olduğunu, özünde vefalı olduğunu söylemekten daha büyük bir övgüde bulunamayız.

2, 3. (a) Vefa göstermek neden zor bir denemedir? (b) Kimler de, vefalı olmak için gösterdikleri çabaları bozmaya kararlı olarak İsa’nın hakiki takipçilerine cephe almışlardır?

² Vefa göstermek zor bir denemedir. Neden mi? Çünkü vefa, çıkarcılıkla çatışır. Tanrı’ya vefasız olanlar arasında Hıristiyan âleminin din adamları başta gelir. Bundan başka, evlilik ilişkilerinde görülen vefasızlık da hiçbir zaman bugünkü kadar yaygın olmamıştır. Zina olağan sayılıyor. Ticaret dünyasında da vefasızlık almış yürümüş durumdadır. Bu konuda şunlar söyleniyor: “Birçok yönetici ve profesyonel . . . . bugün sadece aptalların ve enayilerin firmalarına vefalı olduğuna inanıyor.” “Fazla vefalı” olanlar küçümseniyor. Yönetim danışmanlığı ve üst düzey yönetici araştırması hizmeti gören bir firmanın başkanı bunu, “her şeyden önce ve yalnızca kendinize vefalı olmalısınız,” sözleriyle dile getirdi. Oysa, kendinize vefalı olmaktan söz etmek, bu sözcüğün anlamını bozmak demektir. Bu, Mika 7:2’de belirtilen şu sözleri akla getirir: “Dünyadan müttaki (vefalı olan) yok oldu.”

³ Çok daha geniş bir alanda, Şeytan ve cinleri, bizi Tanrı’ya vefasız duruma getirmeye kararlı olarak, bize karşı cephe almışlardır. Bu nedenle Efesoslular 6:12’de, İsa’nın takipçilerine şunlar deniyor: “Güreşimiz kan ve ete karşı değildir, ancak riyasetlere karşı, hükûmetlere karşı, bu karanlığın dünya hükümdarlarına karşı, semaviyatta olan kötülüğün ruhî ordularına karşıdır.” Şu uyarıya dikkat etmeliyiz: “Ayık olun, uyanık olun; hasmınız İblis kimi yutacağını arıyarak gümürdenen aslan gibi dolaşıyor.”—I. Petrus 5:8.

 4. Hangi eğilimler vefa göstermeyi fazlasıyla zorlaştırır?

⁴ Buna ek olarak, vefa göstermeyi zorlaştıran başka bir durum, Tekvin 8:21’de belirtildiği gibi, ana-babamızdan miras aldığımız bencil eğilimlerdir: “Adamın yüreğinin tasavvuru (eğilimi) gençliğinden beri kötüdür” ve bencildir. Resul Pavlus’un kendinde olduğunu itiraf ettiği sorun hepimizde var: “İstediğim iyi şeyi yapmıyorum; fakat istemediğim kötü şeyi işliyorum.”—Romalılar 7:19.

Vefa Özel Bir Şeydir

5, 6. Vefanın anlamı konusunda ne söylenebilir; bu sözcük nasıl tanımlanmıştır?

⁵ “Vefa” çok özel bir sözcüktür. Bu nedenle, Insight on the Scriptures’da şunlar belirtiliyor: “İbranice ve Yunanca sözcüklerin tam anlamını ifade eden bir İngilizce sözcük olmadığı görülüyor; ancak Tanrı ve O’na sunulan hizmet ile ilgili kullanıldığında, aslında, bağlılık ve sadakat fikri içeren “vefa” sözcüğü yakın bir anlam veriyor.”a Kule dergisinin bir sayısında “vefa” ile ilgili şunlar belirtildi: “Sadakat, görev, sorumluluk, sevgi ve bağlılık. Acaba bu sözcüklerin ortak özelliği nedir? Hepsi de vefanın değişik yönlerini yansıtır.” Evet, birçok erdem aslında vefanın değişik bir yönüdür. Kutsal Yazılarda vefa ve adalet sözcükleri arasında sık sık bağlantı kurulması gerçekten dikkate değer.

⁶ Aşağıdaki tanımlar da yardımcı olur: ‘Vefa, sürekli, güvenilir bir sadakat ve bağlılığa, sendelemeye ve ayartılmaya karşı korunma durumuna işaret edebilir.’ ‘Vefa, verilen söze sadakati ya da ahlaken tutma zorunluluğu hissedilen görenek veya ilkelere sürekli bağlılığı belirtir; terim sadece bağlılığı değil, bu bağlılıktan koparılmaya, ayartılmaya karşı koymayı da çağrıştırır.’ Böylece, denemeler, muhalefet ve zulüm karşısında sadık kalmaya devam edenler “vefalı” olarak adlandırılmayı hak ederler.

 7. Vefa ile sadakat arasında hangi ayrım yapılabilir?

⁷ Bununla birlikte, bu bağlamda, vefa ile sadakat arasında nasıl bir ayrım yapılabileceğini örneklendirmek iyi olabilir. Amerika Birleşik Devletlerinin batısında hemen hemen her saat püsküren bir sıcak kaynaç vardır. Bunu son derece düzenli yaptığından ona ‘Ezeli Sadık’ anlamında bir ad verildi. Mukaddes Kitap, güvenilirlikleri nedeniyle ay gibi cansız varlıklardan sadık olanlar diye söz eder. Mezmur 89:37, ayın “asümanda sadık şahit” olduğunu söyler. Tanrı’nın sözlerinin sadık olduğu söylenir. Vahiy 21:5 şunları der: “Tahtta oturan dedi: İşte, her şeyi yeni yapıyorum. Ve: Yaz, çünkü bu sözler sadık ve hakikîdirler, dedi.” Bütün bunlar sadıktır, güvenilirdir; fakat kişisel bağlılık veya vefa gibi ahlaksal nitelikleri gösterme yeteneğine sahip değildir.

Yehova, Başlıca Vefalı Olan

 8. Kutsal Yazılardaki hangi kanıtlar en mükemmel vefa örneğini tanıtır?

⁸ Yehova Tanrı’nın en mükemmel vefa örneği olduğuna hiç kuşku yok. Yehova, sonsuz yaşam alabilmesi için insan ırkı uğruna Oğlunu bile verecek kadar vefa gösterir. (Yuhanna 3:16) Yeremya 3:12’de şunları okuyoruz: “Ey dönek İsrail, geri gel, RAB diyor; size öfkeli bakmıyacağım; çünkü ben inayetliyim (vefalıyım), RAB diyor, ebediyen kin tutmam.” Vahiy 16:5’te kayıtlı sözler Yehova’nın vefasına ek bir kanıttır: “Ey var olan ve var olmuş olan Kuddûs (vefalı Olan), âdilsin.” Bir kez daha, Mezmur 145:17’de bize şunlar denir: “RAB bütün yollarında âdildir, ve bütün işlerinde inayetlidir (vefalıdır).” Gerçekten de, vefası böylesine göze çarpar olduğundan, Yehova hakkında Vahiy 15:4’te şunlar denir: “Ya Rab, kim korkmıyacak, ve senin ismini taziz etmiyecektir? çünkü yalnız sen kuddûssun (vefalısın).” Yehova Tanrı en üstün derecede vefalı olandır.

9, 10. Yehova, İsrail milletine davranışlarıyla vefasını nasıl gösterdi?

⁹ İsrail milletinin tarihi özellikle Yehova’nın kavmine vefasının kanıtlarıyla doludur. Hâkimlerin günlerinde, İsrail sık sık hakiki tapınmadan saptı, fakat Yehova defalarca üzüntü duyarak onları kurtardı. (Hâkimler 2:15-22) İsrail’in krallara sahip olduğu beş yüzyıl boyunca, Yehova bu millete vefasını gösterdi.

¹⁰ İkinci Tarihler 36:15, 16’da kaydedildiği gibi, Yehova’nın vefası kavmına karşı sabırlı olmasına neden oldu: “Atalarının Allahı RAB, erken davranıp göndererek, ulaklarının elile onlara gönderdi, çünkü kavmına ve meskenine acıyordu; fakat RABBİN kızgınlığı şifa bulmaz derecede kavmına karşı yükselinciye kadar, Allahın ulakları ile eğlendiler, ve sözlerini hor gördüler, ve peygamberlerile istihza ettiler.”

11. Yehova’nın vefası bize hangi güvence ve teselliyi veriyor?

¹¹ Yehova’nın en üstün derecede vefa göstermesi nedeniyle resul Pavlus Romalılar 8:38, 39’da kayıtlı şu sözleri yazabildi: “Eminim ki, ne ölüm, ne hayat, ne melekler, ne reislikler, ne şimdiki şeyler, ne gelecek şeyler, ne kudretler, ne yükseklik, ne derinlik, ne başka bir mahlûk Rabbimiz Mesih İsada olan Allahın sevgisinden bizi ayırmağa kadir olacaktır.” Evet, Yehova bize şu güvenceyi veriyor: “Seni hiç boşa çıkarmam, ve seni hiç bırakmam.” (İbraniler 13:5) Yehova Tanrı’nın her zaman vefalı olduğunu bilmek gerçek bir tesellidir!

İsa Mesih, Vefalı Oğul

12, 13. Tanrı’nın Oğlunun vefasının hangi kanıtlarına sahibiz?

¹² Hem geçmişte hem de şimdi vefa denemesinden başarıyla geçmekte Yehova’yı kusursuz şekilde örnek alan İsa Mesih’tir. Resul Petrus, Resullerin İşleri 2:27’de, Mezmur 16:10’dan alıntı yapıp bunu yerinde olarak İsa Mesih’e uygular: “Sen canımı ölüler diyarına terketmezsin, ve Mukaddesini (vefalı olanını) çürüklük görmeğe bırakmazsın.” İsa Mesih, hakkıyla “vefalı olan” diye adlandırılır. O, Babasına ve Tanrı’nın vaat edilen Gökteki Krallığına tümüyle vefalıdır. Şeytan önce, çıkarcılık duygusuna hitap eden ayartmalarla İsa’nın bütünlüğünü bozmaya çalıştı. İblis bunda başarılı olamayınca, sonunda İsa’nın işkence direğinde ölümüyle sonuçlanan zulme başvurdu. Fakat İsa, gökteki Babası Yehova Tanrı’ya vefasından asla vazgeçmedi.—Matta 4:1-11.

¹³ İsa Mesih, Matta 28:20’de kayıtlı vaadini tutma açısından takipçilerine karşı da vefalıdır: “İşte, ben bütün günler, dünyanın sonuna kadar, sizinle beraberim.” Bu vaadi MS 33 yılının Pentikost’undan zamanımıza kadar cemaatine vefayla önderlik yapmakla yerine getiriyor.

Kusurlu ve Vefalı İnsanlar

14. Eyub vefa konusunda hangi örneği bıraktı?

¹⁴ Kusurlu insanlar için ne diyelim? Tanrı’ya vefalı olabilirler mi? Eyub’un göze çarpar örneğine sahibiz. Şeytan, onun olayında davayı açık seçik ortaya koydu. Eyub Yehova Tanrı’ya vefalı mıydı, yoksa kendi çıkarından dolayı mı O’na hizmet ediyordu? Şeytan, Eyub’un başına sıkıntı getirerek onu Yehova’dan uzaklaştırabileceğini söyleyip böbürlendi. Eyub tüm malını ve mülkünü, bütün çocuklarını, hatta sağlığını yitirdiğinde karısı ona ısrarla, “Allaha lânet et de öl” dedi. Fakat Eyub vefalı olduğundan, karısına şunları söyledi: “Ahmak karılardan biri nasıl söylerse sen öyle söyliyorsun. Nasıl? Allahtan iyilik kabul edelim de kötülük kabul etmiyelim mi? Bu işin hepsinde Eyub dudakları ile suç etmedi.” (Eyub 2:9, 10) Eyub kendisini sözde avutanlara şunları söyledi: “[Tanrı] beni öldürse de, ben yine ona ümit bağlayacağım.” (Eyub 13:15, New International Version) Eyub’un Yehova’nın onayını almasına şaşmamak gerek! Bu nedenle, Yehova Temanlı Elifaz’a şunları söyledi: “Sana karşı, ve iki dostuna karşı öfkem alevlendi; çünkü kulum Eyub gibi benim için doğru olanı söylemediniz.”—Eyub 42:7, 10-16; Yakub 5:11.

15. Kutsal Yazılardan, Yehova Tanrı’nın birçok hizmetçisinin vefasına ilişkin hangi kanıtlara sahibiz?

¹⁵ İbranilerin 11. babında anlatılan bütün imanlı erkek ve kadınlardan da, vefalı olanlar diye söz edilebilir. Onlar baskılar karşısında yalnızca sadık değil, vefalıydılar da. Bu nedenle, onlar hakkında şunları okuyoruz: “İmanla . . . . aslanların ağızlarını kapadılar, ateşin kuvvetini söndürdüler, kılıç ağzından kaçtılar, . . . . başkaları da istihzalar ve kamçılar, hattâ bağlar ve mahpusluk ne olduğunu denediler; taşlandılar, testere ile biçildiler, imtihan olundular, kılıçla katlolunarak öldürüldüler; koyun postları ile, keçi derilerile dolaştılar; yoksulluk çektiler, sıkıntı gördüler, tahkir olundular.”—İbraniler 11:33-37.

16. Resul Pavlus vefa konusunda nasıl bir örnekti?

¹⁶ Yunanca Kutsal Yazılar, çarpıcı bir örnek olarak resul Pavlus’u da verir. Pavlus, İsa’nın Selânik’teki takipçilerine kendi hizmetiyle ilgili yerinde olarak şunları diyebildi: “İman eden sizlere karşı nasıl kudsiyetle (vefalı) ve doğrulukla ve kusursuzca olduğumuza siz şahitsiniz, Allah da şahittir.” (I. Selânikliler 2:10) Onun II. Korintoslular 6:4, 5, 10’da kayıtlı şu sözlerinde vefasının ek kanıtını buluyoruz: “Allahın hizmetçileri olarak çok sabırda, sıkıntılarda, zaruretlerde, darlıklarda, dayaklarda, hapislerde, karışıklıklarda, emeklerde, uykusuzluklarda, oruçlarda . . . . her şeyde kendimizi tavsiye ederiz.” Bütün bunlar, resul Pavlus’un vefalı olması nedeniyle özsaygıya da sahip olduğunu gösterir.

Çağımızda Vefalı Olanlar

17. J. F. Rutherford’un hangi sözleri vefalı olma konusundaki kararlılığını gösterir?

¹⁷ Çağımıza gelince, makalenin giriş paragrafında mükemmel bir örneği ele aldık. Worldwide Security Under the “Prince of Peace” kitabının 146. sayfasında, “Hapisteyken Vefa” başlığı altındaki şu sözlere dikkat edin: “Hapiste bulunduğu sırada Yehova’nın teşkilatına vefasını gösteren Teşkilatın başkanı Joseph F. Rutherford, 25 Aralık 1918’de şunları yazdı: ‘Babil ile uzlaşmayı reddedip Rabbime sadakatle hizmet etmeye çalıştığımdan hapisteyim; bunun için şükrediyorum. . . . . Canavarla uzlaşıp ya da ona boyun eğip serbest kalmaktan ve tüm dünyanın alkışlarını toplamaktansa, Tanrı’nın onayını almayı, O’nun bana gülümsemesini ve hapiste olmayı kat kat yeğlerim.’”b

18, 19. Çağımızda hangi hakiki vefa örneklerine sahibiz?

¹⁸ İsa’nın zulme dayanan daha pek çok takipçisinin vefa konusunda verdiği mükemmel örneklere sahibiz. Bu vefalı kişiler arasında, İngilizce olarak geniş çapta dağıtılmış Purple Triangles adlı videoda görüldüğü gibi, Nazi rejimi sırasında yaşayan Yehova’nın Alman Şahitleri de bulunuyor. Ayrıca, Malavi’dekiler gibi, Yehova’nın vefalı Şahitleri olan pek çok Afrikalı da dikkate değerdir. Orada, bir gardiyan, Şahitlerin vefasına şu sözlerle tanıklık etti: “Onlar hiçbir zaman uzlaşmayacaklar. Sayıca çoğalıyorlar, başka bir şey olmuyor.”

¹⁹ Son yıllarda çıkan Yearbook of Jehovah’s Witnesses (Yehova’nın Şahitlerinin Yıllığı) adlı kitapları okurken Yunanistan, Mozambik, Polonya gibi ülkelerdeki İsa’nın hakiki takipçilerinin gösterdiği vefadan etkilenmemek mümkün değil. Birçokları feci işkenceler gördü; başkaları öldürüldü. Örneğin 1992 Yearbook’un 177. sayfasında, Etiyopya’da vefa denemesinde ölüme dek başarı gösteren dokuz biraderin resmi var. Yehova’nın Şahitleri olarak, vefa denemesinden başarıyla geçmek üzere bizi coşturan bunca mükemmel örneğe sahip olduğumuzdan mutlu değil miyiz?

20. Vefalı kalırsak sonuç ne olacak?

²⁰ Ayartma ve baskılara vefayla karşı koymakla özsaygımız gelişiyor. Öyle ise, vefa davasında kimin tarafında bulunmak istiyoruz? Vefa denemesinden başarıyla geçmekle, bu davada Yehova Tanrı’nın tarafında bulunuyor ve İblis Şeytan’ın, zaten olduğu gibi, aşağılık ve iğrenç bir yalancı olduğunu kanıtlıyoruz! Böylece Yapıcımız Yehova Tanrı’nın onayını ve mutluluk içinde sonsuza dek yaşama ödülünü kazanıyoruz. (Mezmur 37:29; 144:15b) Gelecek makalede, vefa denemesinden başarıyla geçebilmek için nelerin gerekli olduğu ele alınacak.

[Dipnotlar]

Nasıl Cevaplandıracaksınız?

◻ Vefalı olmak neden zor bir denemedir?

◻ “Vefanın” çok özel bir sözcük olduğu neden söylenebilir?

◻ Kutsal Yazılardan, vefa gösteren kusurlu insanlara ilişkin hangi örneklere sahibiz?

◻ Vefa konusunda hangi mükemmel çağdaş örneklere sahibiz?

[Sayfa 11’deki resim]

Charles Taze Russell

[Sayfa 12’deki resim]

İsa gerçekten Yehova’nın ‘vefalı kişisi’ idi

[Sayfa 13’teki resim]

Eyub kusurlu olmasına rağmen, Tanrı’ya vefasını kanıtladı

[Sayfa 14’teki resim]

Pavlus, Tanrı’ya vefa konusunda mükemmel bir örnek bıraktı